Eftiráskýringar fiðrildalirfunnar

Gott hjá strákunum í Kastljósi, að svara frekjukasti forstjóra Vinnslustöðvarinnar og fyrrum samstarfsmanns hans, lögmannsins, Elínar Bjargar Jónsdóttur. Þessi ásökun Elínar, að Kastljós hafi á einhvern sviksamlegan hátt, snúið út úr orðum hennar og það hafi valdið henni tjóni atvinnulega, er nefnilega grafalvarleg.  Og það er örugglega rétt hjá henni að fáir hafi viljað ráða hana í vinnu. En ályktanir hennar eru kolrangar. Hún var sett á svarta lista stórútgerðarinnar fyrir að hafa hjálpað til að byggja upp málflutning þeirra, sem gagnrýnt hafa svindlið í sjávarútveginum. Svindlið í brottkastinu. Svindlið í framhjálöndununum. Svindlið í vigtuninni. Svindlið í verðlagningunni. Svindlið í sölumálunum og svindlið á sjómönnunum.

Elín var sett á svartan lista vegna þess að hún sagði satt. Og hún áttaði sig ekki á kerfinu. Hún hélt að Kastljósið væri valdameira en það er. Afleiðingar aðgangshörku Kastljóss manna á þessum tíma hafa nefnilega bitnað af fullum þunga á þeim sjálfum. Ekki öðrum og alls ekki orðið til þess að einhverju hafi verið breytt. Enginn af þeim er lengur að starfa við rannsóknarblaðamennsku eða fréttaskýringar. Hvernig ætli standi á því Elín?

Hafi verið reynt að misnota Elínu af Kastljósfólkinu 2016, hvað kallar hún þá afskipti stórútgerðarinnar núna? Hvaða leikrit er Binni í Vinnslustöðinni að setja upp með hennar aðkomu? Er hann að undirbúa að fara í mál við ríkið vegna makríldóms Hæstaréttar?  Eða er þetta liður í að gera Fiskistofu áhrifalausa?  Hvað svo sem er í gangi þá ætti Elín Björg ekki að treysta loforðum þessara manna. Því ekki verða allar lirfur að fiðrildum.

Hugarburður eða furðulegur misskilningur