Kvótakerfið - Brot á stjórnarskránni

Fá bara ýsu í netin en eiga ekki kvóta

Smábátasjómenn frá Hólmavík og Drangsnesi við Húnaflóa geta ekki lengur róið til þorskveiða, þar sem þeir fá nánast ekkert nema ýsu, en þeir eiga ekki ýsukvóta og ómögulegt er að fá hann leigðan.

Sára lítið var af ýsu í flóanum þau ár, sem notuð voru til viðmiðunar við kvótaúthlutun á sínum tíma, og því fegnu bátar þar lítinn ýskukvóta. Nú er flóinn hinsvegr fullur af ýsu, að sögn heimamanna, og leigumarkaðurnn botn frosinn, eins og það er orðað.

Því er ekki hægt að róa án þess að gerast brotlegur, annað hvort fyrir brottkast, eða veiðar umfram aflaheimildir.

Og svo voga menn sér að tala um sjálfbærar veiðar

Ég skora á smábáta sjómenn alls staðar  á landinu að hefja veiðar utan kvóta og utan kerfis. Ráðherrann er að brjóta lög á ykkur og yfirvöldum er ekki stætt að beita valdi til að stöðva veiðarnar. Þetta eru ykkar mannréttindi, atvinnuréttindi og frumbyggjaréttur. 

Er einhver munur á ESB eða ICES?

Jón Bjarnason er mikið á móti inngöngu Íslands í ESB en samt finnst honum allt í lagi að fela ICES vald til að stjórna hér sókn í þorskstofninn. Það voru mistök og því fyrr sem við afturköllum þetta framsal á fiskveiðistjórnuninni því betra. Að vísu eru þetta fiskifræðingarnir á Hafró sem sitja þarna í ICES og meta eigin veiðiráðgjöf en söm er gjörðin. Veiðiráðgjöfin er arfavitlaus og byggir á kenningum sem eiga enga stoð í náttúrunni. Lífsmöguleikar þorsks og annarra nytjafiska fara eftir fæðuframboði og hita stigi sjávar. Veiðarnar og sóknin er það lítil í dag að hún skiptir engu varðandi stærð hrygningarstofnsins. Líkindi þess að hrygningarstofninn sé akkúrat 800 þúsund tonn eru engin. Hann getur verið minni og hann getur verið miklu stærri. Eins eru hér nokkrir hrygningarstofnar við landið. Hafró hefur lengi talið að þorskklak sé betra úr eldri fiski en samt hefur ekkert verið gert í að friða þennan stóra þorsk. Innan 4 mílna lögsögu fyrir suðurlandinu fá togbátar að athafna sig að vild og uppistaðan í þorskafla út af Vík í Mýrdal og Ingólfshöfða er einmitt 10 ára og eldri fiskur. Í 20 ár hefur ekkert verið gert í að friða þessi mið og þar með hrygningarstofninn. Hér er ekki stundaðar sjálfbærar fiskveiðar Jón Bjarnason. Brottkastið í kerfinu eitt og sér gæti gefið milljarða í útflutningstekjur. Kvótaeigendum er alveg sama á meðan þeir skammta aflann úr hafinu. Þeir hugsa ekki um þjóðarhag og þeirra markmið er ekki að byggja upp stofna. Þeirra hugsun snýst bara um eitt ár í einu.  Það hafa meira að segja heyrst raddir þess eðlis að auknar veiðar séu slæmar því þá lækki verðið! Það er búið að snúa hér öllum rökum á haus og löngu orðið tímabært að skera á þennan hnút sem fiskveiðistefnan er komin í.

Meta kosti aflareglu og kvótaaukningar

Duglegur þingmaður hún Eygló

Það er gleðilegt að sjá að sú manneskja sem mest hefur barist gegn verðtryggingunni, skuli hafa verið skipuð formaður í nefnd ríkisstjórnarinnar. Eygló er þekkt að dugnaði og einurð og hefur í störfum sínum á Alþingi ekki látið það þvælast fyrir sér að vera framsóknarmaður.

Verðtrygging í nefnd

Enn eitt hneykslið í Utanríkisráðuneytinu

Hvernig getur það talist rétt og eðlilegt að greiða starfsmönnum, sem heyra undir utanríkisþjónustuna, kr. 365.480 í staðaruppbót á mánuði.  Að í hlut eigi prestur, sem talinn er hafa fengið embættið vegna fjölskyldutengsla við hinn spillta biskup gerir málið enn gagnrýnisverðara en ella.
Og svo vill þessi gemlingur líka fara á stjórnlagaþing. Guð forði okkur frá svona hrægömmum.

