Áminning til tryggingafyrirtækja

Sem betur fer er hér lítið um skaðabótaskyld tjón eða slys.. Fáir skipsskaðar, engin flugslys og fáir stórbrunar. Þetta er ekki tryggingafyrirtækjunum að þakka. Allt forvarnarstarf er til dæmis á kostnað opinberra aðila. Þessar staðreyndir skýra þann gríðarlega arð sem nú er ætlunin að taka út út félögunum. Þetta sýnir að félögunum stýra fávitar og eigendurnir eru gráðug fífl sem ekki skilja eðli tryggingarstarfsemi. Hér þarf nefnilega ekki mörg stór tjón til að ógna fjárhagsstöðu allra okkar tryggingarfélaga. Þá væri betra að geta gripið til gömlu bótasjóðanna til að mæta mögulegu tjóni.  Breytingar á reikningsskilareglum réttlæta ekki þjófnað fyrir opnum tjöldum.  Hvað vissu innherjarnir sem aðrir vissu ekki???

„Mikill missir að þessu húsi“

Heimska eða hugsunarleysi?

Menningarráðherra Bretlands segir að dagblöðum og tónlistariðnaðinum stafi ógn af viðbótum fyrir vefvafra sem fela auglýsingar og kallar fyrirtæki sem búa þau til „verndargjaldsbraskara“. Hann hyggst hefja viðræður við hagsmunaaðila til að taka á vandanum.

Það er greinilegt á þessum ummælum, að Bretar eiga enga sér enga stjórnarskrá og þeim eru mannréttindi lýðsins lítt að skapi. En við megum líka alveg eiga von á svona skoðunum hjá íslenskum ráðherrum sem sjá ógnanir allsstaðar í stað tækifæra. Fyrir það fyrsta þá er auglýsingaiðnaðurinn ófreskja sem herjar á saklausa neytendur með mjög svo aggressivum hætti. Auglýsendur eru löngu hættir að vekja athygli á vörum sínum.  Núna hóta þeir neytendum. "Kauptu þetta,kauptu hitt" , annars taparðu góurinn. Það að fyrirtæki kaupi þessa þjónustu þýðir ekki að enginn myndi eiga viðskipti annars. Til hvers eru til dæmis ríkisstofnanir að kaupa sér rándýrar auglýsingar?

Netöryggi er mér mikið alvöru og hjartans mál. Og ég stend vörð um mitt netöryggi með því að nota viðbætur sem loka á þessar hvimleiðu auglýsingar.  Og ekki bara það, heldur slekk ég líka á scriptum og segi mínum vafra að senda aldrei tracking upplýsingar frá minni IP tölu. Það getur því alls ekki talist vera ógn fyrir auglýsingakaupendur þótt menn noti þau verkfæri sem tiltæk eru til að verjast þessari innrás í einkalíf sitt, þegar það er gert af öryggisástæðum.

Miklu nær væri að setja reglur sem tryggja netöryggi og þar er ég sérstaklega með símana og öppin í huga. Öppin eru hættulegust.  Þau eru nefnilega að gera það sem spyware og vírusar gerðu áður fyrr.  En samt er enginn sem hefur áhyggjur af því!

Deilir hart á auglýsingasíur

Úrhrökin eru líka fólk!

Skilyrt ábyrgð er engin ábyrgð. Árni segist axla ábyrgð, en með þeim fyrirvara að hann hafi ekkert gert rangt. Samt sér hann ástæðu til að afsala sér nýjasta bitlingnum sem "FLokkurinn" útvegaði honum.

Til að fyrirbyggja ákæru frá hugsanalöggunni úr VG, þá tek ég fram, að notkun orðsins úrhrak er ekki á neinn hátt notuð hér í niðrandi merkingu.  Heldur einungis verið að vísa til þess, að téður sjálfstæðismaður, Árni Sigfússon hefur á starfsferli sínum verið hrakinn úr hverju starfinu á fætur öðru.  Fyrst var hann hrakinn úr oddvitasæti Sjálfstæðismanna í Borginni vegna lélegs kosningaárangurs.  Þá fékk hann starf sem oddviti og bæjarstjóri í Reykjanesbæ.  Þeim ferli lauk svo með ósköpum.  Því nærri lá að hann setti það bæjarfélag í gjaldþrot með gáleysislegri meðferð almannafjár. En þessi ferill Árna stöðvaði ekki Bjarna Benediktsson í að fela þessum skjólstæðingi flokksins starf, sem fólst í smá einkavinavæðingu rafrænna skilríkja. Og til að bæta um betur var Ragnheiður Elín ekki heldur vandlát á val í úthlutunarnefnd Orkusjóðs. En nú hafa illar tungur hrakið hann úr þeirri nefnd og fokið í sum skjól í bili.  En ekki örvinglast Árni,  það koma alltaf nýjar nefndir og ný tækifæri svo lengi sem flokkurinn hefur einhver völd!

