Þið áttuð þetta - Þið máttuð þetta

Þetta er inntakið í nýjum dómi Hæstaréttar þar sem 5 dómarar sýknuðu Lárus Welding, staðgengil Jóns Ásgeirs og aðstoðarmann hans, Guðmund Hjaltason fyrir óheimila lánveitingu til Bjarna Benediktssonar fjármálaráðherra fyrir hönd Vafnings ehf.  Og sá aumi saksóknari, Helgi Magnús segir bara að þessi dómur sé eftir bókinni og komi ekki á óvart!  Hvernig væri að einhver fjölmiðlungur bæði embættismanninn að útskýra þessi orð, sérstaklega þegar haft er í huga að rannsóknin hefur kostað almenning í landinu hundrað milljónir hið minnsta ef tekið er með málskostnaður sem Hæstiréttur ákvað að ríkissjóður greiddi.  Og ef maður les hinn dulkóðaða dóm, þá eru dómsorðin í engu samræmi við málavexti sem Hæstiréttur tekur undir í öllum atriðum.

Hæstiréttur segir í  niðurlagi dómsins:

Þá hefur ákæruvaldið ekki upplýst hvaða tryggingar A banki hf. hafði vegna lána sem bankinn hafði veitt B ehf. og ekki lagt fram upplýsingar um hvert hafi verið verðmæti þeirrar tryggingar sem bankanum var afhent 8. febrúar 2008 og fólst í hlutabréfum í G hf. að nafnverði 349.999.999 krónur.

Að teknu tilliti til framangreindra atriða verður niðurstaðan sú að ákæruvaldið hafi ekki axlað sönnunarbyrði sína fyrir því að háttsemi ákærðu, sem hér um ræðir, hafi falið í sér verulega fjártjónshættu fyrir A banka hf. Samkvæmt því er ekki fullnægt öllum skilyrðum til þess að ákærðu verði gerð refsing samkvæmt 249. gr. almennra hegningarlaga og verða þeir því sýknaðir af kröfum ákæruvaldsins í máli þessu.

Glitnir tapaði 15 milljörðum á þessari lánveitingu en saksóknari klúðrar málinu með því að tiltaka ekki að tryggingarnar sem lagðar voru fram voru  verðlaus bréf.

Hvernig getur Hæstirétttur horft framhjá öllum brotum Lárusar og Guðmundar á hlutafélagalögum og öðrum lögum um fjármálastarfsemi sem hann vísar í og tekur undir og hengt hattinn á algjört aukaatriði í endanlegu dómsorði?  Svona dómar auka ekki virðingu almennings fyrir sjálfstæðum dómstólum. 

En kannski er meira undir en sést í fljótu bragði. Því ef Hæstiréttur hefði staðfest dóm Héraðsdóms þá hefði aðkoma Bjarna Benediktssonar komist aftur í umræðuna. Af því það var jú Bjarni sem veðsetti bréf í Milestone til tryggingar láninu til Vafnings. Um það snýst dómurinn, að hvítþvo Bjarna og aðkomu hans að þessari fléttu.  Auðvitað átti að ákæra Bjarna fyrir innherjasvik því með aðkomu sinni að Vafningsfléttunni þá varð honum ljóst hve bankinn stóð illa og nýtti sér þær upplýsingar til að selja hlut sinn í Glitni.  Sá hlutur nam 130 milljónum sem honum tókst að bjarga.  Til samanburðar þá var ábati Baldurs Guðlaugssonar fyrir sambærilegt brot litlu meiri eða 190 milljónir.

Dómurinn yfir Baldri var fordæmisgefandi og því átti saksóknari tvímælalaust að ákæra Benedikt Sveinsson og Bjarna Benediktsson fyrir þeirra innherjasvik.