Feministaplágan

Það var góður leikur hjá Vinstri grænum að þagga niður í feministum flokksins fyrir síðustu kosningar.  Bara það eitt skilaði VG 5% fylgi.  Jafnvel þótt frambjóðandi pírata fyrir norðan hafi egnt fyrir þær þá virtu þær tilskipun Katrínar um að setja þá umræðu á ís þangað til eftir kosningar.  Þessi herfræði er reyndar ekki ný af nálinni. Sjálfstæðismenn hafa stundað það í fjölmörg ár að senda Hannes Hólmstein erlendis í aðdraganda kosninga vegna neikvæðra áhrifa sem hann hefur á venjulegt fólk.

En plágur er ekki hægt að þaga í hel.  Og nú er allt komið upp í loft vegna sakleysislegrar greinar Bryndísar Schram á pressan.is í gær.  Hugleiðing sem vakti svo sterk viðbrögð að jafnvel mér blöskraði.  Hef þó séð og lesið margt öfgafullt frá feministaelítunni á íslandi. Sérstaklega fannst mér athugasemd Hildar Lilliendahl, ósmekkleg

 

 

En í æsingnum að hjóla í manninn í þessu tilfelli Bryndísi Schram, þá sást Hildi yfir, að lesa hvað Bryndís skrifaði, og sérstaklega hvað af því var hennar eigin skoðun og hvað var endursögn úr niðurstöðum þessarar rannsóknar sem hún gerði að umtalsefni.  En svona er umræðan í kommentakerfunum.  Alltaf ráðist með persónulegum skætingi að fólki og þeim mun þekktari sem greinahöfundur er þeim mun svæsnari eru árásirnar.

Hvort konur þurfi að velja um sex eða success, þá eru bara ekki allar konur þeim gáfum gæddar að þær eigi success vísan í gegnum menntun, þótt þær neiti sér um kynlíf.  Alveg á sama hátt og karlar.  Við eigum að viðurkenna persónur á þeirra eigin verðleikum en ekki eftir kyni. Þá afstöðu skilur feministaelítan ekki.  Og þar af leiðandi ekki heldur Bryndís Schram.  En hún er einmitt hluti af þessari elítu sem hún er að gangrýna fyrir skort á systurþeli.