Arnarlax vill Þ-H leið og sendir fótgöngulið

Arnarlax er orðinn risi í atvinnulífi Vestfjarða. Undir hótunum um uppsagnir og samdrátt í rekstri hafa þeir náð ótrúlegum völdum. Og allt gerðist þetta fyrir opnum tjöldum þegar Einari Guðfinnssyni var mútað til að gerast opinber lobbyisti fiskeldis á Vestfjörðum. Því ráðning hans var þaulskipulögð að hætti útrásardólga. Enda einn aðaleigandi Arnarlax, Einar nokkur Ólafsson, fyrrum starfsmaður Glitnisbanka og gripdeildarmaður sama þrotabús.  Einar þekkti formúluna hans Jóns Ásgeirs, sem fólst í því að kaupa sér áhrif í gegnum pólitík og með Bjarna Benediktsson að vini var auðvelt að fá Einar Guðfinnsson til fylgis og enn auðveldara að ná til ráðherra sjávarútvegsmála, sem fer með málefni fiskeldis.  Og eftir velheppnaðan snúning á þinginu síðasta haust, þar sem ráðherranum var beitt til að afturkalla rekstrarstöðvun, þá vita forsvarsmenn Arnarlax að þeir geta gert næstum hvað sem er og komist upp með það.

Með atvinnukúgun að vopni láta þeir sveitastjórnir og héraðsfréttamiðla þrýsta á almenning og sveigja almenningsálit sér í hag og nú er komið að samgöngum. Arnarlax hefur mestra hagsmuna að gæta þegar kemur að lagningu Vestfjarðarvegar og svokallaðrar Þ-H leiðar.  Þeir eru með vaxandi flota þyngstu trukka, sem keyra þessa leið sex sinnum á dag og þeim ferðum mun fjölga.  Það er Arnarlax sem heldur uppi taugastríðinu gegn sveitastjórn Reykhóla. Þ-H leiðin er 15 km styttri en R leiðin og það þýðir að lágmarki 6 þúsund kílómetra minni akstur á ári fyrir þetta fyrirtæki. Þeim er andskotans sama um hagsmuni skólabarna á Reykhólum og nærsveitum. Þeim er líka skítsama um öryggi þeirra sem þurfa að aka verri vegi svo fremi að þeir geti sparað nokkrar milljónir.

Um þetta snýst málið. Moldviðrið sem Vegagerðin og aðrir hagsmunaaðilar á svæðinu hafa þyrlað upp er til að fela þennan raunverulega tilgang.  Vonandi stendur sveitastjórn í ístaðinu þegar kemur að ákvörðun um hvorn kostinn eigi að taka. Þ-H leið Arnarlax eða R-Leið öryggis íbúa og náttúrufriðunar á svæðinu.

Mótmæla R-leiðinni um Reykhólahrepp

Lífið er áreiti

Öllum að óvörum hefur eldur kviknað í glæðum bálköstsins, sem kveiktur var undir Jóni Baldvini Hannibalssyni, fyrir nokkrum árum. Bálkesti haturs, beiskju og illgirni fáeinna kvenna, sem vildu gera lítið úr hinum gamla ref að vestan vegna meints áreitis í garð nokkurra þeirra.

Og hverjar voru svo sakargiftirnar fyrir utan ósætti Aldísar við foreldra sína, sem á ekki þarna heima. Jú sakargiftirnar voru helstar að karlinn kunni ekki með vín að fara. Undir áhrifum var hann bæði klæminn og fjölþreifinn og særði iðulega blygðunarsemi þolendanna og þá helst áratugum eftir meint áreiti. Og þetta eru maddömur sem enn sækja í hans félagsskap og Bryndísar.  Hvernig stendur á því að slíkur dónakall er svona vinsæll?

Ég skil ekki þetta upphlaup núna. Jón er hvorki nauðgari né þjáist hann af barnagirnd svo vitað sé. Strokur, káf og blautir kossar eru ekki glæpir.  Þeir sem halda öðru fram þarfnast öðruvísi athygli en felst í nornaveiðum Hildar Lilliendahl og stallsystra hennar.