Staðaruppbót ekki hluti af biðlaunum

Sjóveikur bæjarstjóri og vitlausir verkfræðingar

Siglingastofnun telur að búast megi við því að Landeyjahöfn verði mikið lokuð í vetur, þrátt fyrir dýpkun og aðrar aðgerðir sem ákveðið hefur verið að grípa til. Aðgerðirnar í vetur eru liður í því að læra á ströndina og finna varanlega lausn.

Áætlaður heildarkostnaður við þessar aðgerðir er um 180 milljónir króna í vetur, en það er sama upphæð og gert er ráð fyrir í frumvarpi til fjáraukalaga fyrir árið 2010. 

Fram kemur á vef Siglingastofnunar, að tillögurnar séu í þremur liðum:

1. Í framhaldi af útboði á viðhaldsdýpkun verði stefnt að samningi við Íslenska gámafélagið, en fyrirtækið átti hagstæðasta tilboðið m.t.t. verðs og dýpkunartækja.
2. Í samvinnu við Eyjamenn verði keyptur plógur sem Lóðsinn í Vestmannaeyjum noti til að draga efni úr innsiglingu Landeyjahafnar. Slíkan búnað væri unnt að nota í yfir 2ja metra ölduhæð og gæti hann opnað höfnina og haldið opinni eftir minni veður.
3. Gerður verði flóðvarnargarður til að færa ósa Markarfljóts austur um 2 km. Þeirri aðgerð er ætlað að draga úr því að sandburður úr fljótinu berist inn í höfnina.
   
   
   Hverjir munu bera ábyrgð?  Ekki pólitíkusarnir það er nokkuð ljóst og ekki verkfræðingarnir. Er það þarna sem vandamal íslenskrar stjórnsýslu krystallast?  Siglingastofnun gerir mistök og þá er leitað til Siglingastofnunar um úttekt á eigin klúðri!  Hér hefði ráðherrann átt að leita umsagnar óháðrar verkfræðistofu, helst erlendrar, um hvernig best hefði verið að bregðast við.  Svona vinnubrögð sem Ögmundur lætur viðgangast eru ólíðandi

Búast við miklum frátöfum í vetur

Neikvæð áhrif auglýsinga

Ef það er eitthvað eitt nafn sem ekki kemur til greina við val á frambjóðendum til stjórnlagaþings þá er það maðurinn sem auglýsir sig á DV. Ég vona bara að þetta verði honum nógu dýrt svo að lexían verði öðrum víti til varnaðar. Óþekktir einstaklingar ættu að leggja áherslu á að kynna sig frekar en áherslumálin. Íslendingar eru ættrækin þjóð og vill vita deili á mönnum. DV frambjóðandinn gefur ekki upp hverra manna hann er né hvað hann hefur starfað. Fyrst hann er að sækja um starf hjá þjóðinni þarf hann að skila inn fullnægjandi ferilskrá. Ekki bara nafni á auglýsingaborða

Framtíðarlausn á flugvallardeilunni

Flugvöllurinn getur ekki verið í Vatnsmýrinni útaf 3 ástæðum aðallega.
1. Öryggi er ábatavant. Bæði fyrir nágrennið og flugfarþega (ekkert öryggissvæði)
2. Hávaðamengun
3. Umferðaröngþveiti

Sameining sveitarfélaga á höfuðborgarsvæðinu er löngu tímabær. Nú er hægt að leysa 2 stór vandamál með sameiningu Reykjavíkur og Álftaness. Flugvallardeiluna og fjárhagsvanda Álftaness. Í framhaldinu kæmi til greina að innlima Kópavog líka þar sem tenging Bessastaðaness við Kársnesið og þaðan uppí Nauthólsvík væri innan marka Kópavogs

Framtíð Ögmundar og flugvallarins í Reykjavík

Vill flugvöllinn áfram í Reykjavík

Miðstöð innanlandsflugs á áfram að vera á Reykjavíkurflugvelli um langa framtíð. Þetta er skoðun nýs samgönguráðherra, Ögmundar Jónassonar, sem kvaðst á Alþingi í gær vonast til að fá niðurstöðu um smíði samgöngumiðstöðvar á fundi með borgarstjóranum í Reykjavík á fimmtudag.

