Spádómar gervivísindanna

Spádómar eru í eðli sínu óræðir.  Ef þeir ganga eftir þá fer fólk að trúa.  Spádómar Hafró hafa aldrei gengið eftir en samt trúa þeim margir!  Þessa þversögn hef ég aldrei skilið.  Varðandi þennan nýjasta spádóm er margt að athuga. Þrátt fyrir allt sem er vitað um fiskifræði og þrátt fyrir öll þau gögn sem stofnunin hefur undir höndum þá ganga ályktanir þeirra alltaf í þveröfuga átt við almenna skynsemi og svokallaða fiskifræði sjómannsins.  Ástæðan virðist vera þetta spálíkan þeirra um að hægt sé að stýra ástandi fiskstofna með veiðum!  Þetta er svo galin kenning að jaðrar við geðveiki.  Með sömu rökum má segja að enginn fiskur sé til í sjónum fyrr en hann  veiðist.  Mælingar Hafró og tæki eru ófullkomin og þekking á veiðislóðum er fengin frá sjómönnum í gegnum afladagbækur. En þetta er alls ekki nóg til að geta sagt til um hversu stórir fiskstofnar eru í tonnum eða jafnvel í stykkjum eins og brjálæðingarnir á Hafró þykjast geta í gegnum spálíkanið sitt.  Skýrasta dæmið er sumargots-síldarstofninn.  Undanfarin mörg ár hafa þeir fylgst með þessum stofni sem hefur haft vetursetu í Kolgrafarfirði við Breiðafjörð. Með einhverjum óskiljanlegum aðferðum þykjast þeir hafa getað mælt þennan stofn og sett fram fullyrðingar um stærð og viðgang og skammtað veiði úr þessum tölvustofni í samræmi við villukenningar sínar um að hægt sé að framleiða fisk í villtri náttúru eins og um sjókvíaeldi sé að ræða.  En hvað gerist.  Eftir alltof litla veiði undanfarin 3 ár er stofninn orðinn svo stór að hann drepst í tugþúsundum tonna vegna súrefnisskorts!  Og á sama tíma éta hvalir líka þúsundir tonna allan veturinn úr þessum lélega stofni Hafró. Þetta viðurkenna menn núna og mæla með aukinni veiði úr þessum stofni þvert á allar sínar fyrri kenningar.  Þetta sögðu spámennirnir í skýrslunni í fyrra um ástand og horfur 2012-2013.  Samt var kvótinn ekki aukinn og afleiðingarnar birtust okkur í síldardauðanum síðasta vetur

 Við úttekt á síldarstofninum var lengi vel tilhneiging til að ofmeta stærð hans og vanmeta veiðidánartölur, en síðustu fjögur ár virðist hið gagnstæða hafa gerst og stærð stofnsins verið vanmetin. Samkvæmt núverandi stofnmati eru vertíðirnar 2005/2006–2006/2007 og þrjár síðustu þær einu síðan 1986 þar sem veiðidánartala var undir þeirri kjörsókn sem stefnt hefur verið að. Vegna þess hve varfærin nýtingarstefnan er virðist kerfisbundið ofmat ekki hafa haft alvarleg áhrif á stofninn. Þá er enn nokkur óvissa um stærð stofnsins sem lýsir sér í ósamræmi milli niðurstaðna bergmálsmælinga og stofnmatslíkana.

Tökum sérstaklega eftir þessari setningu,"Þá er enn nokkur óvissa um stærð stofnsins sem lýsir sér í ósamræmi milli niðurstaðna bergmálsmælinga og stofnmatslíkana."  Á mannamáli þýðir þetta að þeir hafa ekki yfir að ráða þeirri tækni að geta mælt stærð stofnsins!  Bergmálsmælingar eru ekki nógu áreiðanlegar.  Og miðað við að stærð torfanna getur verið fleiri fersjómílur,  þá getur skeikað hundruðum þúsunda tonna eftir þéttleika síldarinnar.  Og þetta á líka við um loðnu, kolmunna og makríl.  Það er ekki hægt að segja eins og Hafró gerir að stofnarnir séu þetta stórir og því megi aðeins veiða þetta mikið magn.  Aðferðafræðinni verður að breyta.  Það er allt í lagi að veiða meira og auka sóknina.  Svo framarlega sem arður er af veiðunum þá eru fiskstofnarnir ekki í hættu.  það er ekki fyrr en aflaþurrð verður að vísbendingar séu um minnkandi stofna.  En þá er langt í að eitthvað hættuástand skapist.  Á þessu eiga menn að byggja sjálfbæra nýtingarstefnu.  Ekki einhverjum tölvulíkönum sem mötuð eru af röngum eða ófullnægjandi upplýsingum.  

