Einlægni og auðmýkt

Á þessum tímum forherðingar og siðleysis ýmiss konar hefur aldrei verið meiri þörf á þakklæti, einlægni og auðmýkt. Þar er ég ekki að tala um hræsnina í þjóðkirkjunni og hennar talsmönnum heldur alvöru tilfinningar frá fólki sem dags daglega er ekki að trana sér fram í fjölmiðlum. Þess vegna hitti það mig, að horfa og hlusta á þakkarorð Kristjáns Óskarssonar, fyrrverandi skipstjóra og útgerðarmanns Emmunnar í Vestmannaeyjum.  Honum sendi ég góðar kveðjur og óskir um skjótan bata með þökkum fyrir góða viðkynningu og stuðning á sínum tíma.

Reiði kallinn

Ekki man ég hver fyrstur talaði um "reiða kallinn" sem ákveðna manngerð eða karakter. Má vera að það hafi verið Jón Gnarr sjálfur eða Sigurjón félagi hans. Alla vega þá er Georg Bjarnfreðarson ímynd reiða kallsins í túlkun Jóns Gnarrs. Og þessi karakter er hrein snilld. 

En svo er farið að nota þennan karakter í mörgum ólíkum hlutverkum hjá íslensku kvikmyndagerðafólki þá verður hann fljótt ógeðfelldur og fráhrindandi. En þetta er einmitt aðalgallinn á þessu ömurlega sjónvarpsefni, Flateyjargátunni. Þar virðast flestir reiðir og maður skilur ekkert hvers vegna?

En hvers vegna kýs Jón Gnarr að eyðileggja karakterinn Georg Bjarnfreðarson í ómerkilegu auglýsingaharki? Af hverju ekki að gera skemmtiþætti í stað áróðurs? Það sem þessi þjóð þarf er gott grín. Ekki spilling og skandalar. Þegar grínistar eru hættir að vera skemmtilegir og farnir að vera rætnir er geðheilsu landsmanna hætta búin.  Sérstaklega í skammdeginu.

„Ódýrasta herferð“ VR frá upphafi

Frýs í Helvíti?

Þar kom að því! Ég er sammála Birni Bjarnasyni! Sjá hér.

Að tölvupóstar skuli hafa verið óaðgengilegir, þeim eytt eða bara alls ekki skoðaðir gerir skýrslu IE að yfirklóri hvað varðar ábyrgð starfsmanna SEA en ekki síður borgarstjórans Dags B.  Hér þarf borgarstjórn ekkert að setjast yfir þessa skýrslu.  Hér eiga hausar að fjúka og það strax.  Og auðvitað á að kæra þessa stjórnsýslu til lögreglu.  Upplýsingaskylda er einskis virði ef menn fá að komast upp með svona vinnubrögð eins og viðhöfð eru hjá Reykjavíkurborg undir stjórn og á ábyrgð Dags B. Eggertssonar.

Eins þarf að ákæra þá verkefnisstjóra sem að málinu komu en ekki síst Hrólf Jónsson. Því Hrólfur hefur enga ábyrgð axlað. Hann olli borgarbúum umtalsverðu fjárhagstjóni með aðkomu sinni að braggaendurgerðinni og fleiri verkefnum. Og hann hefur ekkert látið af störfum.  Hann færði sig bara til því félagið sem hann stýrir núna er í meirihlutaeigu Reykjavíkurborgar.

Hrólfur er ekkert sloppinn. Hans bíður hugsanlega 3 ára fangelsisdómur fyrir skjalafals.

Lög og reglur um skjalastjórn þverbrotnar

Ekki ástæða til að fagna

Með því að koma Vaðlaheiðargöngunum á koppinn framlengdi Steingrímur J. veru sína á Alþingi um nokkur ár. Með réttu hefði hann fallið af þingi í kosningunum 2013 en með alls konar kjördæmapoti framlengdi hann sitt pólitíska líf öllum réttsýnum mönnum til armæðu. Í dag er hann Guðfaðir þessarar ríkisstjórnar og 12.ráðherrann, sá sem stjórnar þinginu og og sér til þess að það þóknist ríkisstjórninni.

Göngin í gegnum fjallið verða fyrst og fremst monumental um spillta embættisfærslu hrunráðherra AGS. Fagni því þeir sem vilja.