„Ég mun axla ábyrgð“

Hagvöxtur og sjálfbær lífsstíll

Á mínu heimili var hagvöxtur neikvæður um 10% fyrstu 2 mánuði ársins. Þetta er ekki á kostnað velmegunar heldur vegna minimalísks lífsstíls. Þetta segi ég ekki til að aðrir taki uppá því sama.  Enda hef ég ekki predikað mínar lífsskoðanir á samfélagsmiðlum eða dottið í hug að stofna baráttuhóp á fésbókinni. 

Í raun þá er minn lífsstíll ekki til eftirbreytni ef lagður er á hann mælikvarði hagfræðinnar. Því ef allir gerðu eins og ég þá myndi verða alvöru kreppa í landinu. Sorphirða myndi verða hlutastarf,kjötvinnsla leggjast af, bílainnflutningur stórlega dragast saman, og starfsemi tryggingarfélaga yrði sjálfhætt.  Svo fátt eitt sé nefnt.

Allir sjá að dólgaþjóðfélagi græðgishyggjunnar yrði stór hætta búin ef svona hugmyndir ná að gerjast.  Þess vegna gengur áróðurinn út á sífellt aukinn hagvöxt. Og það án þess að menn velti fyrir sér neikvæðum áhrifum þessarar eilífu hagvaxtarkröfu.  Aukið stress, kulnun og lífsstílssjúkdómar eru afleiðingar neysluhyggjunnar. 

Og neyzluhyggjan er undirstaða hagvaxtar!

Samtrygging græðgi og andverðleika

Græðgisvæðingin byggir á samtryggingu viðskiptalífs , stjórnmála og eftirlits. Við sjáum þetta alls staðar og allir vita að svona hefur þetta alltaf verið og því verður ekki breytt. Þetta moldviðri núna í sambandi við arðinn hjá tryggingafélögunum mun ekki hafa nein eftirköst. Arðurinn mun fara til fjárfestanna og athyglin fer á eitthvað annað. Samtrygging hagsmuna klíkunnar tryggir það.  Tilhvers annars að vera að standa í þessu?  Heldur einhver að gróðapungar séu að fjárfesta í almannaþágu?  Heldur einhver að menn tryggi sig ekki gegn áhættu í viðskiptum? Það gera menn svo sannarlega en þó ekki hjá tryggingarfélögunum. Þeir tryggja sig með ítökum hjá pólitíkusum og flokkseigendum fyrst og fremst. Tryggingarfélögin og bankarnir sjá bara um að mjólka almenning í þágu þessara örfáu manna sem nota lífeyrissjóðina til að kaupa sér völd og áhrif.  Lífeyrissjóðirnir firra sig alltaf ábyrgð. Þannig tryggja þeir að ekki verði hróflað við þeirra hagsmunum á Alþingi.

Man einhver eftir Borgunarmálinu lengur?

Stjórn VÍS gerð afturreka

Byggingarfulltrúi blessar braskið

Ég er ekki maður boða eða banna en í siðuðu samfélagi verða þó að vera grunnreglur. Og þeim á ekki að breyta nema almannahagur krefjist. Núna eru borgarfulltrúar og embættismannakerfið á fullu við að framkvæma nýja byggðastefnu sem þau kalla þéttingu byggðar. Hljómar vel og skynsamlega en framkvæmdin hefur gjörsamlega mistekist. Umsagnarferli skipulagsbreytinga virkar ekki og fáheyrt að hlustað sé eða tekið mark á gagnrýni. Þetta þarf að hugsa upp á nýtt og breyta leikreglunum. Þegar fólk ákveður búsetu, hvort heldur í nýjum eða grónum hverfum, þá þurfa menn að geta treyst því að ekki verði kominn byggingarkrani daginn eftir og húsið við hliðina rifið og byggt í staðinn fjórum sinnum stærra hús með tilheyrandi skerðingu á lífsgæðum fyrir alla nágrannana.

Hvernig væri til dæmis að setja á svo hátt gjald fyrir að heimila niðurrif húsa í gróðaskyni að braskarar fari að hugsa sig tvisvar um?  Í bólum höfum við séð ótal heil hús rifin í þeim eina tilgangi að byggja stærra og hærra með gróðann einan að leiðarljósi.  Hvernig væri að láta nú grónu hverfin í friði og þið einhendið ykkur í að skipuleggja ný hverfi þannig að skipulaginu megi ekki breyta. Er það til of mikils mælst?

Grettisgata 4 rifin og blokk byggð

Engey RE 9 - Ný hönnun

Þessa mynd og fleiri má sjá á vefsíðu Tyrknesku skipasmíðastöðvarinnar

Hamlandi eftirlitsiðnaður

Nú þegar málefni bænda og íslenzks landbúnaðar er í sviðsljósinu þá staðfestir þessi frétt í hvers konar fjötrum greinin er. Þarna er fyrirtæki í eigu bænda að fara inn á fákeppnismarkað sem búið er að skipta á milli fárra stórra sláturleyfishafa og þá er reynt með öllum ráðum að leggja stein í götu þeirra. Eru kannski eftirlitsmenn Matvælastofnunar á mála hjá Sláturfélaginu og þeim sem telja sig eiga þennan markað?  Þarf að krefjast úttektar á starfsreglum og setja upp eftirlit með eftirlitinu?  Hversu steikt væri það??

