Já, en hvaða hausar Ragnheiður?

"Þing­flokks­formaður Sjálf­stæðis­flokks­ins, Ragn­heiður Rík­h­arðsdótt­ir, gerði að um­fjöll­un­ar­efni sínu á Alþingi í dag niður­fell­ingu Aserta-máls­ins svo­kallaðs fyr­ir dóm­stól­um. Málið hafi verið höfðað gegn fjór­um ung­um mönn­um og staðið yfir í sex ár áður en það hafi verið fellt niður.Menn­irn­ir hefðu verið kærðir fyr­ir brot á regl­um sem hefðu lögskilið samþykki ráðherra. Farið hefði verið rangt af stað með málið og rétt­ur brot­inn á ein­stak­ling­um. Málið hefði kostað menn­ina bæði mann­orðið og fjár­muni. Sama ætti við um mál Seðlabank­ans gegn Sam­herja.Spurði Ragn­heiður hver ætlaði að axla ábyrgð á mál­inu, Seðlabank­inn, fjár­mála­eft­ur­litið eða rík­is­sak­sókn­ari, og sýna borg­ur­um lands­ins að svona ætti ekki að fara með fólk".

-----------------------------------------------------------------------

Það er ekki sæmandi fyrir þingmann að skella skuldinni á embættismenn, sem eru bara að vinna eftir lögum og reglugerðum sem stjórnmálamenn setja þeim.  Þegar svona brotalamir í málsmeðferðum koma upp, eins og þessi 2 mál sem bæði tengjast Seðlabankanum, er við enga að sakast nema alþingismenn sjálfa. Alþingi ber alla ábyrgð á að bæði þess mál klúðruðust í meðförum ríkissaksaksóknara. Og þessi kona ætti að fara varlega í yfirlýsingagleðinni því orð hennar gætu hæglega verið notuð til grundvallar skaðabótamáli gegn ríkinu.  Því er það mikilvægt að allir átti sig á því að niðurfelling lögsóknar þýðir ekki sjálfkrafa að sakborningar séu saklausir.  Hvorki Þorsteinn Már, Jón Ásgeir eða Asertastrákarnir. Þetta dekur við fjármálaglæpamenn er komið út í öfga og greinilegt að áhrif Jóns Ásgeirs og 365 miðla eru meiri en mig óraði fyrir.   Sorglegt að við skulum þurfa að hlusta á svona þvætting eins og Ragnheiður lét út úr sér á þingi í dag. 

Þingmaður sem hótar sjálfsmorði, ef samningur sem formaðurinn hennar er búinn að samþykkja, fer í gegnum þingið og hótar svo embættismönnum höfuðmissi daginn eftir ætti að leita sér hjálpar. Ef hún þolir ekki álagið sem starfið veldur getur hún líka bara hætt.  Hún er ekkert ómissandi frekar en aðrar kellingar þarna við Austurvöll.  

 

Vill að hausar fjúki vegna Aserta-málsins

Heimilisofbeldið á Pírataheimilinu

Helgi kapteinn sýnir góða formannstakta með því að stíga fram og ákæra Birgittu Jónsdóttur fyrir heimilisofbeldi. Þessi samlíking er náttúrulega bara táknræn lýsing á þeim samskiptavanda sem verður oft til hjá ósamlyndu fólki. Helgi Hrafn upplifir sig sem heimilisföður sem þorir ekki að standa í hárinu á ráðríkum maka. Hann segist hafa þurft að tipla á tánum í kringum hana og segir þau ekki hafa getað haft hreinskiptin samskipti vegna skapbresta hennar.  Þetta rímar vel við þá ímynd, sem nánir samstarfsmenn eins og Smári McGarthy og Kristinn Hrafnsson hafa gefið af henni.  Boltinn er nú hjá Birgittu.  Mun hún taka þessa gagnrýni til greina og stíga til hliðar á meðan færi gefst eða mun hún böðlast áfram í krafti þess valdhroka sem alþingismönnum er innrættur. Ef hún gefur ekki eftir og lætur öðrum eftir leikvöllinn mun þessi sjálfsprottna hreyfing sem Píratar eru, líða fyrir það.  Það er kristaltært. Birgitta hefur reist sinn minnisvarða í íslenskri pólitík. Hún er pólitískur einfari og henni líður ekki vel í fjöldahreyfingu. Hún bjó ekki pírataflokkinn til. Það er misskilningur ef hún heldur að hún sé ómissandi. Núna er rétti tíminn til að láta nýjum og samstarfsliprari mönnum og konum eftir stjórnvölinn.  Þá fyrst geta Helgi Hrafn og Erna Ýr komið aftur heim úr kvennaathvarfinu

Samskiptin eins og í ofbeldissambandi