RÚV - Af því bara

Menn eru nú að missa sig unnvörpum yfir því að allir hinir séu ekki skattpíndir áfram.  Mjög sérstök múgæsing verð ég að segja. Nú er ekki verið að aflétta sköttum af hinum efnameiri, nei þvert á móti er verið að minnka skattaálögur á almenning og lögaðila, sem er skref í áttina, en samt mótmæla menn. Hvað er með þetta skattablæti vinstri elítunnar???

Málið snýst um réttlæti og jafnræði. Skatta má ekki leggja á nema rík ástæða sé til. Það er engin rík ástæða til þess að reka fjölmiðil fyrir skattfé almennings og leyfa HONUM LÍKA AÐ KEPPA Á FÁKEPPNISMARKAÐI UM AUGLÝSINGAR, EFNI OG KOSTUN. það er bara engin ástæða til árið 2014.

En fjórflokkurinn gerði RÚV að gæluverkefni árið 2008 og það var ástæða uppákomunnar í þingsal í dag. Að það hafi smitað út í fésbók og sumir bloggarar látið málið til sín taka er ekki merki um meirihluta stuðning við óbreyttan útvarpsskatt.  Menn skulu varast að draga þær ályktanir.

Hvaða menningarumfjöllun fer fram á RÚV sem enginn annar sinnir? Skoðum dagskrá Rásar 1 í dag. Þar eru kannski 4 dagskrárliðir sem eru áhugaverðir fyrir einhverja sem hafa ekkert annað að gera. Samfélagið, Spjall um listrænt framhaldslíf fornbókmennta, Víðsjá og Spegillinn. Allt annað er lapþunnt dægurefni sem er hugsað til uppfyllingar milli auglýsinga, frekar en að einhver hlusti í raun og veru. Dæmi: þátturinn "Segðu mér". Hann er ekki að finna á podcast sem þýðir bara eitt að öllum er sama um þann lið.

Miðað við þetta virðist mjög auðvelt að setja saman dagskrá fyrir menningarútvarpsrás.  Stöð sem þyrfti fáa starfsmenn og útvarpaði samt efni allan sólarhringinn. Dagskráin sjálf yrði kannski bara 6 klst af efni en endurflutt á hinum tímum sólarhringsins.  Með þessu næðist sparnaður sem ætti að nota til að gera menningartengda sjónvarpsþætti um lífið í landinu ala "Landinn".  Landinn ætti að vera á dagskrá á hverjum degi.

Og flytja meiri fréttir af daglegu amstri þjóðarinnar, ekki bara amstri listaelítunnar og leikhúslífi og tónleikahaldi. Lífsins symphony er ekki flutt í Hörpu, ef menn halda það

Hefur ekkert breytzt?

Mig grunar að samstaðan með RÚV sé pólitísk en hvorki praktísk né málefnaleg.  Enginn skynsamur maður getur verið ánægður með dagskrá RÚV eins og hún er orðin. Og það er ekki hægt að réttlæta lélega dagskrá með lágum styrkjum þegar menn fá þó enn 4 milljarða af almannafé og afla sér líka umtalsverðra sértekna. Samt er búið að minnka stofnunina frá því sem hún var fyrir breytingarnar 2008. Semsagt við erum að fá miklu lélegri þjónustu fyrir miklu hærri greiðslur.

Í dag er lítil sem engin þjónusta við landsbyggðina, lítil sem engin innlend dagskrárgerð, enginn alvöru skemmtidagskrá, og engin almannaþjónusta á talrásum.

Og þegar listamenn storma næst á Austurvöll til að styðja áframhaldandi skattakúgun VG þá ætti þetta sama fólk að spyrja sig hvernig það sjálft myndi vilja hafa RÚV. Og velta því fyrir sér hvort skattfénu okkar sé vel varið í höndum núverandi stjórnar RÚV.