Og hvað hefur Jón Baldvin gert afkomendum Jökuls heitins Jakobssonar? Hvers vegna eru bæði Stundin og DV virkjuð í þetta ærumorð sem herferðin er?  Það er fullt af fólki sem tengir svona ásakanir við alvarlega kynferðisglæpi og spáir ekkert í sakargiftir. Gagnvart þessu fólki er Jón sekur og sá ærumissir verður ekki bættur. 

Nú þarf að spyrna við fótum og taka á ofsóknum öfgafemínista. Enginn kemst í gegnum lífið án áreitis í ýmsu formi. Hvernig við tökumst á við það, er það sem skilgreinir okkur.   Það eru til raunveruleg fórnarlömb kynferðisáreitni,valdagræðgi og mannfyrirlitningar.  Þeim ber að hjálpa. Kellingar sem þola ekki nekt eða strokur um afturenda eru að afneyta kynvitund sinni. Þær geta átt sig sjálfar.

Neytendasamtökin að standa sig

Miðað við hve neytendalöggjöf á Íslandi er frumstæð þá er ánægjuleg tilbreyting að sjá loksins almennileg viðbrögð frá Neytendasamtökunum. Við eigum þessu ekki að venjast af hagsmunasamtökum hverjar svo sem ástæður þess eru. Ég hélt því strax fram að áformuð framkvæmd greiðslufyrirkomulags vegna innheimtu gangagjalds Þistilfjarðaganganna stæðist ekki lög.  Þessu er Breki Karlsson sammála.  Það væri gaman að vita hverjir ráðgjafar Stjórnar Þistilfjarðarganganna eru. Eitt er víst að þessi Hilmar veit ekkert í sinn haus og er að gera eintómar vitleysur.  Hann verður að axla ábyrgð og stíga til hliðar. Það er búið að hleypa umferð á þennan veg og tíminn til að undirbúa greiðslufyrirkomulag gjaldsins löngu liðið.

Mistökin sem voru gerð eru fyrst og fremst að hafa þetta algerlega rafrænt. Í öðru lagi er gjaldið alltof hátt. Í þriðja lagi er afslátturinn alltof mikill og í fjórða lagi þá er "álagið" alltof hátt.  Svona þjónustugjöld þekkjast hvergi nema hjá mafíunni!

Í dag hálfum mánuði eftir opnun ganganna stendur stjórn þeirra frammi fyrir þvílíku klúðri að það ógnar gjaldfærni félagsins. Skuldirnar þarf að afskrifa um 60% og leiðrétta þarf gjaldskrána og koma á eðlilegu greiðslufyrirkomulagi.  Ég legg til að gjaldið verði svipað og var í Hvalfjarðargöngin og að gjaldhliði verði komið upp vestan megin ganganna. Aðeins verði rukkað fyrir umferð sem fer austur en ekki þá sem kemur að austan.

Gjaldhliðið verður að útbúa þannig að bæði sé hægt að greiða með peningum eða korti og þá geti menn líka nýtt sér snertilausar greiðslur.  Höfum í huga að rafmagn getur alltaf farið af og þá er vont að vera ráðalaus

Segir tíma til greiðslu of nauman

Tölum um braggann

Veitingamaðurinn, Daði Agnarsson fjargviðrast útí umræðu um braggaspillinguna og vill tala um eitthvað annað. Ég er alveg til í það. Hvernig væri að Daði upplýsi okkur um hvernig hann fékk þennan samning um að reka klassa veitingastað með vínveitingaleyfi og alles á besta stað í Reykjavík með þúsundir fastra viðskiptavina og hvað er hann að borga HR í leigu?

