Trompið í ermi Sigmundar Davíðs

Stærstu mistök núverandi ríkisstjórnar voru að falla frá auðlindaskatti á útgerðina án þess að bætur kæmu fyrir.  Þetta á almenningur erfitt með að skilja og fyrirgefa.  Emda hamra stjórnarandstæðingar á þessum vanhugsuðu aðgerðum ríkisstjórnarinnar hvenær sem færi gefst og þegar fennir í skuldaleiðréttingarsporin þá verður þetta ríkisstjórninni að falli.

Þess vegna verður Sigmundur Davíð að grípa til einhverra aðgerða sem lágmarkar þennan fyrirséða skaða. Í fyrsta lagi þarf að hætta við öll áform um uppboð á aflaheimildum . Í öðru lagi má ekki gera nýtingarsamninga um aflaheimildir  og í þriðja lagi verður að fara að drífa í innheimtu hráefnisgjalds.  Þetta er slíkt hagsmunamál fyrir ríkissjóð að það jaðrar við landráð að nýta það ekki.

Hráefnisgjald er gjald sem útgerðin greiðir fyrir að veiða fisk.

Bezt er að miða þetta gjald við ákveðið hlutfall af söluverði á uppboðsmarkaði.  Það tryggir að alltaf er verið að greiða hæsta mögulega verð fyrir afnotin af þessari sameiginlegu eign þjóðarinnar.  20% er ekki óeðlilegt hlutfall.

Með því að skylda útgerðina til að setja allan afla á markað og aðskilja í eitt skipti fyrir öll veiðar og vinnslu þá skapast meira jafnræði í atvinnugreininni.

Í dag er munurinn á fiskverði allt upp í 40% eftir því hvort útgerðarmaður selur afla á markaði eða selur til eigin vinnslu eða fær í gegnum kvótaleigu til eigin vinnslu.
sjá hér 

Miðað við markaðsverð og útgefinn kvóta á þorski gæti hráefnisgjald þeirrar tegundar numið 214.400x260kr/kg=55.7 max20%=11 milljarðar

Og ef við miðum við að þorskur sé þriðjungur af verðmæti upp úr sjó þá erum við að tala um 30 milljarða tekjur fyrir ríkissjóð.  Ef við drögum frá þessi sýndarveiðigjöld sem nú eru greidd þá yrði tekjuaukning ríkisins 20 milljarðar

Og þessi gjaldtaka myndi ekki rýra afkomu útgerðarinnar. Og ekki hafa nein áhrif á útflutningsverðmæti. Hins vegar yrði minni hagnaður af vinnslunni og tekjur tekjuhæstu sjómanna myndu minnka því hráefnisgjaldið yrði tekið af óskiptu.  En það er bara í góðu lagi.  Þeirra tekjur myndu samt hækka að meðaltali því allur afli yrði seldur á markaði.

Athugasemdir

[Jóhannes Laxdal Baldvinsson, 12.12.2013 kl. 11:40]

Núverandi fyrirkomulag leyfir útgerðum að selja sjálfum sé aflann á 40% lægra verði að meðaltali.  Samt er bókfærður hagnaður af fiskveiðum umtalsverður.  Ef farið yrði eftir minni tillögu þá myndi skiptaverð til útgerðar hækka þrátt fyrir þessa gjaldtöku.  Og það var líka athyglisvert að tölulegar upplýsingar um veiðar á síld og makríl liggja ekki fyrir. Vegna þess að þar er nánast ekkert selt á markað. Þessar fáu útgerðir sem sitja að þessum veiðum fá líka algert sjálfræði varðandi verðlagningu.