Hvað er að frétta af Siðanefnd Alþingis?

Af hverju skyldi nú traust til Alþingis mælast svona lágt? Allt undir 50% er óásættanlegt fyrir kjörna fulltrúa þjóðarinnar. Gæti verið að skýringin á tortryggninni sé vegna sjálftöku þingmanna eða vegna fyllirísrauss Miðflokksins á Klausturbar eða vegna vandræðagangs forseta þingsins á að tækla það mál?  Eða kannski vegna alls þessa?

Eitt er víst að alþingi er ekkert að gera í því að efla traust almennings gagnvart störfum þess. Enda er stjórnarskráin í gíslingu flokkanna.  Afleiðingarnar eru að lýðræði er fótumtroðið. Þrígreining valds er hér bara að nafninu til og sjálfstæði þingsins gagnvart framkvæmdavaldinu er akkúrat jafn mikið og 12. ráðherrann, sem er titlaður forseti Alþingis, leyfir. Og 12. ráðherrann er skipaður í embættið af ríkisstjórn hverju sinni til þess að sjá um að þingið sé aðeins afgreiðslustofnun mála sem koma frá ríkisstjórninni. Þetta sætta þingmenn sig við vegna þess að þeir fá vel borgað fyrir litla vinnu og enga ábyrgð.  Enda harðneita þeir að segja af sér þingmennsku þótt almenningur krefjist þess og siðareglur ætlist beinlínis til þess. 

Ég veit ekki hvað almenningur getur gert til að þrýsta á um nýja stjórnarskrá. Ég held að það þurfi alvöru þjóðargjaldþrot eða hersetu erlends ríkis. En stjórnmálamenn eru löngu komnir fram yfir síðasta söludag. Þeir geta haldið sínar skrípakosningar og haldið áfram bullinu og þvaðrinu og lyginni og ráðið sér rándýra PR þjóna, en allt er þetta sýndarmennska.  Pólitík á Íslandi hefur aldrei snúist um almannahag og að þjóna umbjóðendum.  Þetta fólk sem kemst á framboðslista er þar af einni ástæðu og aðeins einni.  Það er öruggt að það gerir ekkert nema styðja við hagsmuni elítunnar og þeirra sem hafa tekið allt fémætt hér á landi til eigin nota. Kannski bæta þeir samt við nýrri grein í gömlu stjórnarskrána og hún mun hljóða svona:

Allar auðlindir skulu vera í einkaeigu. Auðmenn skulu undanþegnir öllum sköttum hér á landi gegn því að þeir haldi áfram að kaupa upp innviði landsins svo sem; Vegi, fjarskiptanet, flugvelli, ferðamannastaði, alla veitustarfsemi og orkuframleiðslu.  Einnig skulu auðmenn fá einkarétt á heilsutengdri ferðaþjónustustarfsemi og rekstur sjúkrahótels verður um alla framtíð í höndum Ásdísar Höllu og fjölskyldu hennar. 

Traust til Alþingis minnkar mjög

Konan með langa nafnið ætlar að selja Landsvirkjun

Konan með langa nafnið upplýsti á aðalfundi Landsvirkjunar í dag, að ríkisstjórnin hefði ákveðið fyrir nokkrum vikum að kaupa alla hluti í Landsneti. Ákvörðun sem gæti sýnst eðlileg í sjálfu sér nema af þeirri einföldu ástæðu að ríkið á nú þegar 65% í Landsneti í gegnum 100% eignarhlut sinn í Landsvirkjun og einnig eru engar kröfur eða þrýstingur á breytt eignarhald af hálfu ESB. 

"Engu að síður liggur fyrir að öllum helstu hagsmunaaðilum hér á landi finnst slíkur eigenda-aðskilnaður skynsamlegur. Það er að segja: Að til lengri tíma litið sé óheppilegt að flutningsfyrirtækið Landsnet sé í eigu raforkuframleiðenda og dreifiveitna. Frá sjónarhóli neytenda er auðvitað augljóst að sjálfstæði flutningsfyrirtækisins stuðlar að jafnræði annarra aðila á markaði,“ sagði Þórdís Kolbrún.

Það er sem sagt ekki fyrr en búið er að einkavæða Landsvirkjun sem þessi kaup á Landsneti verða skynsamleg!  Við vitum að hjá þessari ríkisstjórn er ekkert gagnsæi. Hver ráðherra er eins og kóngur og stjórnsýslan er meira í ætt við einveldi en þingbundið lýðveldi.  Hver var til dæmis aðkoma alþingis að þessari ákvörðun um að kaupa Landsnet?  Þarf ekki fjárveitingavaldið að samþykkja svona kaup?  Og eru áform Sjálfstæðisflokksins um að einkavæða Landsvirkjun komin lengra en almenningur veit? Ég er skíthræddur við þessa ríkisstjórn.  Ég held við höfum aldrei haft jafn samhentan hóp ráðherra áður, sem eru jafn forhertir í stjórnarathöfnum og öruggir með sig að þeir geti í skjóli meirihluta framkvæmt öll óhæfuverk sem þeim dettur í hug vegna þess að það sem sameinar þennan meirihluta er fyrirlitning á minnihlutanum og fullvissa um eigið ágæti og óskeikulleika.

Áhrifalaus á Íslandi

Gaman þætti mér að vita hvernig CEO Magazine í Ástralíu, fær það út að Katrín Jakobsdóttir sé á meðal 20 áhrifamestu konum í heiminum í dag.  Er hún áhrifamikil vegna þess að hún er forsætisráðherra Íslands?  Eða er þetta bundið við kyn hennar sem konu?  Ef þetta er kynbundinn áhrifamáttur þarf þá ekki að benda á eitthvað sem Katrín hefur sagt eða gert sem hefur skipt einhverjum sköpum?  Ég hef gruflað í huga mér dágóða stund en man ekki eftir neinu.  Hins vegar eru ótal dæmi, þar sem hægt er að benda á að orð og gjörðir eru sitthvað hjá þessari konu sem sett var í stól forsætisráðherra af Bjarna Benediktssyni, formanni Sjálfstæðisflokksins. Og þar með gerð áhrifalaus, ekki bara í ríkisstjórn heldur líka meðal íslensks almennings sem misst hefur allt traust á stefnu VG við það að sjá formann flokksins, svíkja hvert stefnumál Vinstri Grænna af öðru , í þjónkun við þann sem öllu ræður í ríkisstjórnarsamstarfinu.

Vill einhver ung kona líkjast Katrínu? Ef það er sá mælikvarði sem er notaður. Ég á bágt með að trúa því. Fyrirmyndir verða að hafa prinsip, lífsreglur sem þær fara eftir. Katrín hefur engin slík prinsip.  Fyrirmyndir verða að vera trúverðugar og segja það sem þær meina og meina það sem þær segja. Katrín hefur á sínum stutta ferli sem stjórnmálamaður blekkt fólk og fórnað eigin trúverðugleika í eftirsókn eftir stöðutákni.  Stöðutákni sem hefur ekkert gildi eitt og sér.

Katrín fer í sögubækurnar með sömu eftirmælum og Sigmundur Davíð. Bæði voru þau áhrifalausar hækjur Sjálfstæðisflokksins, sem notaði þau til að halda völdum í andstöðu við meirihluta kjósenda.  Þess vegna er þjóðfélagið að gliðna í sundur. Á Íslandi búa ekki 2 þjóðir heldur 3.

Til hamingju Katrín með það!

Katrín ein af 20 áhrifamestu konum heims