Þessar kerlingar...

Margir bundu vonir við að þjóðfélagið myndi batna þegar konur létu meira til sín taka en reyndin er allt önnur. Þessar kerlingar eru nákvæmlega eins og karlarnir ef ekki verri.

Þórdís Lóa @rvk 
Vigdís Hauks @atvinnukverulant
Ebba Schram @borgarlögmaður (The Dagur's Advocat)
Dóra Björt @rvk
Agnes Sigurðardóttir @biskupi
Kristín Huld @Minjastofnun
Lilja Björk @Landsbankastjóri
Urður Gunnars @fme
Helga Björk @bankaráð Landsbanki
Svanhildur Nanna @Kvíabryggja!
Svanhildur Hólm @pylsuvagninn
Anna Kolbrún @klausturbar
Ingibjörg Sólrún @UN Women
.
.
.
.

og listinn virðist óendanlegur. Í öllum embættum sitja kerlingar sem gætu allt eins verið kallar.  Og þá kemur spurningin. Eru reykfylltu bakherbergin líka full af kerlingum?

Hafa rætt kosningamálið í rúma 4 tíma

Bjarni ekki lesinn í skattafræðum

Þetta segja helstu sérfræðingar okkar um skattastefnu ríkisstjórnarinnar og hvernig má breyta henni með millifærslum innan kerfisins og með auðlindagjöldum.

"Tekjuskattar og aðrir beinir skattar eru sá hluti opinberrar skattheimtu sem hægt er að laga að tekjum og efnahag borgaranna og láta vinna gegn tekjulegu ójafnræði óbeinna skatta. Beinir skattar eru þannig alls staðar á Vesturlöndum notaðir til að jafna tekjuskiptinguna, en það er með minna móti gert á Íslandi og hefur verið minnkandi yfir tíma. Þetta felur í sér að lækkun skatta á lágar og miðlungstekjur á ekki að velta yfir í óbeina skatta en verður að vera borin uppi af auknum sköttum á háar tekjur og fjármagnstekjur einstaklinga og fyrirtækja, lokun á leiðum til skattahagræðingar og skattasniðgöngu, stóreignasköttum og með öðrum aðgerðum í tekjuskattskerfinu. Vegna mikils fjölda í lág- og millitekjuhópunum og þess hve þunnskipaður bekkur hátekju- og stórefnafólks er munu auknar tekjur innan tekjuskattskerfisins að meðtöldum fjármagnssköttum líklega ekki nægja til að viðunandi tekjum hins opinbera verði náð. Til að brúa bilið liggur beinast við að verja til þess tekjum af sameign þjóðarinnar, það er náttúruauðlindunum. Má sem fordæmi benda á að í Noregi stendur auðlindasjóður þeirra undir hluta af útgjöldum ríkisins. Hér yrði að sækja þetta fé til þeirra sem hingað til hafa notið þeirrar vildar að nýta auðlindirnar í eigin þágu, með aukinni álagningu auðlindagjalda."

Ríkisstjórnin er semsagt tilbúin til að eyða 30 milljörðum að eigin sögn svo fremi að þeir peningar komi alls ekki frá þeim efnameiri heldur í gegnum óbeina skattheimtu.
Bjarni Ben berst líka gegn öllum hugmyndum um að efla skattaeftirlit. Þar eru vinir hans að svíkja samfélagið um tugi milljarða á ári.  Og svo heldur ríkisstjórnin að verkalýðshreyfingin gleðjist yfir þessu útspili sem er ekkert útspil til að liðka fyrir kjarasamningum. Ríkisstjórnin lifir í öðrum veruleika en við hin. Veruleika þar sem þykir eðlilegt og sjálfsagt að ríkir hirði allan arðinn en öreigarnir beri allan kostnaðinn.

En sorrý, það eru aðrir tímar. Gylfi er ekki forseti ASÍ og Stefán er ekki formaður VR. Og síðast en ekki síst þá hefur Efling fengið til liðs við sig fólk sem bæði getur og vill.

Þetta vanmetur ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur og verður að taka afleiðingum og axla þá ábyrgð sem af því hlýzt.

Boða nýtt 32,94% skattþrep

Ríkisstjórn ríka fólksins

Var það ekki nokkuð fyrirsjáanlegt að Verkalýðshreyfingin mun ganga bónleið til búðar, að sækja kjaraleiðréttingar í formi breytinga á skattkerfinu til Bjarna Benediktssonar.  Sama hvað menn fabúlera um ágæti Katrínar Jakobsdóttur, þá er það Bjarni Benediktsson sem öllu ræður og hann gefur ekkert eftir, af því sem ríka fólkið hefur fengið á kostnað öreiganna.

