Aulinn Andri og landaflandrið

Mikil er niðurlæging RÚV um þessar mundir. Hraunið, sem átti að vera svar RÚV við Forbrydelsen og Mammon var skotið niður í eitursnjöllum pistli Friðriks Erlingssonar og aum er sú landkynning, sem aulinn Andri ber uppi í nýjasta útspili RÚV.  Þetta er ekki boðlegt í miðli sem vill láta taka sig alvarlega. Sögumaðurinn, sama hversu góð hún er, þá getur hún ekki bætt lélega myndatöku, lélega klippingu, kjánalegar samræður eða tilefnislaus blótsyrði og fordóma í óritskoðuðu handriti.  RÚV þarf að endurskoða fleira heldur en húsnæðismálin. Bullukollar og skrækar sjónvarpskonur eiga ekki að sjá um þáttagerð hjá RÚV. Aukið vægi Rásar 2 í dagskrá RÚV fer gegn skoðun margra um að leggja skuli Rás 2 niður eða selja hana.  Studio A er flopp.  En þar sem áhorfsmælingar eru falsaðar þá skiptir engu hver gagnrýnin er.  Það sem er sett á dagskrá er alltaf sýnt hversu lélegt sem það er.  Alltaf virðist vera hægt að fá auglýsendur til að skaprauna okkur með skjáauglýsingum bæði fyrir og á eftir lélegum þáttum.  það er eins og markaðsfólk í íslenskum fyrirtækjum keyri á kenningunni um neikvæða athygli.

Bómullardúkkan Katrín Jakobsdóttir

Tilefnin til lýðskrums eru mörg en ekki nauðsynlegt að stökkva á þau öll.  það á við um tilefni spurningaflóðs á Alþingi. Eða hvernig í ósköpunum á það að bæta upplýsingaflæði að auka fjáraustur í illa rekna ríkisstofnun?

RÚV hefur til umráða 5-6 ma. Hvort þeir fái 1 ma meira í afnotagjöld getur ekki skipt sköpum í sambandi við óháðan fréttaflutning. Því uppsögn Óðins Jónssonar var ekki af sömu ástæðum og uppsagnir á öðrum miðlum.  Eigendastefna RÚV hafði ekkert með uppsögn Óðins að gera.  Enda er Óðinn enn að störfum hjá RÚV og fréttatökin þau sömu hjá þeirri stofnun. ESB áróður daginn út og daginn inn.

Upplýsingaflæðið ekki endilega minna

Hvernig ætlar Samfylking og VG að tækla kvótafrumvarpið?

Í BB má lesa örstutt við töl við Árna Pál og Lilju Rafneyju um væntanlegt frumvarp til breytinga á fiskveiðistjórnarlögunum. Ég verð að segja að gagnrýni þeirra er máttlaus og Árni Páll aumkunarverður að þykjast geta talað í nafni þjóðarinnar eftir þá hraklegu meðferð sem málið fékk í meðförum síðustu ríkisstjórnar.

Það eru nokkur atriði sem verður að leiðrétta og þau voru ekki á to do lista hinnar norrænu óvelfarnaðarstjórnar. Svo því sé haldið til haga.  En það eru:

• Stórauka veiðiheimildir
• Taka upp hráefnisgjald í stað auðlegðar rugl hugmynda excel hagfræðinga
• Taka upp viststýringu í stað stofnstærðarstjórnunar (Leggja niður aflareglu Hafró)
• Aðskilja veiðar og vinnslu
• allan afla á markað
• takmarka heimildir stórútgerðarinnar til að sölsa undir sig kvóta og leggja byggðarlög í eyði

Ef þetta næst fram þá getum við hætt að rífast um kvótann og LÍÚ

 

Málskilningur og hugtakanotkun þingmanna

Les og málskilningi er ekki bara ábótavant meðal ungs fólks. Dæmin eru mýmörg í allri umræðu, að málskilningur fer versnandi og texti og ræður skreyttar hugtökum sem enginn skilur.  Og nú hefur þessi hraklega meðferð móðurmálsins ratað inn í þingsályktun 18 þingmanna!  Sem þýðir að 35% Alþingismanna skilur ekki nauðsyn vandaðs máls á tímum alþjóðavæðingar samfélagsins.

Svo ég vitni beint í textann sem um ræðir:

Alþingi ályktar að fela ríkisstjórninni að skipa starfshóp til að móta stefnu um að skapa á Íslandi vistkerfi eins og best verður á kosið fyrir hagnýtingu internetsins og annarrar upplýsingatækni ásamt því að verja réttindi netnotenda, og gera svo nauðsynlegar lagabreytingar til að innleiða stefnuna.