Helst af öllu vildi ég fá aðgang að bókhaldi RÚV 10 ár aftur í tímann. Þá skyldi ég finna raunverulega ástæðu fyrir taprekstrinum.  Ég einfaldlega kaupi ekki skýringar stjórnarinnar. Til dæmis hefur ekki verið útskýrt hverjir njóta þessara lífeyrisgreiðslna og ekki heldur hver lánaði fyrir byggingu útvarpshússins og af hverju ekki er hægt að borga það lán upp. Þarna er maðkur í mysunni sem full þörf er að fara í saumana á.  Listaelítan á ekki að láta nota sig sem peð í sýndarátökum fjórflokksins.

Samstöðufundi um RÚV frestað

Freyr Gígja noti leiðréttingarforrit

Ekki er algengt að sjá málfræði eða innsláttarvillur á vef RÚV. Samt fann ég 2 í einni lítilli frétt merktri Frey Gígju. Hann heldur kannski að togarinn heiti Vigur þegar hann í tvígang skrifar "skipstjórinn á Vigri..."  Svo kann hann ekki heldur að stafsetja orðið bauja! 

Er þetta dæmi um hnignun móðurmálsins? Orð sem komin eru inn í málið tengd atvinnusögunni detta út eða verða ungu kynslóðinni óskiljanleg vegna þess að tengslin hafa verið rofin. Því ekki hefur RÚV sinnt því hlutverki að halda verkmenningu á lofti.  En hún er kannski ekki jafn merkileg og bókmennta eða listalífið í 101! 

Ég skal ekki segja.

Píratar standa vaktina

Flottur þingmaður sem tekur hlutverk sitt alvarlega.  Þurfum fleiri slíka. Menn sem fara inn á þing með það að markmiði að vinna þjóð sinni gagn en ekki bara flokknum og eigin buddu.

Vill virðisaukaskatt á laxveiðina

Málskrúð "menningarsinnans"

• Ríkisútvarpið sætir grimmilegri og grímulausri pólitískri aðför
• pólitískra hefndarráðstafana frá ríkisstjórnarflokkunum
• útvarpsstarfsemi í almannaþágu og almenningseign einfaldlega staðið of sterkum rótum í lýðveldismenningunni
• að miðlað sé til almennings gömlum og nýjum menningarverðmætum
• að á frjálsum markaði fyrirfinnast einfaldlega ekki innbyggðir hvatar til að þessum lýðræðislegu og menningarlegu þörfum sé þar fullnægt á viðskiptalegum forsendum. Það er hvort tveggja í senn einfeldningsleg tálsýn og pólitísk öfgahugsun.
• Að telja fólki trú um annað getur því aldrei flokkast undir annað en pólitískan loddaraskap og þegar svo viðskiptalegir sérhagsmunir róa undir verður plebbahátturinn svo skínandi ber að fólki hrís hugur við.
• Og þannig er því farið um yfirstandandi leifturárás myrkustu afla Sjálfstæðisflokksins gegn RÚV þar sem helstu hirðfífl Framsóknar spila með en sómakærari flokksmenn standa hjá þegjandalegir og rjóðir

Nú þurfa menn aðeins að róa sig niður. Hver er þessi aðför að RÚV, sem alltaf er klifað á? Er það aðför að mótmæla nefskattinum? Er það aðför að finnast dagskrá sjónvarps of íþróttamiðuð?  Er það aðför að finnast yfirstjórn RÚV ófagleg?  Er það aðför að krefjast uppstokkunar á rekstri í því augnamiði að spara fé skattborgara?

Nei þetta er ekki aðför.  Þetta er málefnaleg gagnrýni sem ekki fæst rædd. Og hún fæst ekki rædd vegna þess að menn taka alltaf pólitíska stöðu. Menn sjá fingraför Davíðs Oddssonar í öllum hornum og eru haldnir sjúklegu hatri á persónunni Davíð Oddsyni.