Við vitum hvað HR er að borga fyrir braggaklasann og sú upphæð stendur ekki undir kostnaði við framkvæmdina.  Nú eigum við heimtingu á að vita hvernig pylsusali fékk þennan einkarétt og hverjir sáu um að útvega vínveitingaleyfið og hvað er hann að greiða HR í leigu?

Veitingamaður Braggans ósáttur

Dagur um Braggamálið

Þótt Eyþór nú allan sig kreppi
ég aldregi völdunum sleppi.
Óreiðu og svik
ég kalla frávik
og sópa því svo undir teppi

Að hafa mig fólkið er heppið,
þótt hárið sé úfið um greppið.
Ég staulast við staf
því almættið gaf
mér veikindi að breiða yfir teppið

Það hankar mig enginn á austri
öllu þó eytt væri í flaustri
Þeir vita sem nenna
það var Hrólfi að kenna
Og ég var sko ekki á Klaustri

Segir ekki um misferli að ræða

Binni í Vinnslustöðinni um Kristján Þór

"Alls ekki ber að skilja sem svo að sjávarútvegsráðherra á hverjum tíma skuli vera sammála útgerðarmönnum í einu og öllu, heldur að hann skilji tungutakið í atvinnugreininni og sé einfaldlega viðræðuhæfur. Það er Kristján Þór svo sannarlega og aukin áhersla á loðnuleit hefði ekki átt sér stað án stuðnings hans og frumkvæðis. Það leyfi ég mér að fullyrða"

 

Er eðlilegt að ráðherra skipti sér beint af starfsemi Hafró?  Það fullyrðir Sigurgeir Brynjar og varla lýgur hann því. Og er það hlutverk Hafró að leita að fiski sem fimm útgerðarrisar hafa einkarétt á að nýta?  Hafi ráðherra verið með puttana í þeim ákvörðunum á sama tíma og niðurskurðarhnífnum var veifað yfir höfði forstjórans þá er það ekki í lagi.

Kristján Þór verður að fara úr þessu ráðuneyti strax. Með góðu eða illu. Hans framganga getur ekki samræmst siðareglum ráðherra hverjar svo sem þær eru.

Stóð alltaf til að finna leiðir

Samráðsgáttin vegna Klukkunnar

Þetta setti ég inná Samráðsgáttina í nótt.

#344 Jóhannes Laxdal Baldvinsson - 11.01.2019

A. Almennt talað þá tel ég að líkamsklukka einstaklinga sé ólík. Í öðru lagi þá er ég á móti forræðishyggju og "fræðslu" fyrir fullorðið fólk. Þess vegna vel ég ekki A.

B. Að seinka klukkunni um 1 klst til að unglingarnir okkar fái meiri svefn eru ekki nægileg rök í mínum huga. Lausnin á því vandamáli er að fara fyrr að sofa. Þarna kemur mismunandi líkamsklukka líka inní. Á Íslandi er skammdegið ekki þrúgandi fyrir meirihluta Íslendinga. Þar spila aðrir þættir stærra hlutverk eins og meðfætt þunglyndi. Að seinka klukkunni til að leiðrétta fyrir rangri hnattstöðu eru gild rök en breyta engu fyrir lýðheilsuna. Hringl með tímann er ekki nauðsynlegt. Get ekki valið B.

C. Með útilokunaraðferðinni er C eini rétti valkosturinn. Ég vel C.

En svo er líka hægt að hætta að vera þræll klukkunnar. Hefur það ekki hvarflað að neinu af þessu góða fólki sem yfir okkur vakir!

Vandræðalegt fyrir Kristján Þór.