Um hvaða vistkerfi er verið að tala?  Hefði ekki átt að nota annað orð eins og til dæmis "grundvöll"...

LÍÚ lifir enn góðu lífi

Þótt LÍÚ hafi verið lagt niður og stofnuð ný samtök undir öðrum formerkjum þá hafa ítök gömlu klíkunnar innan LÍÚ ekki minnkað innan Sjálfstæðisflokks og einkum Framsóknar. Nægir að hlusta á Jón Gunnarsson og Sigurð Inga Jóhannsson tjá sig um sjávarútvegsstefnu stjórnvalda því til sönnunar. það er eins og þeir kumpánar séu stjórnarmenn hjá Samherja eða Sildarvinnslunni en ekki kjörnir fulltrúar til að gæta hagsmuna þjóðarinnar.

Nú er ég ekki á móti íslenskum útgerðarmönnum eða íslenskri útgerð.  Langt í frá.  En það á að heyra sögunni til að á Alþing séu kosnir menn sem beinlínis gorta sig af að gæta hagsmuna stórútgerðarinnar eins og reyndin er um marga þingmenn Framsóknar og annarra stjórnmálaflokka að undanskildum Pírötum. Spillingarsaga Framsóknar var afhjúpuð á sama tíma og spillingin í fjármálakerfinu og því má kannski segja að hún hafi ekki notið nægilegrar athygli. En það þýðir ekki að við eigum að leifa mönnum að viðhalda spillingunni fyrir opnum tjöldum eins og nú virðist látið óátalið.  Eða hver mótmælti í nafni þjóðarinnar þegar Páll Vísismaður, sagðist vera kominn á þing til að passa hagsmuni sína og engra annarra. Þótt í þingmannseiðnum sé einmitt sérstaklega tekið fram að einkahagsmunir megi aldrei ráða afstöðu þingmanna. Nei enginn gerði athugasemd við þessa yfirlýsingu Pál Vísismanns.  Ekki Árni Páll, ekki Steingrímur og ekki dúkkan Katrín Jakobsdóttir.

Þessi meðvirkni hefur hleypt auknum kjarki í hækjur LÍÚ auðvaldsins og nú á að stíga stórt skref í að afhenda fiskimiðin til endurgjaldlausrar vanyrkju næstu 20-30 ár.

Þótt frumvarpið sé ekki komið fram á ég ekki von á kröftugum mótbárum.  Hvorki innan þings né utan. Málið er afgreitt. Þjóðin tapaði ..eins og alltaf.

Skuld er skuld nema íslenzk sé

Eftirmálar fjármálakollsteypunnar og bankahrunsins hafa hverfst um uppgjör skulda. Eða öllu heldur niðurfellingu skulda. Ætla má að höfuðstólslækkunin nýjasta verði endahnykkurinn á þeim skollaleik öllum. En hvað ætli þessar aðgerðir hafi kostað þjóðfélagið í óþarfa vinnustundum við málaferli, argaþras og útreikninga.  Að ótöldum þjáningum, töpuðum vinnustundum og óþarfa gjaldþrotum?  Er einhver sem mun nokkurn tímann reikna það út?

Þetta er svo fáránlegt þegar ein einföld lagasetning hefði dugað til að bæta tjón allra lántaka vegna gengisfalls og verðbólguskots í kjölfar hrunsins. Aðgerð sem snérist um að taka vísitöluna úr sambandi miðað við þann dag þegar ríkisstjórn Geirs Haarde varð ljóst, að hrun var yfirvofandi og engu yrði bjargað í þeim efnum. Þessi dagsetning má áætla með nokkurri vissu, að hafi verið í febrúar 2008. Á sama tíma og Bjarni Benediktsson seldi hlutabréfin sín í Glitni og Kristján og Þorgerður Katrín stofna einkahlutafélagið 7 Hægri, um hlutabréfaeign sína í Kaupþingsbanka.

Þessi einfalda aðgerð hefði komið í veg fyrir forsendubrestinn margumrædda og jafnframt tryggt jafnræði skuldara og skuldlausra. Síðan átti náttúrulega að setja lög um meðferð gjaldeyrislána í stað þess að leyfa Árna Páli að fara sínu fram með hinni fordæmalausu lagasetningu kenndri við hinn sama. Lagasetningu sem jók ójöfnuð og varð beinlínis til þess að sumir komust upp með að borga ekki lánin sín vegna tæknigalla í lánasamningi. Þetta varð svo kveikjan að kröfunni um almenna skuldaniðurfellingu sem náði langt aftur fyrir hrun eins og dæmi er um í skuldaniðurfærslu Tryggva Þórs Herbertssonar. 

