Smjörið og mjólkurkvótinn

Að áliðnu hausti fóru að birtast í fjölmiðlum ítrekaðar fréttir af minnkandi smjörbirgðum í landinu.  Fjölmiðlar virtust í gúrkutíð tíðindaleysis af skuldaniðurfellingu, taka þessari mötun hagsmunaaðila fagnandi og hófu gagnrýnislausa kranablaðamennsku í kjölfarið.  Var ýmsum skýringum velt upp sem hugsanlegri ástæðu fyrir þessum meinta smjörskorti.  Vinsælast var að kenna fitubollum í LK aðhaldi um glæpinn. Þetta var allt með miklum ólíkindum af því að í hvert skipti sem ég fór í Bónus þá var alltaf til nóg af smjöri í hillunum. En verandi sannur Íslendingur þá gat ég ekki stillt mig um að hamstra þetta horfna smjör svona til öryggis.  Nú sit ég uppi með 2 kíló af smjöri.  Ég sem nota alls ekki smjör.  Og engar líkur á að ég geti selt þessar smjörbirgðir mínar með hagnaði því allt var þetta byggt á lævísum áróðri mjólkurframleiðenda til að þrýsta á um aukinn mjólkurkvóta!  Og ráðherrann kolfellur fyrir lyginni og áróðrinum eins og upp var lagt með og boðar nú endurskoðun á kvótakerfinu í landbúnaðinum.  Nú bíð ég spenntur eftir fréttum af skorti á nýrri ýsu í fiskbúðum.