Hvernig væri að þessir menningarsinnar allir sem einn færu nú á brainstorming með vini sínum Magnúsi Geir og reyndu að finna leiðir til að bæta reksturinn og um leið gera hann skilvirkari og ódýrari. Ef það kostar uppskurð á rekstrinum þá förum við í hann af ábyrgð. Að tala um að hin hefðbundna dagskrá sé klöppuð í stein og engu sé hægt að breyta af því menn túlka loðin hugtök laganna sér í hag er fáránlegt. Auðvitað má breyta öllum rekstrinum án þess að breyta lögunum. 

Til þess er stjórnin skipuð. Það er engin pólitísk íhlutun að fjárveitingavaldið skeri niður. Ef það er merki um pólitískar hefndarofsóknir þá eru menn illa haldnir af paranoiu og ættu að fara í viðtal...

Ég hef margoft bent á hvað betur mætti gera og ódýrara. Við höfum séð það gert á öðrum stöðvum en enginn vilji er til að breyta neinu hjá RÚV. Og það er mikil ráðgáta.

 

 

 

40 mínútur af leiðindum

Eins og við var búizt þá er Hringborðið alverzta sjónvarpsefni sem sézt hefur í íslenzku sjónvarpi í 45 ár. Hverjum er ekki drullusama hvað Styrmi og Þórhildi finnst um kjaramál. Ef þetta á að vera svar við gagnrýni á popp væðingu RÚV þá er það ekki svo.  Í fyrsta lagi þá verður fólk upp í Efstaleiti að fara að skilja muninn á útvarpi og sjónvarpi. Í sjónvarpi verður að vera einhver grafísk framsetning á efni sem um er rætt. Þarna var ekkert slíkt. Engin gögn sem studdu staðhæfingar þáttastjórnenda.  Samt vantaði ekki mannskap sem kom að þessari útsendingu. Hvorki meira né minna en 15 manns á yfirvinnukaupi og þar af 2 sem áttu að sjá um grafíkina.  Róleg vakt hjá þeim!

Og svo ætlar þetta lið upp í Efstaleiti að senda út og gera 7 þætti í viðbót. Ég heimta afsögn útvarpsstjórans. En fyrst á hann að reka dagskrárstjórann. Til hvers að hafa dagskrárstjóra ef útvarpsstjórinn lætur bara senda út það sem honum dettur í hug?

Var einhver að biðja um þátt í líkingu við Hringborðið?  Nei, ég hef ekki orðið var við það.  Ef svo var þá var nær að sjónvarpa "Í Vikulokunum" heldur en þessum leiðindum.  Það sem er samt verzt við svona flopp þá læra menn ekkert. Menn taka aldrei neitt af dagskrá því þeim er sama hvað þrælaliðinu sem borgar, finnst. Ef einhver fagmennska væri í þessari stofnun þá notuðu menn nútíma aðferðir við öflun hugmynda og færu í alvöru vöruþróun við gerð dagskrárefnis. Öll alvöru fyrirtæki vinna öflugt markaðsstarf til að kortleggja þarfir neytenda. Hvar er sú deild á RÚV? það er ekki nóg að sinna markaðsstarfi meðal auglýsenda þótt allt snúist reyndar um það í þessari ömurlegu leiðindastofnun.

Og vegna þess að það skortir greinilega acut hugmyndir þá sting ég upp á að í stað Hringborðsins verði sent út frá málþingum og ráðstefnum sem alltaf er verið að halda í háskólunum okkar. Það væri virkilega þarft og spennandi verkefni.  Eitthvað sem ekki hefur verið gert áður en full þörf er á að mínu mati. Háskólafólkið er of innilokað og það sem heyrist er yfirleitt tengt einhverri pólitík.  Hvað er að gerast hjá Háskólanum í Reykjavík, Bifröst, Akureyri og HÍ, stofnun Sæmundar fróða?  Hvernig fer Guðrún Pétursdóttir að að stýra allri þeirri vinnu fyrir utan að vera leiðbeinandi í ótal doktorsverkefnavinnu? Og hvað er að gerast í Listaháskólanum?  Þetta er verkefni fyrir ríkisfjölmiðilinn að sinna.  Ekki fleiri samtalsþætti og matreiðsluþætti PLÍS!

