1.2.2011 | 18:26
Staðnir að verki
![]() |
Hætta viðræðum við Triton |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
1.2.2011 | 00:32
Hugmyndavinna verði virkjuð á Alþingi
31.1.2011 | 22:23
Hálfvita hálftíminn og Ögmundur
31.1.2011 | 21:01
Hagfræðingar og kvótakerfið
Jón Steinsson rekur mikinn áróður fyrir tilboðsleið í fiskveiðistjórnun. Jón Steinsson er fræðimaður sem kann að leiða út flóknar formúlur. Fiskveiðar eru ekki slík vísindi að hægt sé að setja inní reikniformúlur. Satt að segja myndi ég frekar leita álits veðurfræðinga heldur en hagfræðinga eða fiskifræðinga. Það var til dæmis Páll Bergþórsson, veðurfræðingur og fræðimaður, sem fyrstur manna kom með þá kenningu að eldgos og framburður eldgosaefna til sjávar hefði afdrifarík áhrif á klak nytjafiska fyrir Suðurlandi. Tökum meira mark á almennri skynsemi heldur en háskólagráðum. Lífið er ekki reikniformúla
Þjóðarhagur er huglæg* stærð og ekki hægt að reikna þjóðarhag til peninga. Þannig er ekki hægt að reikna út arð þjóðfélagsins af fiskveiðum í beinum peningum eða sem ákveðið hlutfall af einhverri ebítu. Það er ekki hægt að selja veiðiréttinn á slíkum forsendum. Ekki frekar en það ætti að selja nýtingarrétt orkunnar með slíkum hætti. Svona hugsun er þjónkun við kapitalismann og leiðir til arðráns. Eina réttlætanlega greiðsla fyrir auðlind er að arðræninginn verði skyldaður til að kosta uppbyggingu á innviðum þjóðfélagsins. Þá væri alla vega tryggt að arðurinn færi til þjóðarinnar. Slíkt var reifað í tengslum við leigu á landi undir herstöð bandaríkjanna, en vegna misskilinnar þjóðernishyggju varð ekkert af að bandaríkjamenn legðu hraðbraut frá keflavík til Reykjavíkur 1960. Hvað hefði það getað sparað mörg mannslíf? Reikni nú Jón Steinsson
Því sá sem eignast nýtingarréttinn tekur til sín arðinn. Allt tal um annað er bara lygi. Það verður því að tryggja að arðinum verði varið í framkvæmdir, eitthvað concrete. Ekki í formi peninga sem pólitíkusar stela í eigin þágu eða flokkanna
*
31.1.2011 | 19:59
Pólitík - Þroski - Einhyggja
Ég er þeirrar skoðunar að með aldrinum öðlist menn og konur þroska og vizku sem ekki lærist í skólum. Þetta kalla ég pólitískan þroska. Ungt fólk getur verið fluggáfað og vel menntað en samt skortir það þennan þroska sem þarf til að geta stjórnað þjóð eða mótað reglur samfélagsins með hag heildarinnar að leiðarljós. Skýringin er sú að mínu mati að ungt fólk er upptekið af sínu eigin lífi og sínum eigin hagsmunum. Það er að búa í haginn fyrir sig og sína. Þetta fólk er greinilega vanhæft til að vera í framlínu stjórnmálanna og stjórna þjóð sinni. Það liggur í augum uppi.
Þess vegna vil ég að við ræðum alvarlega hlutverk og starfsemi stjórnmálaflokkanna. Ég vil til dæmis banna allt ungliðastarf flokkanna. Þetta er ekkert annað en innræting og inngrip. Mér finnst stjórnmálaskólar flokkanna ekkert betri en Hitlers æska Nasistanna í Þýzkalandi á sínum tíma. Öll slík félagamyndun er nú bönnuð í Þýskalandi og víðar og þykir sjálfsagt mál. En hér í Hálfvitalandi þykir engum neitt athugavert við svona fyrirkomulag. Þótt þessir ungliðar klæðist hvorki einkennisbúningi né marseri í takt úti á götu, þá marsérar þetta fólk saman í takt við þá pólitísku einhyggju, sem þeim er innrætt. Og þetta fólk hefur komist til valda í þjóðfélaginu . Til mikils skaða. Þetta fólk heldur að aðeins sé til einn sannleikur í hverju máli. Þetta fólk sér aldrei heildarmyndina.
