Samráð um lækkun vörugjalda

Talaði maðurinn af sér?

Ómar Valdi­mars­son, fram­kvæmda­stjóri Sam­kaups, sem meðal ann­ars rek­ur Nettó og Sam­kaup, seg­ir að verið sé að breyta verðmerk­ing­um vegna virðis­auka­skatts­ins. Ómar seg­ir að það eigi eft­ir að taka birgðastöðuna og því sé ekki búið að lækka verð vegna vöru­gjald­anna. Þá seg­ir hann skipta máli hvernig aðrir á markaðnum fram­kvæmi þetta. „Það er eng­in bein lína í þessu held­ur verður að skoða ým­is­legt,“ seg­ir hann og bæt­ir við að vinn­an sé tíma­frek og kostnaðar­söm. Vöru­gjöld­in verði þó ekki innifal­in í verði þeirra vara er koma með næstu send­ing­um

Hvernig getur það skipt máli hvernig aðrir á markaði framkvæmi þetta?  Menn eru búnir að hafa rúman tíma og svona undanflæmingur virkar ótrúverðugur og sannfærir mig um að vörugjaldalækkunin muni ekki skila sér að fullu í vasa neytenda. Alveg sama þótt innan um séu heiðarlegir kaupmenn sem vilji vel þá munu þeir einmitt horfa til þess hvernig aðrir framkvæma þetta

Blekkingar Bjarna Ben og þögn Kristjáns Þórs

Bjarni Benediktsson fjármálaráðherra, hefur tjáð sig um kröfur lækna og fer þar með vísvitandi blekkingar sem hann treystir á að verði ekki svarað af samninganefnd lækna. En heimskur pöpullinn gleypir við áróðri stjórnvalda og nú virðist sem samúð eða velvilji almennings með kröfum lækna sé að snúast upp í hneykslun á óhóflegri frekju hálaunamanna. Nákvæmlega eins og Bjarni Benediktsson lagði upp með.

Þess vegna verða læknar að upplýsa kröfur sínar. Þessi leyndarhyggja hefur ekkert upp á sig. Á meðan laun lækna eru greidd úr ríkissjóði þá á almenningur fullan rétt á að vera upplýstur um launakjör lækna. Því það er ólíðandi að annar aðilinn, í þessu tilviki fjármálaráðherra geti blekkt almenning með vísvitandi blekkingum og hálfsannleik varðandi yfirstandandi kjarasamninga.

Með því að nefna meðallaun upp á 1100 þúsund og hækkunarkröfu upp á 40% þá er verið að telja almenningi trú um að kröfur lækna feli í sér 400-500 þúsund króna hækkun á mánuði. Þetta er náttúrulega ekki rétt. Ef læknar krefjast 40% hækkunar þá er það hækkun á grunnlaun en ekki meðallaun. þarna munar umtalsverðum fjárhæðum.  því grunnlaun lækna eru ekki há. 340 þúsund fyrir almenna lækna og 550 hjá sérfræðilæknum.  40% hækkun á þessi grunnlaun getur ekki talist óhóflegar kröfur miðað við aðra hálaunahópa í ríkisgeiranum.

Og hvað eru læknar margir? 400-500? leiðrétting til þeirra mun þá kosta 1-2 milljarða. Höfum við efni á að rústa því sem eftir er af heilbrigðisþjónustunni fyrir 2 milljarða?

Hvað lækkuðu þessir auðmenn aftur skatta á auðmenn mikið á fyrstu vikum valdtöku sinnar? Var það ekki upphæð sem nemur tug milljarða?

Hvað finnst fólki? Ætlar það að snúast gegn læknum og sitja uppi með ónóga sjúkraþjónustu á næstu mánuðum eða stendur nú þjóðin einu sinni með sjálfri sér og hrindir þessari atlögu stjórnvalda að heilbrigðiskerfinu í eitt skipti fyrir öll?

Kristján Þór stenst ekki alvöru þrýsting. Hann verður fljótari að brotna en Hanna Birna.

Stundarskaupið

Á meðan Áramótaskaup Sjónvarpsins, með stórum staf var álíka fyndið og kæst skata, þá kunni ég vel að meta húmorinn í Stundarskaupinu. Atriðin með Gambranum, leikskólalögum þjóðarinnar og stælingin á kastljósviðtölunum, hittu nákvæmlega í mark. Leikurinn, söngurinn og textinn var allt eins og átti að vera. Hvorki of eða van. Þess vegna læt ég mér í léttu rúmi liggja hversu gjörsamlega misheppnað skaupið með stóra stafnum var. En vonandi verður ekki reynt að gera pólitískt skaup aftur. Það voru mistökin sem handritshöfundar og leikstjórinn gerðu , að nota skaupið til að koma á framfæri sínum eigin pólitísku skoðunum. það kann ekki góðri lukku að stýra. Því uppistand er ekki sama eðlis og leikstýrt gamanefni. Í uppistandi fyrirgefst mönnum að vera persónulegir og pólitískir. það er hægt að horfa í gegnum fingur við Dóra DNA að gera grín að afa sínum og það er hægt að umbera Ara Eldjárni að gera grín að foreldrum sínum jafnvel þótt grínið sé græskusamt, því uppistand er eins og eintal. Annaðhvort finnst mönnum uppistandarinn góður eða lélegur.  því miður eru íslenzku uppistandararnir flestir lélegir þótt þeir eigi sína spretti og sína brandara.

En kannski eru Íslendingar upp til hópa jafn húmorslausir kæst skata.

Hvað veit ég.