Framsóknarmaðurinn Jón Bjarnason

Ég deili ekki ánægju Jóns Bjarnasonar með ráðherra Framsóknar, þá Gunnar Braga og Sigurð Inga. Jón sannar bara þá skoðun mína að innst inni er hann og hefur alltaf verið Framsóknarmaður og það í hinni neikvæðu merkingu þess orðs.  Framsóknarspillingin hefur alltaf verið einkenni á afstöðu Jóns Bjarnasonar til allra mála meðan hann gegndi almennri þingmennsku fyrir Vinstri græna og ekki síður sem ráðherra.  Enda gerður út af bændamafíunni í Skagafirði og sérstakur varðhundur deyjandi bændamenningar eins og hún birtist í gegnum gamla SÍS, KEA og Kaupfélag Skagfirðinga. Það sem Jón Bjarnason afrekaði á ráðherrastól mun ekki rata í sögubækur.  Hans verður minnst sem hagsmunagæslumanns og hagsmunapotara fyrst og fremst.  Og fyllir þannig fjölmennan hóp fyrrverandi og núverandi þingmanna framsóknarflokksins.

Varðandi deiluna við ESB og Noreg þá munu þessir sveitamenn klúðra okkar málstað.  Enda hafa þeir það eina agenda að standa upp í hárinu á Brusselvaldinu sem þeir hata eins og pestina.  Svoleiðis viðhorf gilda samt skammt þegar menn þurfa að leysa milliríkjadeilu.

Treystir Sigurði Inga í makríldeilunni

Athugasemdir

[Jón Ingi Cæsarsson, 23.8.2013 kl. 21:13]

Jón Bjarnason er það sem hentar hverju sinni, fór í prófkjör Samfó í gamla NV, tapaði fyrir Kristjáni Möller og svissaði í VG. Framsókn stendur ekkert í honum því þar finna menn rammasta afturhaldið í dag, tala nú ekki um í hans kjördæmi.