Tökum upp hráefnisgjald í stað auðlindaskatts

Auðlindaskattur í sjávarútvegi gengur ekki upp.  Þeim mun fyrr sem við hættum að tala um fiskinn sem einhverja auðlind þeim mun fyrr getum við farið að innheimta sanngjarnt afgjald fyrir réttinn til að nytja þessi hlunnindi.  Ég hef alla tíð gagnrýnt allt þetta auðlindatal og tilraunir til að setja hér á auðlindaskatt í sjávarútvegi enda hefur komið á daginn að skattheimtan stríðir gegn öllum reglum frjáls atvinnurekstrar.  Á sama tíma áfellast flestir afnám þessarar skattheimtu og vilja að þeir sem veiða fisk borgi fyrir það.  Hvað er þá eðlilegra eða réttlátara en ríkið innheimti hráefnisgjald fyrir hvert veitt kíló af fiski sem selt er á markaði.  Þetta væri gjaldtaka en ekki skattur og allir borguðu sama óháð rekstri eða afkomu.  Ekkert vit er í skattheimtu sem umbunar skuldsetningu eins og inntak auðlindaskattsins var.  En umfram allt þá mun svona gjald skila margfalt hærri tekjum í ríkissjóð en bæði veiðigjaldið og sérstaka veiðigjaldið gerir í dag.  Og þessi aðferð kemst næst því að bjóða aflaheimildir upp á markaði sem aldrei verður þó gert.  En ef þær aðstæður sköpuðust að menn tækju upp uppboðsmarkað með aflaheimildir í stað ókeypis úthlutunar eins og er í dag þá mun sú breyting engin áhrif hafa á innheimtu hráefnisgjaldsins heldur yrði um hreina viðbót að ræða í vasa eigandans, sem er ríkið fyrir hönd þjóðarinnar.

Allir eru sammála um að útgerðin eigi að greiða fyrir nýtingarréttinn og við verðum að vera raunhæf varðandi þessa gjaldtöku.  Þess vegna er mikilvægt að Alþingi móti reglur um gjaldtöku og þessi hugmynd mín er innlegg í þá sátt.  Við verðum að koma í veg fyrir að handbendi kvótaræningjanna verði fyrri til og samþykki framhald á núverandi veiðigjaldi sem er bara hlægilegt.

15% af markaðsverði er sanngjarnt gjald. Miðað við verðmætið í fyrra sem var um 160 milljarðar upp úr sjó, þá erum við að tala um 24 milljarða.  Það munar um minna.

Stjórnin hafnaði milljarða tekjum