Þess vegna þarf nýja hugsun, nýtt lýðveldi með nýjum leikreglum. Stemma þarf stigu við að ungt fólk veljist í miklum mæli til starfa á Alþingi eða í sveitastjórnum.
Þegar menn setja ekki lengur eigin hag í fyrsta sæti, þá eru þeir tilbúnir. Fyrr ekki.
Mér finnst til dæmis ég fyrst núna geta hugsað hlutlægt* um pólitík. Og er ég þó kominn hátt á sextugsaldur. En kannski er ég bara svona seinþroska
*
Stjórnmál og samfélag | Breytt s.d. kl. 20:27 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (0)
31.1.2011 | 17:42
Sveitastjórnir vilja braska með kvótann
31.1.2011 | 16:35
Hvenær kviknar loginn hér?
![]() |
Logi byltingar fer yfir |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
31.1.2011 | 01:33
Svikin liggja í loftinu.
Nú er ég virkilega hræddur um að ríkisstjórnin ætli að svíkja í fiskveiðistjórnunarmálinu.
Fyrsta vísbendingin var flokksráðsfundur Samfylkingarinnar. Síðan kom bloggfærsla Ólínu, þá grein Björns Vals og núna síðast þær fréttir að Jón Bjarnason sé að setja lokahönd á ný eða breytt fiskveiðilög. Í samvinnu við hverja spyr ég nú bara. Getur hann bara farið sínu fram í trássi við flesta aðra eins og þegar hann var að krukka í kerfið í fyrra?
Hér á þessari bloggsíðu hefur verið talað fyrir afnámi fiskveiðistjórnunarlaganna og þeirri hugmyndafræði sem í þeim felst alfarið hafnað. Síðuhöfundur vill að við tökum upp sjálfbæra, heildræna atvinnu og byggðaþróunarstefna sem byggi á frjálsum fiskveiðum og fullvinnslu hér innanlands. Þegar ég tala um frjálsar þá á ég náttúrulega ekki við óheftar óábyrgar veiðar.
Margir segja að frjálsar veiðar leiði til offjárfestingar og ofveiði. Þetta er rangt. Vegna þess að við erum að tala um nýja atvinnu og byggðastefnu þar sem allt ferlið frá veiðum til fullvinnslu er skipulagt. Byrjað yrði að stofna vinnslufyrirtæki og gera sölusamninga. Síðan þegar fyrir lægi hver hráefnisþörfin væri þá yrði gerður samningur við sjómenn um veiðar og enginn fengi veiðileyfi nema hafa tryggt sér samning um kaup á aflanum. Fylgst væri með að hver vinnslustöð gerði aðeins veiðisamninga um það magn sem þeir ráði við með góðu móti. Sjómenn mættu heldur ekki stunda aðra atvinnu nema að mjög litlu leyti. Sjómannsstarfið yrði gert að lögverndaðri iðngrein.
Hérna áður fyrr fór allt úr böndunum vegna þess að tengslin á milli veiða og vinnslu rofnuðu. Fjárfesting í útgerð fór úr böndunum og aflinn varð svo mikill að hann lá undir skemmdum og sífellt stærri hluti var seldur óunninn úr landi. Þegar gæðamálin voru svona léleg fékkst lágt verð og þetta var aðal ástæða þess að kvótakerfinu var komið á, ekki vegna þess að um háskalega ofveiði væri að ræða. Og þó ég vilji tengja saman veiðar og vinnslu þarf samt allur afli að fara um uppboðsmarkað. En þann markað mega ekki þeir spenna upp sem senda út ferskan fisk í flugi. Þeim markaði þarf náttúrulega að sinna eins og öðrum en hann má ekki skekkja verðgrundvöll landvinnslunnar. Ég veit að afrakstur fiskstofnanna verður kannski ekki helmingi meiri en er í dag en hann ætti vel að standa undir almennri velsæld allra ef við svo kjósum. Þetta er bara spurning um að skipta kökunni réttlátlega