Tillaga um 215 þúsund tonna þorskkvóta

Athugasemdir

[óli (IP-tala skráð) 6.6.2013 kl. 18:20]

þetta er að mörguleiti góð grein hjá þér.. Enn ekki alveg rétt með allt farið samt finst mér. Auðvitað eru þeir hjá Hafró ekki fullkomnir og allt það. Enn það er þó staðreynd að við erum að ná að byggja upp stofna hér eða amk í besta falli erum við ekki að þurka þetta allt upp bara..

Enn ef útgerðarmenn fengju að ráða þá yrði allt veitt og þurkað upp með hraði og hámarks hagnaði náð þannig og svo yrði bara farið í að ráðast á e h aðra auðlind og klára hana líka og svo koll af kolli...

[Jóhannes Laxdal Baldvinsson, 6.6.2013 kl. 18:40]

Óli það er engin hætta á rányrkju hjá hefðbundinni útgerð. íslendingar eru búnir að stunda fiskveiðar sem atvinnugrein í 200 ár.  Það er hagur útgerðarinnar að nýtingin sé sjálfbær.  Annað gildir um frístundaveiðimenn sem nú ryðjast á sjóinn í gegnum strandveiðar.  Við eigum að geta veitt hér árlega 400 þúsund tonn af þorski og með eðlilegum meðafla á botnfiskafli að vera 600-700  þúsund tonn en ekki 490 þúsund eins og nú er.

[Jón Kristjánsson, 6.6.2013 kl. 20:05]

Þetta er fín grein Jóhannes.

Hvað mig varðar þá er af svo miklu af að taka að varla er að maður nenni að fara af stað. En það má ekki gefast upp, halda áfram að tuða. Dropinn holar steinunn.

Síldarmælingin: Bergmálsmælinar á síld eru ónákvæmar, sérlega ef maður veit ekki hvar síldin er. Hafró leitaði um allan Breiðafjörð síðvetrar en fann ekki neitt fyrr en Runólfur Guðmundsson benti þeim á Kolgrafarfjörð. Svo drapst hún þar. Merkilegt nokk, mælist meira af síld eftir öll afföllin af  völdum köfnunar og sjúkdóma!

Svo þorskurinn, hrygningarstofninn ekki verið stærri frá 1960 og heildarstofninn ekki verið stærri í 30 + ár. Þá veiddum við 40% úr stofni rúm 400 þús tonn, núna 20%. Til að ná "gamla" aflanum  þarf stofninn að stækka um helming.

Halló, er nokkur glóra í þessu? Hvar á að taka fæðu til að stækka stofninn? Úr síldinni? Eða rækjunni? Hún er kapítuli út af fyrir sig; stöðva á rækjuveiðar eftir 3 vikur og gera 140 manns atvinnulausa. Og endurskoða fyrirkomulag rækjuveiða! Er furða þó maður nenni varla að eyða bleki í að benda á vitleysurnar. - Ráðamenn vilja hvort sem er hvorki hlusta né skilja.

[Jóhannes Laxdal Baldvinsson, 6.6.2013 kl. 20:15]

Takk fyrir þitt innlegg Jón,  eins og þú veizt þá er ég algerlega sammála þinni gagnrýni á aðferðafræðina sem Hafró beitir og því hvernig þeir sitja báðum megin borðsins þegar kemur að ICES. Þetta kerfi sem virðist frekar sniðið að því að hafa Greenpeace góða heldur en stunda vísindi og óháða ráðgjöf.