Hvernig í ósköpunum komst þessi á þing?

Björt Ólafsdóttir á aðalfundi LÍÚ í haust

Björt frá Bjartri framtíð

Furðulegustu þingmannaræðu ársfundarins átti Björt Ólafsdóttir frá Bjartri framtíð sem einnig situr í atvinnuveganefnd. Svo virtist sem Björt hefði afar takmarkaða þekkingu á málefnum sjávarútvegs en hún biðlaði ítrekað til LÍÚ að starfa með þinginu. Þá varð henni tíðrætt um ímyndarsköpun útvegsmanna og hrósaði útvegsmönnum fyrir nýlega ráðningu á Karen Kjartansdóttur, fyrrverandi fréttakonu Stöðvar 2, í stöðu upplýsingafulltrúa. Hún hvatti útvegsmenn einnig til að reka ekki mál fyrir dómstólum vegna auðlegðarskatts. Enn fremur útskýrði Björt fyrir útgerðarmönnum að almenningur og leikmenn nenntu lítið að setja sig inn í málin og hefðu því bara frasa fjölmiðla til að miða við – og oft væri nú kvartað yfir fjölmiðlum.

„Ég hef verið að læra ýmislegt um þorskígildi og allar þessar vitleysur út um allt. Ég hvet ykkur til að koma ykkar sjónarmiðum á framfæri og ykkar flotta iðnaði og flottu vísindum sem á bak við hann er. Ég var ánægð að heyra, ég gat nú ekki verið hér í gær en ég heyrði í fréttum að sjávarútvegsráðherra sem er næstum því sveitungi minn líka. Hann talar um sátt og samvinnu í sjávarútvegi. Þetta höfum við og ég lagt mikla áherslu á. Það er mikilvægt að til þess að við séum ekki í bylgjum á fjögurra ára fresti að við gerum þetta í sátt og samvinnu við alla flokka. Þið vitið það manna best hvernig er að vera í óstöðugu umhverfi – afhendingaröryggi og allt það,“ sagði þingkona Bjartrar framtíðar.

Þá talaði Björt um að ef það ætti að nást einhver lending til framtíðar yrði að semja þvert á alla. „Ég hvet til þess að þið séuð leiðandi í þessu. Þið eruð komnir með flottan nýjan upplýsingafulltrúa hana Karen Kjartansdóttur og þið skuluð endilega nýta hana og allan ykkar mannafla til þess að vera jákvæð og flott út á við.“ Þá bætti Björt við að ekki hefði borið nægilega vel á því hjá útgerðarmönnum undanfarið. „Þetta er bara hluti af ímyndunarsköpun sem mörg fyrirtæki gera vel. Þá ríður á að gera það jákvætt,“ sagði Björt og bætti við að hún væri hugsi vegna frétta af fundinum daginn áður. „Það er nú oft kvartað yfir fréttum í því samhengi … kannski. Það var eitthvað á þá leið að LÍÚ væri að skoða það af alvarleika að fara í málaferli við ríkið út af auðlindinni – sem er gott og vel, gott og gilt. Fólk gerir það sem það vill í þessum efnum. Fyrir leikmanninn, fyrir almenning myndi ég halda að þetta væri fráhrindandi fréttir. Fólk sekkur sér ekkert mikið meira ofan í þetta en þennan frasa sem það heyrði í fréttum í gær.

Ég hvet ykkur til þess … að … út af því að þetta er svo ofboðslega mikilvægur iðnaður sem getur vaxið áfram og á að standa styrkum fótum.“

 http://skastrik.is/tolublad/utgerdin-getur-treyst-a-pal/thingmadur-liu/

Brjáluð hugmynd raungerð

Þegar ákveðið var að halda áfram með byggingu Hörpunnar fannst mér nauðsynlegt að húsið yrði alhliða menningarsetur en ekki bara tónlistar og monthús. Í framhaldi af því viðraði ég þá hugmynd að Þjóðleikhúsið og Ríkisútvarpið gætu sem bezt sameinast og flutt starfssemina í Hörpu.  Nú er verið að vinna að svipaðri hugmynd fyrir norðan heiðar. Um er að ræða samvinnu Hofs, Sinfóníuhljómsveitar Norðurlands og Leikfélags Akureyrar.  Fyrst Norðanmenn sjá hagkvæmni í svona sameiningu með miklu minna og hagkvæmara menningarhús þá ætti að vera grundvöllur fyrir samskonar sameiningu hér fyrir sunnan þar sem við sitjum uppi með 4 óstarfhæfar rekstrareiningar þar sem Ríkið niðurgreiðir kostnað starfsseminnar. Sinfónían, Þjóðleikhúsið og Ríkisútvarpið eiga hvert í sínu lagi að sinna menningarmiðlun. En vandamálið er fámenni þjóðarinnar sem hefur ekki efni á allri þessari menningu EF hún verður rekin á sömu forsendum og hingað til. Og svo er hitt vandamálið að óábyrgir stjórnmálamenn byggðu 10x of stórt tónlistarhús sem við höfum ekki efni á að reka að óbreyttu. Þess vegna á að skoða hvort hugmyndin um sameiningu RÚV, Symfóníunnar og Þjóðleikhússins er nokkuð svo galin þegar allt kemur til alls.  Yfirstjórnir þessara stofnana að viðbættri yfirstjórn Hörpunnar kosta hundrað milljónir á ári. Það held ég sé ekki ofmat. Með sameiningu er hægt að spara þar 50 milljónir. Með því að minnka RÚV báknið má örugglega koma þeirri starfssemi fyrir í Hörpunni og selja ferlíkið í Efstaleiti.  Þar myndi sparast hundruð milljóna.  Við það að flytja starfssemi Þjóðleikhússins niður í Hörpu myndi rekstrargrundvöllur Hörpunnar stórlagast og starfsaðstaða Þjóðleikhússins sömuleiðis.  Greinileg samlegðaráhrif þar.  Og það myndi örugglega ekki skorta kaupendur að Þjóðleikhúss húsinu á Hverfisgötunni. Ef þessi hugmynd yrði að veruleika myndi ég glaður endurskoða heit mitt um að stíga aldrei fæti inní Hörpuna.