Dekrað við fyllibyttur og dópista

Það er eitthvað mjög brogað við þjóðfélag sem veitir fyllibyttum og dópistum fría læknismeðferð meðan níðst er á raunverulega veiku fólki.  Eða hvers eiga krabbameinssjúkir að gjalda eða hjartveikir eða geðveikir eða bara sjúk gamalmenni?  Af hverju er hlutur sjúklinga í lyfjakostnaði þyngdur á meðan SÁÁ malar gull á þátttöku ríkisins í sjúkrakostnaði á Vogi.  Sjúkrakostnaði sem er á gráu svæði, því deila má um hvort alkahólismi er sjúkdómur.  Ég tel svo ekki vera.  Ég tel að hér sé um ofnæmi að ræða en ekki sjúkdóm.  Og ég tel að ríkið eigi að endurskoða þátttöku í rekstri sjálfseignarfélagsins SÁÁ.  Breyta ætti Vogi í greiningarstöð þar sem fyllibyttur og dópistar gætu komið í greiningu og viðeigandi afeitrun og fræðslu.  Þetta mætti  vera niðurgreitt en aðeins standa til boða í eitt skipti fyrir hvern einstakling.

Í dag er Vogur rekin eins og verksmiðja. Sjúklingaveltan er það sem gildir.  Og reikningurinn sendur til ríkissjóðs.  Ekki er spurt um árangur.  Sumir sjúklingarnir hafa komið á Vog árlega í mörg ár, sumir oft á ári.  Enginn árangur, enginn bati.  Og hin augljósa skýring er, að alkahólismi er ekki sjúkdómur.  Það er ekki hægt að lækna alkahólisma.

Ef ég hef rétt fyrir mér að, alkahólismi sé ofnæmi, þá meikar það sans.  Þá virkar áfengi eins og eitur á taugakerfið og veldur öllum þeim einkennum sem alkahólistar þekkja.  En af hverju þá þessi sjúkdómsvæðing alkahólismans?  Er verið að hugsa um velferð alkahólistans eða velferð iðnaðarins?  Svari hver fyrir sig.  En tölurnar tala. Alkaiðnaðurinn er orðinn að öflugri starfsgrein og hefur komið sér upp öflugri áróðursmaskínu til að tryggja fjárframlög frá ríkinu.

Þetta er ekki main stream skoðun.  Ég geri mér grein fyrir því en það verður einhver að segja þetta.  Það eru þúsundir manna sem hafa hætt að drekka áfengi og losnað við ofnæmiseinkennin við það eitt.   En það eru samt fleiri sem hafa trúað á sjúkdómskenninguna og goldið fyrir það með lífi sínu.  

Athugasemdir

[Hazhir (IP-tala skráð) 17.12.2013 kl. 22:43]

Það eru nokkrar villur í þessu hjá þér.

SÁÁ malar ekki gull.

Ofnæmi ER sjúkdómur og alkahólismi er nokkurs konar ofnæmi og þar af leiðandi sjúkdómur. 

Ekki ósvipað og sykursýki.

Á þá líka að úthýsa sykursjúkum svo við séum nú ekki að níðast á "raunverulega veiku fólki."?

[Jóhannes Laxdal Baldvinsson, 18.12.2013 kl. 00:05]

Veizt þú hvað SÁÁ veltir miklum fjármunum á ári? Þá er ég að tala um allt batteríið.  Ætli það skipti ekki milljörðum?  Það kallast að mala gull.  Þú fellst á að alkahólismi sé ofnæmi en gefur þér að ofnæmi sé sjúkdómur. Ég er ekki sammála og vísa til þess að menn lifa með ofnæmi en eru ekki að reyna að lækna það. Eins er það með alkahólið. Þú lifir með því að forðast að innbyrða ofnæmisvaldinn þinn sem er alkahól.   Þú þarft ekkert að fara til læknis og láta hann meðhöndla þig með lyfjum gegn alkahólofnæmi.

Sykursýki er allt annað mál. Sykursýki er banvænn sjúkdómur líka þessi áunna. Þú stjórnar ekki insúlínskorti. Þú verður að sprauta þig og það er lækningin.  Vonandi áttarðu þig á því hver munurinn er.  Við eigum ekki að láta sjúkdómsvæða okkur.  Við eigum að taka ábyrgð á eigin heilsu.  Og þegar greining er fengin þá er engin afsökun fyrir því að takast ekki á við það sem er að.  Ef þú greinist sem alkahólisti þá er það þín ábyrgð og einskis annars að halda þig frá þínum ofnæmisvaldi.  Alveg eins og ef þú værir með hnetuofnæmi og ættir á hættu að kafna ef þú borðar hnetur.  Þá ertu ekkert að gera tilraunir á sjálfum þér.  En alkahólismi er ekki meðhöndlaður svona.  Þess vegna er hann eitt stærsta og dýrasta samfélagsmein sem til er.  Viðhorfið þarf að breytast og það á að hætta að dekra við þetta fólk.  Aðeins þannig næst árangur.