Vaðlaheiðargöng opnuð fyrir umferð

Þeirra eiginn aumingjaskapur

Sveitastjórnir á Vestfjörðum geta engum öðrum um kennt en eigin aumingjaskap að þessi pattstaða vegna þjóðvegar 60 um Teigskóg hafi ríkt í 10 ár. Þegar Hæstiréttur kvað upp úrskurðinn árið 2009, sem hafnaði fyrirhugaðri veglagningu um Teigskóg þá átti strax að þrýsta á Vegagerðina að gera veg fyrir mynni Þorskafjarðar. Leiðina sem nú er til umfjöllunar hjá sveitastjórn Reykhólahrepps.  Þ-H leið Vegagerðarinnar sem stendur fyrir Þrá-Hyggju,  er augljóslega miklu lakari kostur til framtíðar. Og hvað skyldi þráhyggjan hafa kostað Vestfirðinga í lakari samgöngum allan þennan tíma.  Hafa þeir reiknað það út hjá Bæjarstjórn Ísafjarðar sem ekki sáu ástæðu til að rífa kjaft vegna þess að sjálfir höfðu þeir sæmilegar samgöngur frá Dýrafirði og suður um veginn yfir til Steingrímsfjarðar.  Það er ekki fyrr en Dýrafjarðargöngin eru orðin að veruleika að Ísfirðingar finna til samkenndar með öðrum Vestfirðingum!  Er ekki dálítið holur hljómur í þessu síðbúna ákalli?

Biðla til sveitarstjórnar Reykhólahrepps

Þeir skilja sem vilja

Guðmundur Andri skilur ekkert í því að almenningur skuli almennt telja alþingismenn spillta, samkvæmt nýrri könnun Félagsvísindastofnunar H.Í.  Honum til glöggvunar og frekari umhugsunar í hans langa jólafríi þá ætla ég að nefna nokkur dæmi:

1. Sjálftaka á opinberu fé í eigin þágu  Sjálftaka sem átti alltaf að fara leynt en komst upp um vegna þrautseigju eins manns, Björns Leví Gunnarssonar

2. Sjálftaka á opinberu fé í þágu stjórnmálaflokka og lögþvingun sveitafélaga til að auka álögur vegna þessara styrkja.

3. Samtrygging með löglausum gerningum Alþingis. Dæmi: Skipan Landsréttardómara og lagasetning vegna starfsleyfa fiskeldisfyrirtækja á Vestfjörðum

4. Hrossakaup á milli manna til að tryggja ýmiss konar aðskiljanlega hagsmuni.

Þessi upptalning er langt í frá tæmandi en það er löngu tímabært að Alþingismenn taki sér tak og vinni í þágu almennings en ekki flokkanna eins og nú er. Á meðan meirihlutaræði tíðkast þá verður minnihlutinn að leggja tvöfalt á sig í gagnrýnni stjórnarandstöðu. Að þið séuð komnir í 6 vikna jólafrí er sönnun hins gagnstæða.

Guðmundur ræður engu hjá Granda

Fákeppnis og einokunarsamráðseftirlit Framsóknarflokksmafíunnar bregst ekki klíkustrumpunum frekar en fyrri daginn.  Eftir ítarlega skoðun (geisp) komust þeir að því að Guðmundur í Brimi sem fékk lánaða 25 milljarða hjá Landsbankanum, sem er í 90% eigu ríkisins, til að kaupa sig inní Granda, hafi ekki öðlast ráðandi stöðu í fyrirtækinu við þessi viðskipti. Samt gat hann rekið sitjandi forstjóra og ráðið sjálfan sig í staðinn.  En sorrý segir Fákeppnis og Einokunarvörður Ríkisins. Guðmundur réði þessu ekki, það var stjórnin sem tók þessa ákvörðun! Right! Og 2 stjórnarmenn hættu vegna þess að það var svo leiðinlegt á stjórnarfundum!!

Núna er Guðmundur forstjóri hægt og hljótt að færa fjármuni frá Granda til eigin félags með til dæmis sölunni á Ögurvík. Á þeirri sölu hagnast Guðmundur persónulega um 2 milljarða. En ekki nóg með það heldur fær hann að kaupa aflaheimildir Granda og færa til eigin félags, sem heitir víst ekki lengur Brim heldur Útgerðarfélag Reykjavíkur. En eins og allir vita þá eru nafnabreytingar yfirleitt gerðar til að hylja einhverja gerninga og gera torveldara að rekja slóðir. En í þessu er Guðmundur snillingur.  Og Guðmundur er ekki lengur vinalaus. Hann á góða vini í Landsbankanum, og fjárfestum sem leggja honum til fé hjá Granda.  En núverandi bezti vinur heitir Páll Gunnar Pálsson og titlar sig öfugmælinu forstjóri Samkeppniseftirlitsins.  Svona er Ísland í dag

Fellir niður athugun á HB Granda

Vond hugmynd að vegskatti.

Allt frá því að Kristján Möller kom fyrstur fram með hugmyndina að vegsköttun út frá Reykjavík,  hefur hugmyndin ekkert breytzt. Hugmyndin er, að allir borgi jafnt óháð því álagi eða sliti sem mismunandi ökutæki valda.  Þessari hugmynd Kristjáns Möllers var snarlega hafnað en er nú orðin að pólitískum uppvakningi vegna áráttuþráhyggju eins manns. Jóns Gunnarssonar.