Mesta hemilinn á skynsamlegri nýtingu borgarlandsins hefur á undanförnum árum verið að finna á Alþingi og í samgönguráðuneytinu. Sturla Böðvarsson á þar stærsta sök en bæði Kristján Möller og núna Ögmundur Jónasson hafa fylgt sömu stefnu. Sem betur fer eiga stjórnmálamenn sér ekki langa lífdaga og því er þessi yfirlýsing Ögmundar núna marklaus eins og fleira sem frá þessum ráðherra kemur. Íbúar höfuðborgarsvæðisins munu ráða þessu en hvorki þingmenn né ráðherrar.

Í dag eygjum við raunhæfa möguleika á skynsamlegri stjórnun með sameiningu sveitarfélaga á höfuðborgarsvæðinu. Reykjavík, Seltjarnarnes og Álftanes ættu að sameinast með það að takmarki að leysa skipulagsmál varðandi samgöngumál til langrar framtíðar. Kópavogur skiptir minna máli í þessu sambandi þar sem ég sé fyrir mér að lausnin á umferðarvandanum felist í hringtengingu úr Seltjarnarnesi yfir í Álftanes og þaðan suður í Hafnarfjörð með þvertengingu við Kópavog í tengslum við flugvallarstæði á norðanverðu Álftanesi. Þetta gæti verið síðasta tækifærið til að staðsetja flugvöllinn á Álftanesi sem er langbesti kosturinn af þeim mögulegu stöðum sem hafa verið nefndir.  Bessastaðir munu væntanlega ekki verða bústaður forsetans miklu lengur ef ný stjórnarskrá breytir því embætti og friðlýsing nessins má endurskoða! Nú þegar smákóngaveldin hafa fallið öll með tölu hér á Stór- Reykjavíkursvæðinu er lífs spursmál fyrir framtíðar þróunina að bregðast við með sameiningum áður en smákóngarnir ná að safna vopnum sínum og bregða fæti fyrir almannahagsmuni.

Jón Gnarr hér er verk að vinna!

Sameining HR og Bifrastar

Allt þetta tal um sameiningu Háskólans í Reykjavík og Háskólans á Bifröst hljómar eins og pilsfaldakapitalismi í mínum eyrum. Hér er verið að takast á um hvernig skuldum viðkomandi stofnana verði velt yfir á ríkið án þess að gera viðkomandi sjálfseignarstofnanir gjaldþrota. Þess vegna er brýnt að Katrín Jakobsdóttir haldi að sér höndum og skuldbindi ekki ríkið á neinn hátt. Þessar milljarðaskuldir Háskólans í Reykjavík koma ríkissjóði ekkert við og það er með ólíkindum að forráðamenn þess skóla skuli hafa kosið að fjárfesta svona umfram getu í steypu en ekki menntuninni sjálfri. Borið saman við varfærnar byggingaframkvæmdir Háskóla Íslands er ljóst að engin þörf var á að haga málum með þessum hætti og því ber rekstraraðilum HR að axla alla ábyrgð á þessu rugli og forsvarsmönnum Fasteignar að hafa lánað til þeirra. Varðandi Bifröst var sama upp á teningnum. Ráðist var í alltof miklar fjárfestingar eins og enginn væri morgundagurinn og aldrei þyrfti að borga lánin til baka. Allt er þetta nú að hrynja í hausinn á þeim og það sem verra er, þeir munu draga sveitarfélagið með sér í fallinu. Þetta er miður en galtómur ríkissjóður getur ekki hjálpað og á ekki að hjálpa. Háskólamenntun hér á landi er glórulaus, stefnulaus og stjórnlaus. 310 þúsund manna þjóð að reka alla þessa háskóla er bara bilun. Við eigum að skilgreina þörfina á menntun og gera vel á sviðum sem gagnast okkur en senda aðra nemendur til náms í útlöndum. Það er hið eina rétta. Nú er verið að kenna einhverjar húmanískar námsbrautir sem er ekki einu til starfsheiti yfir! Lágmark er að háskólafólk viti hvað það er að læra og geti sótt um störf í samræmi við það eftir próf.

Nú er tími til að draga úr, forgangsraða og gera betur, ekki gera öllum til hæfis!

Leggja áherslu á að viðræður séu á jafnræðisgrundvelli

Jæja þá er að sjá hvernig stjórnlaganefnd ritskoðar

Réttlæti, velferð, jöfnuður
Allir eigi rétt á vinnu, framfærslu, ókeypis menntun, heilbrigðisþjónustu áháð búsetu, með einn lífeyrissjóð í landinu sem ekki skerði lífeyri sökum sparnaðar.

