Kári og strámennirnir

Alveg er makalaust hvernig hælbítarnir geta hamast gegn öllu sem Kári Stefánsson, segir og gerir. Ef þessir aumingjar hefðu bara afrekað einn tíunda af því sem Kári hefur gert þá mættu þeir vel við una. En því miður þá er minnimáttargenið ríkjandi í þessu klíkuþjóðfélagi og velgengni illa séð. Sérstaklega upphefð og viðurkenning sem örfáir Íslendingar njóta erlendis frá.

Segir yfirlýsinguna illa hugsaða

Stjórnskipuninni að kenna

Það hversu auðveldlega ráðherrar fara á svig við ákvæði stjórnarskrárinnar um þrískiptingu valdsins ætti að vera næg ástæða fyrir róttækum breytingum á stjórnskipuninni.  Ráðherra æðið birtist okkur í hverri ákvörðun þessarar ríkisstjórnar af annarri og það heyrir til undantekninga að þingmenn hreyfi mótmælum nema helzt Frosti.

Hér mun ekkert breytast nema með byltingu hugarfarsins. Hættum að vera hræddir meðvirkir fávitar.  Við eigum betra skilið en Bjarna Ben og Sigurð Inga.

Alþingi mun ekki breyta neinu sem stofnun. En fólk eins og Frosti getur það.

Segir Bjarna skorta samþykki Alþingis

Brýnt að losna við þessa borgarstjórn á einu bretti

Það er ekki eitt heldur allt sem kallar á breytt viðhorf borgarfulltrúa gagnvart ábyrgð og skyldum sem kjöri þeirra fylgir. Flokkarnir sem bjóða fram verða að fara að vinna saman sem heild eftir kosningar en ekki í þessum meiri og minnihlutablokkum eins og venjan er.  Hagsmunir borgaranna eru einfaldlega of miklir til að spila með í valdatafli fjórflokksins.

Sveitastjórnarpólitíkin hefur breytzt til hins verra og má þar helst um kenna persónulegum illindum frekar en málefnaágreiningi.  Á þessu er samt ein undantekning og það er sú forræðishyggja sem sauðargærupólitíkusar eru farnir að stunda í krafti lýðræðisgallans sem felst í meirihlutalýðræðinu eins og það er praktíserað.

Einn þessara sauðargærupólitíkusa er Hjálmar Sveinsson sem virðist njóta stuðnings fólks úr VG Pírötum og Bjartri Framtíð.  Ég minnist þess ekki að þetta fólk hafi viðrað það við kjósendur að hér í Reykjavík skyldi skipulagi kollvarpað, verktökum og bröskurum afhent skipulagsvald, þjónusta skert, lántaka aukin, eignir seldar til að standa undir gæluverkefnum og haldið áfram að sóa fé í umferðarþrengingar.  Svo ekki sé minnst á eyðsluna og sóunina innan yfirstjórnarinnar sjálfrar þar sem kjörnir fulltrúar stunda sjálftöku sem aldrei fyrr.

Krafan hlýtur að vera einhvers konar sáttmáli þar sem kjörnum fulltrúum verður settur rammi til að starfa eftir og allt umfram það verður að bera undir borgarana í beinum rafrænum kosningum.  Þessi ákvörðun skipulags og umhverfisnefndar er rakið  dæmi um mál sem þarf að sækja umboð til að leiða til lykta.

Þetta með stjórnlyndið og forræðishyggjuna speglar líka hrokann sem einkennir þetta lið. Þeir bjóða íbúunum að kjósa um verkefni sem kosta smáaura en eru svo sjálfir að makka með fé sem skiptir hundruðum milljóna í allskonar hluti sem ekki falla undir grunnþjónustuna sem fyrir vikið er fjársvelt.

Og það skal tekið fram að þessi gagnrýni á við alla borgarfulltrúa og varamenn.  Hvað eru sjálfstæðismenn að gera með fólk sem brást trausti umbjóðenda sinna svo hrapallega í tíð fyrrum borgarstjórnarmeirihluta og sparka manni eins og Gísla Marteini sem var eini pólitíkusinn sem hafði erindi.  Bara að sjá og heyra í mönnum eins og Júlíusi Vífli og Kjartani Magnússyni er ein af ástæðum þess rofs sem er orðið milli kjósenda og fulltrúanna sem svikust aftan að okkur.  Þessara fyrirlitlegu sauðargærupólitíkusa.