[Hazhir (IP-tala skráð) 18.12.2013 kl. 02:23]

SÁÁ malar ekki gull.   Að mala gull er ekki að velta miklu fé heldur að græða fé.

SÁÁ  er sjálfseignarstofnun sem þýðir að þó svo að hagnaður myndist, sem ég held að sjaldan hafi gerst, þá verður hann ekki tekinn úr rekstrinum.  Og engin gullmölun á sér stað. 

Með þessum rökum þínum segirðu mér sjálfsagt næst að Landsspítalinn mali gull þar sem veltan er margfalt meiri en hjá SÁÁ.

Alkahólismi er sjúkdómur og nokkurs konar ofnæmi.  Þ.e.hefur einkenni ofnæmis að því leyti að ef maður heldur sig frá ofnæmisvaldinum þá er hann óvirkur.

En staðreyndin mun hins vegar vera sú að þetta er heilasjúkdómur sem oftast er genetískur og stundum áunnin með langvarandi ofdrykkju.  Heilarannsóknum hefur fleygt fram á síðustu árum og nú er hægt að skoða þetta í heilabúum manna og taka myndir að atburðarásinni.  Með því að skanna heila alkanna má sjá rugling í boðkerfi heilans og þessi ruglingur veldur fíkninni í vioðkomandi efni.

Sumir geta drukkið býsna lengi og drallað en svo hætt eins og hendi væri veifað og að því er virðist án erfiðleika. Í heila þeirra er þessi boðefnaruglingur ekki fyrir hendi og þar af leiðandi enginn alkahólismi.

Það er ekki tilviljun að menn bera alkahólisma saman við sykursýki.   Sykursýki er nefnilega líka heilasjúkdómur og afleiðing af hliðstæðu boðefnaruglingi og getur líka verið bæði genetískur og áunninn.

Ég er sammála þér varðandi ábyrgðina á eigin hegðun en þar komum við að kjarna vandans. 

Mig minnir að það hafi nú bara verið Hippó sjálfur sem lýsti áfengi svo að það væri allt í senn; fæða, lyf og eitur.   Allt eftir því hvernig það væri notað.  Í óhófi er það eitur og reyndar mun meira eitur en menn gera sér almennt grein fyrir.  Það er einn aðal krabbameinsvaldur nútímans svo iðnaðarmengun og hið alræmda tóbak kemst ekki með tærnar þar sem það hefur hælana.  Tugir manna hérlendis drepast á ári hverju úr alkahólisma eða fylgifyskum hand.

Eitrunin ruglar svo ekki bara boðskiptum heilans heldur allri skynjun manna.

Þess vegna getur útigangsmaður verið skafinn upp af götunni hálfdauður og lappað upp á hann á Vogi svo vel að honum fer að líða vel og  nær andlegu jafnvægi.  Þá fer hann út aftur í lífið og kemst í hús og fæði einhversstaðar og allt gengur vel. 

En einn góðan veðurdag hellist fíknin yfir eins og þruma úr heiðskýru lofti, byrjar með spennu sem stigmagnast furðu fljótt uns hún verður eins og viðvarandi krampi, ekki ólíkt því að líkaminn allur sé í risastóru skrúfstykki sem hert er á hægt og bítandi og boðefnaruglið upphefst á nýjan leik.  Ekkert ræðst við hugsunina því hú þyrlast um eins og hvirfilbylur.

Í þessu ástandi er tómt mál að tala um ábyrgð og skynsemi því þetta er brjálæðisástand og eina ráðið til að losna úr þessari ofurpressu er að ná í eitthvað að drekka og það bara strax.

Engar pillur eru enn komnar til að ráða við þetta ástand og þar til það verður styðjast menn við AA samfélagið en það hefur reynst skárra en ekkert.

[Jóhannes Laxdal Baldvinsson, 18.12.2013 kl. 10:00]

Takk fyrir málefnaleg innlegg Hazhir, það er ekki sjálfgefið á þessum vettvangi.  Okkur greinir á í grundvallaratriðum og ekkert við því að segja. Ég held því fram að eitrunaráhrif áfengis valdi þessum skemmdum á heilanum en það sé ekki meðfæddur genagalli.  Enda hefur alkagenið ekki fundist þrátt fyrir viðamiklar rannsóknir á íslenzkum ölkum sem Kári Stefánsson gerði í samvinnu við SÁÁ.  Og ég geld líka varhug við þessari kenningu um fíknina.  Hugtakið fíkn er bara réttlætingin á stjórnleysinu og ábyrgðarleysinu.  Tóbaksfíkn og áfengisfíkn eru hugtök sem við þurfum að hætta að nota.  Þau rugla bara fólk í ríminu.