Friður & alþjóðastarf
Ísland stuðli að friði í heiminum og eigi gott alþjóðlegt samstarf þar sem mannréttindi, sjúkdómavarnir og fullveldi Íslands verði í heiðri höfð.

Lýðræði
Ísland er lýðræðisríki og eitt kjördæmi - þar sem er persónukjör. Stjórnarskráin sé endurskoðuð við breyttar aðstæður. Meirihlutakjörinn forseti hafi synjunarvald.

Náttúra Íslands, vernd, nýting
Náttúra og auðlindir landsins eru óframseljanleg þjóðareign sem ber að vernda, umgangast og nýta á sjálfbæran hátt þannig að aðgengi almennings sé tryggt.

Valddreifing
Við viljum þrískiptingu valdsins, valdameiri forseta og varaforseta, aðskilja ríki og kirkju, sjálfstæða dómstóla, jafnan atkvæðisrétt og eitt kjördæmi.

Siðgæði
Alþingi hlíti niðurstöðu stjórnlagaþings, nýrrar siðanefndar fólksins og alþingismenn fái sömu eftirlaunakjör og almenningur, en að auki missi þeir rétt til endurkjörs brjóti þeir af sér.

Friður & alþjóðasamvinna
Sjálfstæð þjóð í herlausu landi sem stendur vörð um auðlindir sínar og er virk í alþjóðlegu samstarfi.

Mannréttindi
Stjórnarskrá tryggi að allir hafi jafnan rétt til heilbrigðisþjónustu, náms og lágmarksframfærslu óháð búsetu - Mannréttindi skuli ávallt vera hornsteinn lýðveldisins.

Valddreifing, ábyrgð & gegnsæi
Tryggja sjálfstæði dómstóla, forseti hafi neitunarvald, störf alþingis gegnsæ, þrískipting valdsins algjör, ráðherrar eigi ekki sæti á alþingi. Sérfræðiþekking nýtt í ákvörðunartöku fyrir opnum tjöldum.

Lýðræði
Stjórnarskráin tryggir: -Að valdið sé þjóðarinnar -Rétt almennings til áhrifa -Virkni og endurnýjun þings án flokkahagsmuna

Siðgæði
Á Íslandi skal valdhöfum settur skýr rammi með siðareglum þar sem mannvirðing, ábyrgð og skyldur við þegna landsins er haft að leiðarfrelsi.

Land og þjóð
Ísland er sjálfstætt ríki þar sem býr samheldin þjóð með áherslu á manngildi, menningu og vernd þjóðarhagsmuna.

Réttlæti - Velferð - Jöfnuður
Tryggja skal öllum landsmönnum jafnrétti, réttlæti og mannsæmandi lífskjör. Áhersla skal lögð á menntun, velferð barna og jafnan rétt til heilbrigðisþjónustu

Land og þjóð
Stjórnarskráin ávarpi þjóðina, mæli til um langtímastefnu - mörkun í þjóðmálum, tiltaki að auðlindir landsins séu sameign þjóðarinnar og að hún mismuni ekki trúarskoðunum landsmanna

Mannréttindi
Í stjórnarskrá Íslands skal vernda mannréttindi allra þegna óháð sérkennum einstaklinga. Áhersla skal lögð á réttindi minnihlutahópa, rétt allra til náms og einnig skal eignaréttur ætíð tryggður

Land og þjóð
Íslenska tungu eflum við, auðlindir verjum af mætti, kirkja og ríki með hvort sína hlið, kannski þjóðina sætti.

Réttlæti - Velferð - Jöfnuður
Að tryggja jafnrétti landsmanna með atvinnu, húsnæði, heilbrigðisþjónustu, menntun og velferð barna. Að landið verði eitt kjördæmi og að allir séu jafnir að lögum.

Náttúra Íslands, vernd og nýting
Náttúra Íslands og auðlindir hennar eru sameign þjóðarinnar og ber að vernda þær, jafna arði og aðgengi fyrir komandi kynslóðir.

Þetta er niðurstaða fundarins. Erfitt er að sjá hvaða erindi svona yfirlýsing hefur í stjórnarskrá lýðveldisins. Flest af þessu sýnist mér spegla andlegt ástand þjóðar á barmi hugstolunar.

Nú tekur sem sagt við alvöru vinnan. Þessu bulli verður stungið undir stól og stjórnlaganefnd mun koma með sínar áherzlur sem löngu eru tilbúnar og sem munu verða hin endanlegu drög sem lögð verða fyrir Alþingi. Mark my words!

Grunngildin skýrð á þjóðfundi