Eins og að ganga inn í rifrildi eldri hjóna

RÚV er ekki sameiningartákn

Leigupenninn Guðmundur Andri gagnrýnir gagnrýni án raka. Rithöfundinum lætur betur að nota háfleyg orð en færa efnisleg rök fyrir staðhæfingum sínum. Ekki einu sinni er það rétt í orðavaðlinum, að RÚV sé sameign þjóðarinnar. Það er með það eins og kvótann.

Í 1.gr fiskveiðistjórnarlaga segir, að kvótinn sé sameign þjóðarinnar.

Í 1. málsgrein laga um ríkisútvarpið segir "Ríkisútvarpið er sjálfstætt opinbert hlutafélag í eigu íslenska ríkisins"

Enginn nema Loðvík Sólkonungur hefur haldið því fram að hann sé Ríkið („L'État, c'est moi“), ekki einu sinni Guðmundur Andri! Og þar sem almenningur er ekki ríkið þá á almenningur ekki ríkisútvarpið.

En á nákvæmlega sama hátt og fámenn klíka sölsaði undir sig kvótann þá sölsaði vinstri sinnaða menningarelítan undir sig Ríkisútvarpið og berst gegn öllum breytingum með kjafti og klóm.

Við hvað eru menn svona hræddir? Af hverju forðast menn að horfast í augu við breytta tíma. RÚV er ekki persóna. RÚV er bara fólkið sem vinnur þar hverju sinni. Og því miður þá hafa ör mannaskipti leitt til þess að gæði þess sem RÚV stendur fyrir hefur minnkað. Og þótt mamma Guðmundar Andra hafi verið ein af þeim sem mótaði það ríkisútvarp sem allir vísa til og vilja aftur, þá eru bara aðrir teknir við sem hafa ekki þessa mannkosti sem gömlu útvarpsmennirnir og konurnar höfðu. Þegar menn eru tilbúnir að viðurkenna þessa staðreynd er hægt að ræða málefni R'UV við þetta lið á vitrænan hátt.

Það þýðir ekkert að fara alltaf með sömu möntruna um menningargildi þess liðna þegar þeir sem nú stjórna hafa lægri menningarstandard.  Og það þýðir ekki heldur að tala um allt efnið sem RÚV á og geymir þegar enginn metnaður er hjá dagskrárstjórum til að miðla þessu efni.  Sem dæmi þá hefur Sarpurinn varla verið uppfærður síðastliðið ár.  Hvort sem um er að kenna áhugaleysi eða trassaskap.

Og síðan er full ástæða til að gera athugasemdir við brot dagskrárstjórnar og auglýsingadeildar á heimildum til að selja auglýsingar og kostanir.  Í lögum um þennan svokallaða "fjölmiðil í almannaeigu" er sérstakur kafli sem fjallar um viðskiptaboð.  Þar er sérstaklega bannað að rjúfa venjulega dagskrárliði með auglýsingum. Nema um stórviðburði eða meiriháttar íþróttakappleiki sé. Þá er heimilt að senda viðskiptaboð. En hvað gerir ekki RÚV þegar Útsvar og það sem þeir kalla skemmtiþætti, er á dagskrá?  Jú þeir brjóta þessi fyrirmæli af ásetningi og gera eins mörg hlé og auglýsendur vilja á öllum þáttum með eitthvert áhorf og þeir komast upp með það því það fer enginn eftir lögum á Íslandi.

Og þó það standi skýrt í II kafla laganna að:

• Ríkisútvarpið skal skapa vettvang fyrir aðkomu almennings að stefnumótun fjölmiðlunar í almannaþágu með fyrirkomulagi sem nánar er kveðið á um í samþykktum Ríkisútvarpsins.