Þetta er afleiðingin af stjórnvizku fjórflokksins. Þar sem allt snýst um að deila og drottna og ef eitthvað er einfalt þá skal gera það flókið og ógegnsætt þannig að almenningur verði æ háðari hinu pólitíska valdi.

Um Það snýst pólitík fjórflokksins. Er ekki kominn tími til að gefa þessu fólki frí?

Aliexpress - Endir einokunar- og okurverslunar

Vegna lélegrar þjónustu hjá stærstu tölvuverslunum á Íslandi, Tölvutek og Tölvulistanum, lét ég loks verða af því að versla mér tölvuvörur á netinu. Og það lá beinast við að kanna vöruframboð á hjá kínverska netrisanum Alibaba. Í stuttu máli þá er að finna ótrúlegt framboð af orginal gæðamerkjum á verði sem er hreint ótrúlegt miðað við verðlag í íslenskum verslunum.  Og ekki spillir fyrir að hægt er að finna þar endurseljendur sem bjóða frían flutningskostnað til Íslands. Munar um minna. Ég verslaði mér þarna lyklaborðsdokku fyrir Acer spjaldtölvu, (frá Acer nota bene en ekki eftirlíking) og verðið hingað komið kom þægilega á óvart. Kaupverðið var 68 $ og tollgjöld 2.681.00 krónur. Samtals rétt um 11 þúsund krónur. Svona vara á íslandi kostar ekki undir 20 þúsund krónum! Annað dæmi er af USB-3 PCI-E stýrispjaldi með innværu tengi fyrir front-tengi. Sambærilegt stýrispjald kostar 7.500 krónur hjá Computer.is en ég keypti það á 13.8 $, og engin aðflutningsgjöld!

Og allir seljendur á Aliexpress sem ég skoðaði,virðast kappkosta að veita góða þjónustu, bæði skilavernd og endurgreiðslu án skilaskyldu. Þetta þekkist ekki hjá íslenskum okrurum sem láta neytendur borga verslunarhallirnar sem engin þörf er fyrir.

En nú spái ég að breyting verði á. Neytendur hljóta að beina viðskiptum í vaxandi mæli til netfyrirtækja sem selja með hóflegri álagningu í stað þess að versla við íslenska bófa sem okra og svindla.

Atgervisflóttinn staðreynd

Ísland er orðið 3.flokks land. Hér stjórna bófar og fáráðlingar sem flæma burt allt sæmilega vel menntað fólk. Afleiðingin er ónýtt menntakerfi, ónýtt dómskerfi og ónýtt heilbrigðiskerfi. Þeir læknar og hjúkrunarfólk sem enn eru eftir verða að sætta sig við 3. flokks kjör.  Það hljóta allir að sjá. Sigmundur og Bjarni hafa engar áhyggjur því þeir hafa efni á að kaupa sér bestu heilbrigðisþjónustu í útlöndum og geta sent börnin sín í dýra einkaskóla. En almenningur er fastur í skuldagildru verðtryggingar og atvinnukúgunar valdastéttarinnar. Almennings bíður ekki björt framtíð.

Og almenningur á þetta allt skilið fyrir að kjósa yfir sig lýðskrumara og lygara.

Ísland er ónýtt.

Hrýs hugur við ástandinu

Við um okkur

Þessi nýi útvarpsstjóri er ekki að gera sig í starfi. Stutt er síðan að hann birti sína framtíðarsýn um hlutverk stofnunarinnar og hvert hann vildi að hún stefndi undir hans stjórn. Sjá hér. Væntanlega hefur stjórn RÚV spurt um framtíðarsýn þeirra sem sóttu um stöðu útvarpsstjóra og fengið að heyra þessa sömu ræðu og Magnús Geir birti fyrir okkur hin.  En þeir sem nenntu að lesa í gegnum þetta manifesto Magnúsar, hljóta að hafa orðið fyrir vonbrigðum því það örlar ekki á neinum hugmyndum til að bæta dagskrá RÚV. Þvert á móti þá virðist allt eiga að vera með það sama varðandi hundlélega dagskrágerð sjónvarps. Og ef við höfðum ekki fengið upp í kok af öllum viðtalsþáttunum þá boðar nú útvarpsstjóri nýjan viðtalsþátt, Hringborðið, undir stjórn fólks með afar þröngt sjónarhorn svo ekki sé meira sagt.

