Óvinsæl skoðun

Ég ætla að leyfa mér að vera sammála Bjarna Ben, efnislega, um að framlengja ekki auðlegðarskattinn.  Auðlegðarskattur er í eðli sínu tvísköttun, lagður á hreina eignastöðu óháð tekjuflæði.  Þess vegna kemur hann hart niður á öldruðum sem eiga skuldlitlar eignir en hafa litlar tekjur til framfærslu.  Sérstaklega er svona skattur illa ígrundaður vegna þess að hér hefur sparnaði fólks verið beint í steinsteypu en ekki peningalegar eignir.

Vilji menn að ríkt fólk leggi meira af mörkum til samneyzlunnar þá er hægt að skattleggja neysluna á lúxusinum en láta annað vera.  Hér er verið að flytja inn og selja alls konar lúxus og stöðutákn, þetta er hægt að skattleggja svo um munar.  Eins á að skattleggja lífeyris og eftirlaunatekjur umfram meðaltal.  Þannig eiga menn eins og Sighvatur Björgvinsson að greiða 40% skatt af sínum eftirlaunum en ekki Guðmundur sem vann í Byko og fær bara 150 þúsund.  Hann á að vera skattlaus.

Þannig eigum við að stjórna þjóðfélaginu.  Ekki vera bara með skattheimtu eða á móti.  Vinstri menn sem væla yfir að auðlegðarskattur sé ekki framlengdur væla bara vegna þess að það lítur betur út.  Og hægri menn sem leggja niður skatta eru náttúrulega líka að aflétta sköttum á vinstri mönnum án þess að vita hvernig þeir eiga að fjármagna grundvallarsamneyzluna.  Anarkistar eru þarna mitt á milli

Ef núverandi stjórnvöld hefðu ekki farið fram úr sér í dekrinu við auðstéttina þá væri ekki svona mikil úlfúð í samfélaginu.  Ef hagræðingarnefndin hefði verið látin skila tillögum og sýnt hefði verið fram á að verið væri að minnka báknið og skera niður kostnað þá hefði verið hægt með góðri samvisku að leggja til skattalækkanir.  En það er eins og þessir aumingjans menn viti hvorki hvað þeir ætli að gera né hafa þeir hugmynd um þá stjórnkænsku sem þarf að beita þegar jafn mikill óstöðugleiki ríkir og ríkir hér.