Hvort hér muni allt loga í verkföllum veit ég ekki en hitt finnst mér líklegra að VG verði ekki vært í þessu bandalagi sérhygli og spillingar miklu lengur fyrir óánægju baklandsins.

Eftir næstu kosningar munu línur skerpast. Annars vegar munum við sjá vinstra sinnað fólk fylkjast bak við Sósíalistaflokkinn og svo hrædda fólkið þétta raðirnar bakvið Sjálfstæðisflokkinn. Frjálslyndir og miðjuflokkar munu fá minna fylgi.

Tillögurnar langt undir væntingum

Lilja skar sig sjálf úr snöru Minjastofnunar

Þessa athugasemd setti ég inná bloggið hjá Ómari Ragnarssyni:

Hvað nákvæmlega reyndi Lilja?  

Lilja reyndi nákvæmlega ekkert til að koma til móts við kröfuna um friðlýsingu. Það eina sem hún virðist hafa beitt sér fyrir, var að þrýsta á forstjóra Minjastofnunar um að draga skyndifriðlýsinguna til baka, og það tókst!

Eftir stendur Lindarvatn sem algerir sigurvegarar í deilunni og sem slíkir með sterka stöðu í væntanlegu skaðabótamáli.

Hvort þessi bygging verði nokkuð fjármögnuð á næstunni er svo alls óvíst. Á bak við þetta fyrirtæki standa ekki sterkir verktakar. Þetta eru ómerkilegir lóðabraskarar sem sáu sér leik á borði að hagnast með því að nota peninga annarra. Því þetta verkefni gat aldrei komist þetta langt nema af því lífeyrissjóðir lögðu til fé í gegnum Icelandair Group. Óvíst er að þaðan komi meiri peningur á næstu árum.  Þessi sigur kann því að reynast sannkallaður Phyrrusar sigur. 

Farsælast hefði verið að minnka þessa byggingu til muna og halda frið við nágranna og þannig hefði kannski opnast sá möguleiki að leyfa inngang frá Austurvelli.

Lilja: „Sigur fyrir söguna“

Minjastofnun þarf á Salómonsdómi að halda

Hvernig svo sem Lilja Alfreðsdóttir dæmir í þessu fordæmalausa klúðri Minjastofnunar, varðandi fyrirhugaðar framkvæmdir á Landsímareit, þá er ljóst að trúverðugleiki forstjóra Minjastofnunar er stórlega laskaður svo og óhlutlægni skipulagsyfirvalds Reykjavíkurborgar.

Minjastofnun hefði verið í lófa lagið að banna uppgröft og flutning á mannvistarleifum á Landsímalóðinni. Þar með hefði vanhelgun þessa forna grafreits aldrei orðið með þeim hætti sem lóðabraskararnir eru svo duglegir að nýta sér í þessari deilu. Það skrifast alfarið á forstjóra Minjastofnunar.  Ef svo ólíklega vill til að skyndifriðunin verði samþykkt þá dugir ekkert minna en að þessum beinum sem voru fjarlægð af Völu "grafarræningja" verði komið fyrir í sem næst upprunalegri mynd og reistir verði minnisvarðar því fólki til heiðurs. 

Öll eigum við skilið smá virðingu. Líka þeir sem hvíldu í ómerktu gröfunum á Landsímalóðinni.  Þegar aflagðir kirkjugarðar verða almenningsgarðar þýðir það ekki að legsteinar séu fjarlægðir. 

Prinsipmál að mótmæla yfirgangi

Nú fá semsagt eigendur laxveiðihlunninda smá sárabætur fyrir, að ekki var fallist á kröfur þeirra vegna sjókvíaeldis á norskum laxi. Það hlýtur að vera skýringin á þessu fyrirhugaða banni við álaveiðum. Því hvorki eru það vistfræðileg rök eða ofveiði sem réttlæta þetta inngrip.

Hér er umsögnin sem ég setti inn á samráðsgáttina:

"Ég mótmæli harðlega þeim hroðvirknislegu vinnubrögðum sem birtast hér í þessari svokölluðu samráðsgátt.

Sú litla þekking sem þó var til hér á landi um íslenzka álinn virðist hafa farið forgörðum við samruna Hafrannsóknarstofnunarinnar og Veiðimálastofnunarinnar 2016. Þau trúarbrögð sem virðast gegnumgangandi hjá ICES og Hafró, að veiðar mannsins séu afgerandi þættir í nýliðun og stofnstærðum hinna ýmsu fiskstofna á norðurslóðum styðjast ekki við neinar vísindalegar rannsóknir. Í umsögn Hafrannsóknarstofnunar er þetta viðurkennt en samt er mælt með alfriðun vegna lélegrar nýliðunar!
Þegar svona er staðið að ráðgjöf hljóta að vakna efasemdir um vísindalega nálgun þessarar stofnunar sem á samkvæmt lögum að vera stjórnvöldum til ráðgjafar.