Þrátt fyrir að þungaflutningar á vörum og fólki eigi stærstan þátt í eyðileggingunni á burðarþoli veganna eru ekki uppi neinar áætlanir um að láta þá aðila borga hlutfallslega fyrir þann skaða og slit sem þeir valda. Ástæðan er pólitík.  En almenningur á sér engan málsvara og því er honum ætlað að bera byrðarnar enn og aftur í þessum ósvífnu hugmyndum Jóns Gunnarssonar og samherja hans á þingi. Til marks um valdníðsluna þurfti að beita hrossakaupum á Alþingi til að fresta þessu máli fram yfir áramót.  

En nú er lag fyrir almenning til að mótmæla þessari gjaldtöku í eitt skipti fyrir öll. Því það gengur einfaldlega ekki að almenningur sem keyrir út og inn um höfuðborgarsvæðið við Faxaflóa borgi fyrir fiskflutninga um Súðavíkurhlíð eða farþegaflutninga Kynnisferða um Gullna þríhyrninginn. Ekki nota tilfinningarök eins og öryggi og slysahættu til að afla þessari hugmynd fylgis. Ef vegirnir eru svona hættulegir þá þarf að lækka hraðann og minnka öxulþungann.  En það kemur ekki til greina vegna þess að hagsmunir flutningafyrirtækja vega þyngra heldur en hagsmunir og öryggi almennings, í afstöðu þingmanna sem öllu ráða.

Ég bý í Þorlákshöfn og það kemur mér spánskt fyrir sjónir að vegurinn um Þrengslin falli undir hugmyndina um vegtoll eins og haft er eftir Elliða bæjarstjóra á mbl.is.  Hins vegar hefur þungaumferð aukist gríðarlega og sjálfsagt að skattleggja hana með framtíðarviðhald veganna í huga.

Vegskattur er vond hugmynd sem verður bara verri eftir því sem Jón Gunnarsson hamast meir. Álagning þungaskatts er eina rétta leiðin til að bæta fyrir notkun.

Hver stjórnar Reykjavík?

Sannleikurinn um stjórnleysið í borginni opinberast nú alþjóð í svartri skýrslu Innri Endurskoðunar Reykjavíkurborgar vegna braggamálsins alræmda.  Niðurstaðan ætti undir öllum eðlilegum kringumstæðum að vera núverandi meirihluta hvatning, að taka á þeirri borgarstjórakrísu, sem hrjáð hefur borgina síðan Ingibjörg Sólrún lét af því starfi fyrir bráðum 16 árum. Á þessum tíma hafa 8 mismunandi óhæfir einstaklingar gegnt þessu ábyrgðarmikla starfi af mismiklu vanhæfi!  Flestir héldu að botninum hefði verið náð þegar  Ólafur F. var gerður að borgarstjóra, en síðan þá hefur krísan bara dýpkað. Fyrst með Jóni Gnarr og núna með Degi Bergþórusyni,  sem þrátt fyrir heilsuleysi neitar að stíga til hliðar.  Hversu alvarleg getur forystukrísa eins stjórnmálaflokks verið svo hún sé stærri en hagur 100 þúsund manna bæjarfélags?

Ég legg til að Dagur stígi til hliðar eða honum verði ýtt til hliðar og hæfur einstaklingur ráðinn til að koma skikki á hlutina í ráðhúsinu. Samfara hætti borgarfulltrúar beinum afskiptum af rekstri og sinni eingöngu stefnumótun.Dagur getur þá áfram sinnt fjölmiðlasamskiptunum eins og undanfarin ár. Það virðist henta honum best.

Áttu að kalla eftir upplýsingum

Slæmar fréttir fyrir ríkisstjórnina

Efling, undir forystu Sólveigar Önnu Jónsdóttur er nú óðum að ná vopnum sínum eftir að hafa hafnað forystu Björns Snæbjörnssonar og allra gömlu jálkanna í SGS. Þessi ákvörðun samninganefndar Einingar mun marka upphaf nýju stéttabaráttunnar.  Í þeirri stéttabaráttu eru atvinnurekendur ekki höfuðandstæðingurinn heldur ríkisvaldið, sem hefur stjórnað í þágu atvinnurekenda og fjármagnseigenda með tilstyrk fjórflokksins í hátt í 50 ár.

Nú vil ég sjá Eflingu og VR taka höndum saman og knýja stjórnvöld til aðgerða. Viðsemjandinn er ekki SA.  Viðsemjandinn er Katrín Jakobsdóttir og Gylfi Zoega. Hér er tækifæri fyrir Katrínu Jakobsdóttur að sanna, að hún sé eitthvað annað en strengjabrúða í höndum fjármálaráðherra. Katrín hefur þetta í hendi sér.  Það er nóg til skiptanna.Því er bara misskipt og því miður þá eru það stjórnvöld sem juku hér misskiptinguna en ekki atvinnurekendur. 

Efling dregur umboðið til baka