Dálítið eins og kúlulán!

Orð án innistæðu eru dálítið eins og að taka kúlulán og þurfa ekki að borga til baka.  Þetta virðist vera orðin sérgrein Þorgerðar Katrínar. Upplýst var í Kveikþættinum á RUV að hún hefði dregið tennurnar úr eftirlitskrafti Fiskistofu með útþynntu frumvarpi sínu sl. sumar og nú kemur hún með yfirlýsingu sem beinlínis er til þess gerð að draga í efa það sem þó hefur komið fram, stutt óyggjandi sönnunum, um stórfellt brottkast á aflahæsta frystiskipi Íslendinga til margra ára og því skipi sem hefur skilað mestu aflaverðmæti einnig til margra ára. En höfum í huga að Kleifabergið hefur ekki bara stundað veiðar við Ísland. Því mikill hluti aflans hefur komið úr Barentshafi sem þýðir að sá kvóti sem þar er veiddur kostar peninga! Og þegar útgerð þarf að kosta miklu til að ná í afla þá vill útgerðarmaðurinn að skipið komi með sem mest aflaverðmæti. Mikið aflaverðmæti næst aðeins með fyrsta flokks hráefni úr fyrsta flokks fiski.  Smáfiskur og meðafli og gamall fiskur sem ekki næst að vinna á réttum tíma er ekki fyrsta flokks hráefni. Þess vegna var færibandakerfi Kleifabergsins breytt til að auðvelda brottkast.  Þetta sést á myndböndum.  Þegar Guðmundur í Brim segist aldrei hafa FYRIRSKIPAÐ BROTTKAST  þá ber ekki að skilja það bókstaflega.

En ég er ekki hér með að benda á sökudólga. Ég er að benda á að í kvótakerfum af öllum toga hlýtur alltaf að vera innbyggður hvati til sóunar.  Sóunin í fiskveiðistjórnunarkerfinu okkar heitir brottkast og það er ekki hægt að sætta sig við slíkt kerfi og þess vegna á að leggja það af. Lausnin er ekki að efla eftirlit og búa til glæpamenn úr notendum kerfisins. Hér er forvörnin sú að taka upp annað fiskveiðikerfi.

Mjög dregið úr brottkasti