Nú þegar málefni Hafró hafa náð athygli fjölmiðla um stund þá virðast hefndaraðgerðir ráðherrans gagnvart einni mikilvægustu undirstofnun sinni ætla að springa framan í hann sjálfan. Eftir stendur ringlaður og ráðlaus sendill sem er í raun umboðslaus í eigin ráðuneyti sem er fjarstýrt af Samherjaforstjóranum Þorstein Má.  Þegar ráðherra þarf sjálfur að ómaka sig á fund undirmanns síns þá er staða hans virkilega veik. En þetta verður Kristján að sætta sig við því hann er bara sendill.  Næst ættu fjölmiðlamenn að vakta innganginn við Katrínartún 2 og krefja ráðherrann svara hversu langt eigi að ganga erinda fiskeldismanna. Ef Þorsteinn Már er ekki í því meira ójafnvægi eftir að vilji hans um brottrekstur seðlabankastjóra náði ekki fram að ganga, þá ætti hann að bakka í þessu máli með Hafró og leyfa öðrum ráðherrum ríkisstjórnarinnar að leysa það mál.  Bjarni Ben er til dæmis farinn að tjá sig og það eru greinilega skilaboð til Þorsteins Más um að hægja á sér í frekjulátunum.

Hvort afskipti Bjarna séu merki um að Kristján Þór muni senn víkja úr ráðuneytinu, skal ekki fullyrt en ráðherra sem þarf sjálfur að biðja um fund hjá forstjóra Hafró og spyrja hann hvernig best sé að leysa vandamál sem ráðherrann bjó sjálfur til, á sér enga pólitíska framtíð.

Þegar ljóst var að tekjustofn Hafrannsóknarstofnunar dygði ekki til, átti aldrei að grípa til skerðinga.  Frumskylda ráðherrans, var að tryggja eðlilega fjármögnun og fyrst hún mátti ekki koma af fjárlögum í formi aukinna ríkisútgjalda, þá var einfaldlega hægt að úthluta Hafró aflamarki. Með því væri stofnunin sjálfbær.  Hún gæti nýtt þetta aflamark hvort heldur til eigin rannsókna eða leigt út til útgerða sem myndu veiða aflann samkvæmt fyrirmælum fiskifræðinga. Myndi þetta ekki kallast snjalllausn?

Kristján fundar með forstjóra Hafró

Kerfið hvetur til brottkasts

Félag Skipsstjórnarmanna átelur Fiskistofu fyrir ákvörðun hennar um, að svipta Kleifabergið leyfi til fiskveiða í 12 vikur vegna þess að sannað þótti, að umtalsvert brottkast hefði átt sér stað á þessu skipi til fjölda ára.  En skipstjórarnir segja líka:

Jafn­vel þótt um­gengni um auðlind­ina hafi tekið gríðarleg­um breyt­ing­um til batnaðar með full­komn­ari tækj­um og búnaði þá er það og mun verða  óhjá­kvæmi­leg­ur hluti af fisk­veiðum á Íslands­miðum að upp komi til­vik  þar sem um brot er að ræða sam­hvæmt túlk­un Fiski­stofu. 

Staðreynd­in er sú að ef í áhöfn­um allra skipa væri einn skip­verji sem væri af sömu hvöt­um og heim­ild­armaður Kveiks að safna gögn­um um brott­kast sem hann kæmi síðan til stjórn­enda Kveiks til að um­fjöll­un­ar þá liði ekki á löngu þar til fá skip ef, þá nokk­urt væri að veiðum.

Og nú skulu menn sperra eyrun og hlusta!  Þarna eru starfandi skipsstjórar á flotanum að viðurkenna að hafa fyrirskipað einhvers konar brottkast. Allir fyrir einn og einn fyrir alla. Og þeir eru bálreiðir vegna þess að einn úr áhöfn Kleifabergs klagaði.  Og allir vita sem vilja vita að svona hefur þetta verið alla tíð. Og fiskveiðistjórnunarkerfið sjálft hvetur til brottkasts til að hámarka verðmæti þess takmarkaða afla sem má veiða.  Það er staðreynd. Og vandlætingin hjá eftirlitsaðilum Fiskistofu og Hafró er einber hræsni.