Eða með orðum útvarpsstjóra:

„Hringborðið á að vera uppbyggilegur umræðuþáttur þar sem fólk með víðtæka reynslu og þekkingu á íslensku samfélagi ræðir málefni líðandi stundar. Umsjónarmennirnir eiga það sameiginlegt að hafa mikla yfirsýn og muna tímana tvenna. Við vonumst til að þátturinn muni setja málefni dagsins í dag í stærra samhengi og skauta hjá því argaþrasi sem einkennir umræðuna oft og tíðum. Okkur hefur stundum þótt skorta nokkuð á að raddir hinna reynslumeiri heyrist nægjanlega oft í íslenskum fjölmiðlum en við teljum að með þessu séum við að vissu leyti að bæta úr því. Ég á því von á litríkum og uppbyggilegum umræðuþætti þar sem tekist verður á af miklu krafti um þau málefni sem skipta þjóðina öllu máli, í dag og ekki síst til framtíðar litið,“ segir Magnús Geir Þórðarson útvarpsstjóri.

Án þess að ætla að dæma fyrirfram gesti þessara stjórnenda þá langar mig fyrst að vita hverjir þessir "Við" eru. Því við hin, sem borgum útvarpsgjöldin höfum ekki beðið um svona þátt. Þátt sem greinilega er markaður af pólitískri forræðishyggju en ekki óhlutlægni.  Eða til hvers að kalla til stjórnendur sem eru þekktir af skoðunum sínum?  Er virkilega enginn Íslendingur, sem ekki er búið að draga í pólitískan dilk, og væri fáanlegur til að fjalla um þjóðfélagsmál af óhlutlægni og stýra þætti eins og "Silfur Egils" var. 

Framtíðarsýn útvarpsstjóra á að ná lengra en kjörtímabil ríkisstjórnarinnar. Magnús mun engu breyta.

Jæja Sigurður Ingi

Ítrekuð afskipti Umboðsmanns Alþingis af embættisfærslum ráðherra sýna svart á hvítu nauðsyn þess að gera grundvallarbreytingar á stjórnarskránni. Þrískipting valdsins er marklaus eins og við verðum sífellt vitni að í samskiptum þessara þriggja valdastofnana samfélagsins. Í stað þess að Alþingi fari með það vald sem því er veitt samkvæmt stjórnarskrá þá er það í raun framkvæmdavaldið og dómstólarnir sem öllu ráða.

Sigurður Ingi sem og aðrir ráðherrar hafa tekið sér alræðisvald í sínum málaflokkum og komast upp með það vegna þess að stjórnarsamstarfið byggir á ógnarjafnvægi þar sem formenn stjórnarflokkanna virðast hvorugir færir um að hafa stjórn á sínum ráðherrum. Ef hér væri alvöru ríkisstjórn sem stjórnaði í þágu þjóðarinnar þá væri embættisfærsla ráðherra hófsamari og í meiri sátt við kjörna fulltrúa sem sitja á þingi.

Það er eins og ríkisstjórninni sé fyrirmunað að haga sér á pari við lýðræðisstjórnir og hafi þess í stað tekið sér til fyrirmyndar aðferðir alræðis og einvaldsstjórna.  

Þessu er fólkið að mótmæla á Austurvelli. Við viljum ekki ráðherra eins og Sigurð Inga og Hönnu Birnu og Illuga Gunnarsson.  Ráðherra sem þykjast einvaldir í sínum ráðuneytum og sem hafa sýnt í verki hvaða skilning þeir leggja í hlutverk sín.

Umboðsmaður spyr núna hvaða heimild Sigurður Ingi hafði til að taka hina gerræðislegu ákvörðun um flutning Fiskistofu. Umboðsmaður veit að ráðherrann á ekkert skynsamlegt svar.  Ekki frekar en Hanna Birna gat svarað þeim spurningum sem að henni var beint.

Það er búið að dæma í hliðstæðu máli, þar sem flutningur Landmælinga upp á Akranes var dæmdur ólöglegur og þess vegna getur Sigurður Ingi ekki borið því við að um fordæmalausa aðgerð hafi verið að ræða.

Niðurstaðan hlýtur að verða sú að ráðherrann verði gerður afturreka með þessa ákvörðun. Ef ekki þá er fordæmi fyrir starfsmenn að sækja háar bætur til ríkisins og varla mun almenningur sætta sig við slíka stjórnsýslu....eða hvað?

Umboðsmaður krefur ráðherra svara