Þá er almenningur áhrifalaus. Ef almenningur réði einhverju þá væri löngu búið að aðlaga sjónvarp RÚV að fyrirmynd DR1.  Þar kunna menn að reka almannasjónvarp án auglýsinga. Þar er dagskrá sem hægt er að horfa á allan sólarhringinn og þar finna flestir eitthvað við sitt hæfi og geta treyst að þetta efni er á réttum stað í dagskrá á auglýstum tíma.  Þar er ekki þetta hringl og rugl í dagskrárliðum.

Og ef almenningur fengi einhverju ráðið þá væri íþróttarásin nýtt undir íþróttaefni og auglýsingar.  Og RÚV myndi njóta ágóðans af sölu efnis sem það stendur undir kostnaði af að gera en léti ekki einkafyrirtæki bæði framleiða og dreifa á sölumarkaði.

Um RÚV má segja eins og í Borðsálmi Jónasar:  Það er svo margt ef að er gáð, sem þörf er um að ræða....

Ræðum það sem er að og betur má fara. Þetta snýst ekki um pólitík nema að litlu leyti.

 

Af formannsraunum Bjarna Ben

Hyglir eigin ættliði
Einsa frænd' og pabba
En þegar ógnar þingfriði
þarf að spyrja Dabba

Að velja rétt ráð-herra spil
reyndist þrautin þyngri
Þótt þeir sem tilkall ættu til
teldust á einum fingri

Að sætta ólík sjónarmið
svo allir hlýði
er ekki versta verkefnið
í valdastríði

Nú sneyptir þurfa þingflokksmenn
að þrauka næstu árin
Í beinni sáum Brynjar N
bros' í gegnum tárin

Ég met það ei sem merki um
mannleika og hlýju
Í framan fíluhrukkunum
fjölga mun að nýju

Dómgreindarskertir þingmenn

Nú hefur Vilhjálmur Bjarnason bæzt í ört stækkandi hóp þingmanna og ráðherra, sem opinberar dómgreindarbrest fyrir alþjóð. Í fréttum Stöðvar 2 var vitnað í Vilhjálm þar sem hann sá ekki muninn á pólitískum afskiptum í þágu einkahagsmuna og pólitískum afskiptum til að koma í veg fyrir hagsmunaspillingu.

Vilhjálmur sem á sæti í Efnahags og Viðskiptanefnd vill ekki að alþingismenn skipti sér af vafasamri sölu Landsbankans á eignum bankans. Þótt allir sem þora á annað borð að tjá sig, lýsi yfir furðu með aðferðafræðina.

Ef þessi afstaða Vilhjálms kallar ekki á afsögn þingmannsins úr þessari nefnd þá er það enn eitt dæmið um andverðleikavandamálið sem hrjáir íslenzka stjórnmálastétt. Ef þetta er almennt viðhorf stjórnarsinna í þessari nefnd þá er fundarboðunin á mánudag málamyndagerningur..  Þá grunar menn að um þessa sölu hafi verið vélað á bak við tjöldin og það sé búið að ákveða hverjir fái að kaupa bankana. Alveg eins og þegar síðast var einkavætt með hrikalegum afleiðingum.

 

RÚV er ekki þjóðin

Hér áður fyrr þegar Ríkisútvarpið hét ennþá Ríkisútvarpið og útvarpaði alvöru dagskrá þá voru óskalagaþættirnir meðal vinsælasta útvarpsefnisins. Það átti jafnt við um unga sem gamla. Þessir óskalagaþættir áttu sér ólíka markhópa en allir hlustuðu , bæði ungir sem gamlir, til sjávar og sveita, jafnt sjúklingar sem heilbrigðir. Þá datt engum í hug að skírskota til þjóðarinnar. Þá var bara ein þjóð í landinu. Við öll vorum þjóðin.

Ekki lengur. Nú býr ekki lengur ein þjóð í þessu landi. Hér búa margar þjóðir. Bæði í eiginlegri og óeiginlegri merkingu.

Þessvegna meðal annars er svo mikilvægt að skilgreina hlutverk RÚV upp á nýtt.