Úrskurður Fiskistofu er um margt athyglisverður. Fyrir það fyrsta þá eru gögnin eldgömul og brotin fyrnd. Í öðru lagi þá er það fáránlegt að refsa "skipinu" fyrir brot sem útgerðarmaður og skipstjóri bera alla ábyrgð á. Hérna er greinilega verkefni fyrir löggjafann að taka á.

Þess vegna legg ég til, að alþingi fari nú yfir þessi mál enn og aftur og girði fyrir þessar endalausu heimildir sem í reglugerðunum felast.  Góð löggjöf þarfnast ekki nánari (lesist geðþótta) útfærslu ráðherra hverju sinni. Lögin eiga að vera skír.

Fyrir brot á þeim ætti miklu frekar, að leggja sektir á útgerðina í stað þess, að svipta skip veiðileyfi eins og nú er mælt fyrir í reglum Fiskistofu.

Fordæmir viðbrögð Fiskistofu

Hafró í vondum málum.

Ísland gæti verið í fremstu röð varðandi hafrannsóknir og fiskifræði ef Alþingi ylli sínu hlutverki. En því miður þá ráða skammtímahagsmunir kvótagreifanna öllum athöfnum leiguhjúa þeirra. Og þegar lobbý-isminn nær alla leið inn á skrifstofu ráðherra þá er ekki hægt að tala um ríkisstjórn Alþingis, heldur ríkisstjórn sérhagsmuna. Ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur Thoroddsen er þannig stjórn.

Kristján Þór Júlíussonar hefur kastað grímunni og sett upp Samherjahúfuna aftur. Eftir að hafa lækkað veiðigjöldin og afnumið reglugerðir og lög varðandi fiskeldi þá er spjótinu nú beint gegn Hafrannsóknarstofnun og þeim gert að hagræða í rekstri sem nemur kostnaði vegna eftirlits og ráðgjafar til stjórnvalda vegna fiskeldisins.  Þetta er engin tilviljun. Hafró hefur óhlýðnast.  Þeir vilja ekki leyfa Samherja að ofbeita firðina fyrir austan.  Fyrir þetta er refsað með skerðingu á fjárlögum.  Alveg sama aðferðin og Bjarni Benediktsson notaði gagnvart Ríkisskattstjóra/Skattrannsókarstjóra og Sérstaka saksóknaranum, til að draga tennurnar úr þeirra eftirliti. Eingöngu til að gefa vinum sínum og ættingjum ráðrúm til að fela fé sitt betur og þurrka út slóðir fjármagnsflutninganna.

Það er ekki nema von að forstjóri Hafrannsóknarstofnunarinnar segist vera í vondum málum! 

En...þetta þarf ekki að vera svona.  Hafrannsóknarstofnunin þarf að öðlast algert sjálfstæði frá spilltum hagsmunaöflum, hvort sem er á þingi, eða í Valhöll. Og það gerist ekki meðan hún er háð fjárveitingavaldi Alþingis (lesist ráðherrans). Þess vegna þarf að gera henni kleyft að reka sig sjálfa. Og það getur hún svo sannarlega gert með eigin veiðum.  Fiskirannsóknir á ekki að stunda með því að búa til tölfræðilíkön og aflareglur. Fiskifræðingar eiga að öðlast meiri þekkingu í gegnum rannsóknir á lífríkinu.  Með því að veiða og kryfja. Því meira sem veitt yrði þeim mun betra. Í stað þess að láta skipin liggja í landi svo mánuðum skiptir þá á að láta útgerð Hafró standa straum af rannsóknunum.

Hafró á ekki að vera í vondum málum.  Kristján Þór á að vera í vondum málum fyrir að þjóna einkahagsmunum á kostnað almannahagsmuna í hverju málinu á fætur öðru. Siðaður forsætisráðherra væri búinn að reka svona ráðherra fyrir löngu en því miður þá gengur sjálfsvirðingin kaupum og sölum hjá Vinstri grænum þessi misserin.  Þaðan er engrar siðvæðingar að vænta fyrir meðvirka þjóð!

Hafró þarf að hagræða um 234 milljónir