Hér eru stundaðar eftirlitslausar veiðar og rányrkja

Við getum illa mótmælt þessu þegar við höfum verið talsmenn áróðurs um ofveiði í áratugi. Nú er það að koma í bakið á okkur að hafa verið fremsti koppur í búri í ICES. Við höfum nefnilega tekið þátt í fjölda samstarfsleiðangra, ekki bara hér við Ísland heldur allt vestur fyrir Grænland, sem eru svo núna grunnurinn að þessum aðgerðum Bandaríkjamanna. Að skella skuldinni á eftirlitslausa veiði rímar alveg við þessar bullkenningar um að veiðar eyði stofnum.

Það dugar nefnilega ekki að koma núna og segja að þessi áróður hafi bara byggst á misskilningi þegar við látum sömu menn stjórna þessum málum og hafa stundað þessa vísindafölsun meðal fræðimanna við Norður Atlantshaf í áratugi. Við hefðum betur stundað alvöru sjávarvísindi með það fyrir augum að skilja betur náttúrusveiflur í staðbundnum fiskstofnum og kynna þá niðurstöðu fyrir öðrum þjóðum og þar á meðal Bandaríkjamönnum.  Þess í stað leyfðum við vitleysingum með reiknilíkön að vaða uppi með stórfellt inngrip í lífkeðjuna í hafinu.

Alvöru vísindamenn stunda ekki inngrip.  Alvöru vísindi safna upplýsingum með því að fylgjast með því sem er að gerast í rauntíma og reyna svo að spá fyrir um hegðun í framtíðinni.  En Jóhann Fyrrverandi forstjóri Hafró og núverandi æðstiprestur í sjávarútvegsráðuneytinu , innleiddi allt aðra aðferðafræði við fiskveiðistjórn á Íslandi.  Aðferðafræði Hafró byggir á þeirri villukenningu að veiðar á þorski geti hreinlega gengið af honum útdauðum!  Vopnaðir þessari villukenningu fóru þeir af stað með áætlun sem byggðist á friðun smáfisks til að "byggja upp" stærri stofna.   Þetta töldu skrifborðssérfræðingarnir óskeikult þrátt fyrir ábendingar sjómanna um annað. Og þessari stefnu hefur síðan verið fylgt með óbætanlegum skaða fyrir orðspor þorskins.

Að tala um að nú sé ástand þorskins orðið harla gott eftir 40 ára rányrkju kvótakerfisins gæti verið sýnd veiði en ekki gefin.  Sérstaklega þegar þeir leyfa eftirlitslausar veiðar!  Því þegar menn halda til veiða og eiga ekki kvóta í öllum tegundum þá óhjákvæmilega henda menn þeirri tegund sem ekki má veiða.  Núna er til dæmis verið að henda þúsundum tonna af ýsu og þorski sem meðafla.  Þetta eru verstu afleiðingar kvótakerfisins.  Hinar eru þær að eftir því sem aldurssamsetning breytist, þeim mun meiri hætta er á að geldfiskinum fjölgi á kostnað hrygningarfisksins. Og til að kóróna ruglið þá hefur verið gengið freklega á fæðu þorsks hér við land með því að beita öllum sóknarþunga loðnuflotans að veiðum á hrygningarloðnunni.  Og það hefur afleiðingar fyrir hrygningu þorsks og steinbíts.  En fiskifræðingar Hafró afneita öllum slíkum kenningum reynslunnar.

Hvernig væri nú að láta náttúruna njóta vafans og breyta um stefnu.  Hætta þessu inngripi og leyfa náttúrunni að koma aftur á því jafnvægi sem þarf að vera í öllum lífkerfum til að þau eigi möguleika til að þroskast og dafna.  Það næst aðeins með jöfnum kvótalausum veiðum þar sem allur afli er borinn að landi og enginn feitur kvótapúki fitnar á striti sjómanna sem neyðast til að ganga illa um fiskhagana einfaldlega til að hafa í sig og á.

 

Orðspor þorsksins gæti beðið skaða