Sóknaráætlun 2020 olli miklum vonbrigðum. Sérstaklega sú uppgjöf sem lýsir sér hjá sveitastjórnarmönnum þegar þeir lýsa sóknarfærum og styrkleika. Þeir eru hættir að reikna með útgerð og fiskvinnslu. Þeir hafa brennt sig á að reikna með að kvótinn haldist í byggðunum. Þeir vilja frekar treysta á ferðamennsku, iðnað, og matvælavinnslu. Fiskveiðar og vinnsla koma yfirleitt ekki fyrr en í fjórða og fimmta sæti. Þetta er svo dapurleg framtíðarsýn að helst jafnast á við arðrændar nýlendur Evrópumanna í Afríku á 19. öld. Hvernig útgerðarmenn eru búnir að fara með landsbyggðina og fólkið er glæpur sem þarf að bæta fyrir, ekki síður en hina illu meðferð barna á vistheimilum ríkisins á síðustu öld. Þótt hún virðist liggja ríkisstjórninni þyngra á hjarta en eyðing byggða til að skapa gróða í vasa stórútgerða
Ríkisstjórnin er hugmyndalaus, stefnulaus, ráðalaus og huglaus
Helvítis fokking fokk
Sjávarútvegsmál | Breytt s.d. kl. 01:43 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (6)
30.1.2011 | 17:28
"að hræra í innyflum hvers annars"
Ólíkt oftast hafast að
íhald, kjána kæra
Jóka stjórnlynd stundar það
í Steingríms slátr' að hræra
Kliður fór um kattahjörð
kviður snéri niður
friður horfinn, viðbrögð hörð
í hviðum krepptust iður
30.1.2011 | 14:56
Palladómur um Silfrið
Silfur Egils hefur tekið greinanlegum breytingum sem felast í breyttu vali á viðmælendum og miklu hófstilltari gagnrýni en áður tíðkaðist. Mig grunar að áhrifamikil öfl hafi samið um þessar áherzlubreytingar og sett Agli stólinn fyrir dyrnar. Enginn ber á móti að þáttur Egils og umfjöllun hans um þjóðfélagsmál hafa skipt sköpum á margan hátt og komið róttækum breytingum í gegn meðan kerfið var í lamasessi og stjórnmálamenn í sárum. Nú eru þeir óðum að eflast og koma til baka og nú skal gagnrýnin beizluð það er augljóst. Við munum líka ákall Kristrúnar Heimis um að Agli bæri skylda til að hjálpa stjórnvöldum og hætta þessari háværu gagnrýni. Þarna birtist fyrsti vísirinn að þögguninni sem er að bera árangur. Einnig hefur gagnrýni hræmiganna borið þann árangur að meira jafnvægis er nú gætt en áður að rödd íhaldsins heyrist þótt enginn skilji í raun hvaða erindi sumir sjálfstæðismenn hrunsins eigi í þjóðfélagsumræðu sem snýst um endurreisn. Mörgum finnst það ósvífni af þeim að draga sig ekki í hlé og alla vega afþakka að taka þátt í borgaralegri umræðu. En að Silfri dagsins. Umræða dagsins var bitlaust stagl sem skildi ekkert eftir sig. Jóhann Hauksson varð sér enn og aftur til skammar og ekkert nýtt kom frá Þorgerði, hún talar alltaf í hringi blessuð konan. Eygló var prúð og málefnaleg að venju en skrýtið fannst mér af henni og Agli að eigna Framsókn heiðurinn af stjórnlagaþingsfrumvarpinu. Sú umræða var farin af stað löngu áður, að hér þyrfti að stofna nýtt lýðveldi. Var það ekki öðlingurinn Njörður P Njarðvík sem fyrstur stakk upp á því ? Kristinn Pétursson fjallaði af yfirburða þekkingu um kvótakerfið. Það var gott að hluta á hann og sýndi að róleg og yfirveguð umræða skilar meiru en æsingur, skammir og upphrópanir. Að lokum var svo útlendingahornið. Útlendingahornið í Silfrinu er svona eins og Rykkornið í Kiljunni. Maður lætur sig hafa að fylgjast með þættinum til að missa ekki af þessum hornum þáttanna. þessir útlendingar sem Egill er alltaf að draga í þættina eru oftar en ekki frægir fyrirlesarar og það er ómetanlegt að fá innsýn í þeirra heim svona ókeypis. Vonandi er að Egill hressist og bjóði ritstýringaröflunum byrginn. Endurreisnin er í raun ekki hafin og það er full þörf á áframhaldandi beittri gagnrýni án aðkomu stjórnmálamanna. Þeir hafa sinn hálfvita hálftíma á þingi. Látum þeim það nægja
Stjórnmál og samfélag | Breytt s.d. kl. 14:58 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (0)