Væri ekki nær að stuðla að meiri nýsköpun á meðal bænda og leyfa þeim að vinna sjálfum úr sínum afurðum í stað þess að vernda fákeppni afurðastöðva með íþyngjandi eftirliti, verndartollum og beingreiðslum.  Fækkun sláturhúsa var heimskuleg og vó að undirstöðum margra byggðakjarna. Í kjölfarið kom svo enn meiri röskun þegar þjónustu póstútibúa og banka var hætt og fólki gert að sækja þessa þjónustu um langan veg með tilheyrandi kostnaði og óvissu sem því fylgdi.  Aldrei var lagt mat á þjóðfélagslegt óhagræði þessara breytinga heldur alltaf einblínt á hagræðingu fákeppnisaðilans sem málið snerti.

Við eigum að læra af hinum danska Frank Ladergaard, sem hefur sýnt í gegnum sjónvarpsþáttaröðina, Bonderöven, hvernig fullkomlega sjálfbær landbúnaður er stundaður í Danmörku. Hér ætti stefnan auðvitað að vera fólgin í stuðningi við sjálfbæran landbúnað fyrst og fremst. Ekki dekur við MS og SS eða KS og KASK. Hér er nefnilega ekkert matvælaöryggi fólgið í landbúnaðarstyrkjakerfinu. Bændur eru jafnvel enn háðari innflutningi rekstrarvara heldur en íslenskur almenningur er háður kjötinu og mjólkinni frá bændunum.

Breytið þessu gott fólk og þá skulum við tala saman.

Þurfa ekki að gera boð á undan sér

Ásmundur vill ekki flytja inn efnahags og félagsleg vandamál

Ég hygg að margir séu sammála skoðunum Ásmundar Friðrikssonar en þora ekki að tjá þær vegna þöggunartilburða góða fólksins. Ein aðferðin sem góða fólkið beitir með góðum árangri, er að afflytja ummæli þeirra, sem þau álíta, að hafi rangar og vondar skoðanir. Þess vegna birti ég hér orðrétt ræðu Ásmundar eins og hún birtist á vef Alþingis. Þá getur hver og einn dæmt um réttmæti þeirra orða, sem nú er deilt harðast um: 

 

"Virðulegi forseti. Hún vakti með mér óhug, fréttin í morgun af hælisleitanda eða flóttamanni sem hótaði að kveikja í sér í gærkvöldi. Íslenskt samfélag er ekki vant slíkum hótunum og við viljum auðvitað ekki búa við það að flóttamenn eða hælisleitendur sem hér eru þurfi að bíða lausnar mála sinna í tvö til fimm ár. Það er ekki boðlegt.

Flóttamannastraumurinn er stórkostlegt vandamál eins og við höfum heyrt á undanförnum mánuðum. Svíar og Danir hafa lokað landamærum sínum til að takmarka komu flóttamanna og til þess að geta fylgst með því hverjir koma til landsins. Austurríkismenn og Balkanlöndin hafa fundað sérstaklega vegna vanda Schengen-svæðisins en Grikkland er galopið og þar streymir flóttafólk inn sem aldrei fyrr og á þá greiða leið inn í Schengen-löndin.

Virðulegi forseti. Verðum við að fara að ráðum Svía og Dana og takmarka aðgengi fólks til landsins eins og var áður en Schengen-samstarfið varð að veruleika? Það er mikilvægt að við skoðum hvort það sé nauðsynlegt á þessari stundu að flóttamönnum eða hælisleitendum sé snúið við í Keflavík og þeir sendir aftur til síns heima. Ég þekki það í raun hve erfitt er að taka þátt í þessari umræðu, góða fólkið og fjölmiðlarnir rífa mann í sig ef maður þorir að opna munninn og hafa skoðun. Fólkið í landinu þorir ekki að hafa opinbera skoðun á þessum málum og ég held að það sé mikilvægt að við ræðum það hér í þessum sal hvort ekki þurfi að verða breytingar á opnun landamæra landsins eins og hér hefur auðvitað verið rætt áður. En ég held að það sé mál að linni."

„Vond skoðun hjá Ásmundi“

Gáta dagsins

Þessi orð eiga eftir að lifa höfundinn.  Hver er höfundurinn og hvernig var Landeyjarhöfn hönnuð?

Ábendingar skipstjóra Herjólfs um að ný ferja ein og sér dugi ekki m.t.t. siglinga eru réttmætar, að mínu mati. Það þarf að bæta aðstæður fyrir utan Landeyjahöfn ef ætlunin er að ná að sigla þangað jafnoft og stefnt var að í upphafi . Þrátt fyrri einlægan vilja hefur hvorki innlendum né erlendum sérfræðingum enn tekist að leggja verkfræðileg drög að þeim breytingum. Hafnir eru ekki hannaðar á servéttum eða í myndvinnsluforritum. Það tekur tíma að finna lausn.