Skiptir þetta engu máli?

Fyrir daga kvótakerfisins taldist brottkast til undantekninga. Ég byrjaði til sjós árið 1964 og ég kannast ekki við að hafa af ráðnum hug og kerfibundið hent fiski í sjóinn fyrr en upp úr 1980. Fyrst í smáum stíl þegar bannað var að koma með smáfisk undir ákveðinni stærð að landi en síðar í kjölfar meiri takmarkana jókst þetta brottkast og gat skipt tugum tonna í einni veiðiferð. Í dag má gera ráð fyrir að brottkastið á íslandsmiðum skipti tugum þúsunda tonna á ári. Þetta er varleg ágiskun en ekki ýkjur. Með brottkasti á ég við dauðan eða hálfdauðan fisk sem hent er í hafið aftur vegna þess að hann er af rangri tegund, hentar ekki í vinnslulínuna, ekki er til kvóti fyrir, ekki nógu verðmætur eða ekki hefur tekist að vinna nógu fljótt. Öllum þessum fiski er hent samviskulaust til að útgerðin geti hámarkað sinn afrakstur án tillits til afleiðinganna fyrir lífríki hafsins.  Því það hlýtur að hafa áhrif á lífríkið allt þetta magn af rotnandi fiski sem dreift er yfir veiðislóðina á ári og það til viðbótar öllum hausum, hryggjum og afskurði frá flakafrystitogurunum.

 Menn tala um súrnun sjávar og menn tala um hlýnun sjávar en menn tala ekki um mengun sjávar vegna brottkasts. Hvað með sýkinguna í síldinni?  Það hefur ekki komið vitræn skýring á henni. Er ekki kominn tími til að endurskoða aðferðafræði Hafrannsóknarstofnunarinnar sem kvótakerfið byggir á?

Athugasemdir

[Aðalsteinn Agnarsson, 30.9.2011 kl. 10:54]

Jóhannes, margir togarar lágu í smáfiski td. við Kolbeinsey, fyrir 1970 var ég þar.

3 til 4 daga tók að fylla skipið, dekkið altaf kjaftfullt af fiski, helmingurinn hirtur,

afgangurinn út um lensportið.

[Jóhannes Laxdal Baldvinsson, 30.9.2011 kl. 22:36]

Sæll Aðalsteinn, þetta er örugglega rétt hjá þér en þetta var gert vegna þess að ekki hafðist undan að gera að, þetta var ekki kerfisbundið brottkast eða af ráðnum hug. Á þessum árum hirtum við allt niður í 30 Cm ýsu t.d þegar siglt var á England og smáþorskurinn var hirtur til eigin nota , ýmist saltaður sem bútungur eða spyrtur upp. Núna má þetta ekki lengur. Ef sjómenn reyna þá eru þeir kærðir af Fiskistofu. +Eg er að sýna fram á fyrir þá sem ekki hafa verið á sjó, að kvótakerfinu fylgir kerfisbundið brottkast, það er innbyggt í það. Þetta skilja fæstir alþingismenn t.d eða kjósa að loka augunum fyrir því. Ef svo hagfræðingar reiknuðu allt brottkastið inní sín haglíkön þá yrði útkoman önnur. En þeir vinna bara með tölur um verðmæti landaðs afla, ekki veidds afla. Það er það sem skekkir útkomuna. Ég er að tala fyrir afnámi kvótakerfis vegna þeirrar sóunar sem það veldur, ekki til að taka kvóta af þeim sem stunda sjó og hafa gert í gegnum tíðina. Þeir eru flestir alls góðs maklegir og eru bara að reyna að komast af.

[Aðalsteinn Agnarsson, 1.10.2011 kl. 00:08]

Mikið af of smáum þorski Jóhannes minn var í aflanum, annars alveg sammála þér.