Fækka akreinum og leggja göngu- og hjólastíga

Don Ásgeir og Kvíabryggjukrimmarnir

Á Kvíabryggju krimmi súr
kvartar undan Páli
sem leyfði Mikaeli Múr
að mæla fanga máli

Brást nú ekki Ásgeir Jón
enda þeirra æðsti don
og sinn sendi þangað þjón
Þorbjörn nokkurn Þórðarson

Afraksturinn augum bar
í "Íslandi í dag" í gær
En herferðin sem hófst víst þar
háðuglega útreið fær

Fyrst máttum enga eftirsjá
eða iðrun heyra
hatar þjóðin alla þrjá
en Þorbjörn sínu meira

Kvartað undan fangelsismálastjóra

Fávitar

Fávitarnir virðast vera
verulegum fjöld' að ná
ef hundrað þúsund brigður bera
Biblíuna ekki á!

Karlar trúa frekar en konur

Útvarp Saga Man Þórarinn

Trúss sitt bindur Björku við
blaðamannasubba
og ófrægir þar útvarpið
sem ekki spilar Bubba

Úr penna Tóta rugl og raus
rennur alla daga
Og þótt hann áfram leiki laus
þá lifir útvarp Saga

Listamannalaun

Þeir úthlutanir fáu fá
sem flagga sínum raunum,
því það er list að lifa á
listamannalaunum

Vilborg Davíðsdóttir svarar fyrir sig

Samfélagsábyrgð verktaka

Ekki ætla ég að varpa sök á arkitektana sem teiknuðu þær byggingar sem helst eru gagnrýndar fyrir smekkleysi og metnaðarleysi og sem skipta svo miklu máli fyrir ásýnd Lækjargötunnar. Sökin er náttúrulega fyrst og fremst skipulagsyfirvalda, borgarstjórnarmeirihlutans og svo eiganda lóðanna,  sem oftast eru braskarar í leit að auðfengnum gróða.

Það er til þeirra sem á að tala en ekki drekkja gagnrýninni í óþolið sem forsætisráðherrann veldur ákveðnum hópum í samfélaginu og sem vill svo til að eru líka háværastir á samfélagsmiðlunum.

Krafan er að skipulagsyfirvöld taki málið upp og semji við lóðarhafa um ásættanlegar breytingar varðandi útlit og götuásýnd þessara tveggja byggingaráforma, Hafnartorgs og hótelsins á Íslandsbankareitnum. Arkitektarnir eiga ekki að vera feimnir við að herma eftir gömlum stílum eins og þeim sem til dæmis Guðjón Samúelsson teiknaði sínar byggingar í.  Þessi hræðsla við höfundarrétt arkitekta er óskiljanleg. (Í raun ætti að afnema þann rétt úr löggjöfinni eins og hann hefur verið misnotaður af eigendum og erfingjum höfundarvarins réttar. Vísa til dæma um að heilu byggingarnar hafa verið rifnar vegna ósættis við arkitekta um fyrirhugaðar breytingar)

En ef viðkomandi bregðast ekki við þeirri gagnrýni sem fram hefur komið úr mörgum áttum þá er eina sem hægt er að gera til að bjarga götumyndinni og það er að búa til síki eða kanal frá horninu á Vonarstræti og að Hörpu en þar gæti kanallinn beygt á milli Hörpu og fyrirhugaðs hótels og út í höfnina við varðskipabryggjuna. Svona síki myndi upphefja götumyndina og draga úr neikvæðum áhrifum annarra hús þarna líka . Svosem eins og Iðuhússins og svarta slyssins við Lækjartorg.

Svo væri upplagt að hanna alvörutorg þar sem Lækjarkanallinn byrjaði á horninu á núverandi Lækjargötu og Vonarstræti. Í miðborginni stendur ekkert torg undir nafni!  Með þessu mætti líka bjarga tjörninni og votlendinu í Vatnsmýrinni.  Í dag er tjörnin ekkert nema fúlipyttur þar sem fátt þrífst nema vargurinn og borgarstjórnin. Sem er líka álitamál hvort þrífist yfirhöfuð.

 

Verktakar sýni teikningarnar miklu fyrr

Öryggisventillinn lekur

Nú er ekki lengur á Ólaf Ragnar að treysta.  Hann virðist hafa gert friðarsamninga við hina pólitísk kjörnu fulltrúa um að láta af embætti gegn einhverjum sporslum sér til handa. Sennilega verður stofnað embætti Sendiherra Norðurslóða, sem hann mun hljóta.

Og nú kætist fjórflokkurinn og stuðningsmenn hans og hugsa sér gott til glóðarinnar með nýjum Þóru - frambjóðanda. Með því verður lokið tilrauninni um stjórnarskrárumbætur fyrir fólkið í landinu og hrammur klíkuveldisins mun kreppa enn fastar að íslenzkum almenningi en áður hefur þekkzt.

Eina sem getur komið í veg fyrir þetta er að við höfum vit til að velja okkur forseta sem virkar áfram sem öryggisventill milli þjóðar og þings.  Og sá maður er til og hefur lýst yfir framboði.

 

Kjósum öll Sturlu Jónsson sem næsta forseta.