Heimilisofbeldið á Pírataheimilinu

Helgi kapteinn sýnir góða formannstakta með því að stíga fram og ákæra Birgittu Jónsdóttur fyrir heimilisofbeldi. Þessi samlíking er náttúrulega bara táknræn lýsing á þeim samskiptavanda sem verður oft til hjá ósamlyndu fólki. Helgi Hrafn upplifir sig sem heimilisföður sem þorir ekki að standa í hárinu á ráðríkum maka. Hann segist hafa þurft að tipla á tánum í kringum hana og segir þau ekki hafa getað haft hreinskiptin samskipti vegna skapbresta hennar.  Þetta rímar vel við þá ímynd, sem nánir samstarfsmenn eins og Smári McGarthy og Kristinn Hrafnsson hafa gefið af henni.  Boltinn er nú hjá Birgittu.  Mun hún taka þessa gagnrýni til greina og stíga til hliðar á meðan færi gefst eða mun hún böðlast áfram í krafti þess valdhroka sem alþingismönnum er innrættur. Ef hún gefur ekki eftir og lætur öðrum eftir leikvöllinn mun þessi sjálfsprottna hreyfing sem Píratar eru, líða fyrir það.  Það er kristaltært. Birgitta hefur reist sinn minnisvarða í íslenskri pólitík. Hún er pólitískur einfari og henni líður ekki vel í fjöldahreyfingu. Hún bjó ekki pírataflokkinn til. Það er misskilningur ef hún heldur að hún sé ómissandi. Núna er rétti tíminn til að láta nýjum og samstarfsliprari mönnum og konum eftir stjórnvölinn.  Þá fyrst geta Helgi Hrafn og Erna Ýr komið aftur heim úr kvennaathvarfinu

Samskiptin eins og í ofbeldissambandi