Af þessum ástæðum einum hlýtur ráðuneytið að hafna þessum tilmælum ICES um alfriðun íslenzka álastofnsins.

Bjarni Jónsson fiskifræðingur veit sennilega meira um íslenzka álinn en allir fræðingar Hafró til samans. Kannski að ráherrann leitaði eftir áliti hans og svo ekki sé minnst á þá bændur sem hafa smá nytjar af þessum veiðum. Ef staðið yrði rétt að málum gætu einmitt veiðar aukið þekkingu á þessum stofni sem er mjög verðmæt matvara í Asíu.

Hafrannsóknir eru í skötulíki og ráðgjöfin óvísindaleg. Legg til að ráðuneytið láti gera stjórnsýsluúttekt á Hafrannsóknarstofnun líkt og gert var með Fiskistofu. Fiskveiðar gætu staðið undir miklu stærri hluta af útgjöldum ríkisins en nú er, bara ef veiðiráðgjöfin byggði á raunverulegri stofnstærð en ekki uppdiktaðri aflareglu."

Stjórnvöld stefna að banni á álaveiðum

Ekkert eftirlit með eftirlitinu

Löggjöfin í kringum fiskeldið ber þess greinileg merki að vera búin til af hagsmunaaðilum og þess gætt, að nýta alls ekki reynslu Norðmanna og fleiri til að lágmarka áhættu og hámarka arð af þessari vaxandi atvinnugrein.  Eftirlitshlutverk Matvælastofnunar er til dæmis í algjöru skötulíki og virðist felast í því einu, að bregðast við tilkynningum eldisfyrirtækjanna þegar óhöpp verða eins og í þessu nýjasta tilfelli Arnarlax. Og með fullri virðingu þá kaupi ég ekki þessa skýringu að pokinn hafi verið gallaður. Annars væru menn ekki að tala um gat. 

Svo þegar farið er dýpra í málin vakna ótal spurningar.  Eins og til dæmis:

• Hvernig stendur á því að það líða 7 vikur á milli þess sem kvíar eru skoðaðar af kafara?
• Af hverju er ekki hægt að koma fyrir neðansjávarmyndavélum og vakta þessar kvíar í rauntíma?
• Hversvegna eru kvíar ekki tæmdar og talið upp úr þeim þegar grunur er um, að fiskur hafi sloppið?
• Til hvers er aðkoma Fiskistofu?
• Hvers vegna er Umhverfissjóður Sjókvíaeldis látinn greiða kostnað Hafrannsóknarstofnunar af burðarmati?
• Hvers vegna er Umhverfissjóður Sjókvíaeldis látinn greiða kostnað Hafrannsóknarstofnunar af vöktunar verkefnum tengdum sjókvíaeldi?
• Hver er nettó hagnaður ríkissjóðs af leyfisgjöldum vegna sjókvíaeldis?
• Hvers vegna er heimilað að framselja og veðsetja leyfin sem gefin eru út vegna sjókvíaeldis?
• Hvar voru þingmenn þegar þessi lög voru samþykkt?

Og hvers vegna í andskotanum þarf ég að blogga um þetta skítamix matvælastofnunar, sem þessi tilkynning er?  Hvar eru fjölmiðlamenn? Það eru þeir sem eiga að hafa eftirlit með eftirlitinu!

 

Arnarlax yfirfari verklag

RÚV virðir ekki lög

Fyrir nokkrum dögum var RÚV beitt sekt af Fjölmiðlanefnd upp á 1 milljón ískr. fyrir brot á reglum um kostun. Kannski að fréttastofan hafi bara óvart birt kostaða "frétt" um bruggsmiðjuna Kalda um daginn eða er um skipulagða brotastarfsemi að ræða hjá dagskrárstjórn RÚV?  Ef umfjöllunin um Kalda var eðlileg þá getum við lagt fjölmiðlanefnd niður.

Metin falla og ríkisstjórnin fagnar

Samkvæmt Transparency International er Ísland nú spilltast miðað við þau lönd sem við berum okkur saman við. Við hljótum að fagna því á þessum tímum gagnsæis og opinberrar stjórnsýslu! Og á næstu árum munum við ná enn ofar á spillingarlistanum. Kannski verðum við komin í fyrsta sæti þegar búið verður að meta aðgerðir núverandi ráðherra Framsóknar og Sjálfstæðisflokks. Spilling er nefnilega ekki til í þeirra orðabók heldur bara óheppilegar tilviljanir. Þökk sé Klausturfíflunum þá talar enginn um ríkisstjórnina og hvað hún er að bralla.

Kleifabergið gert út af ráðuneytinu

Flott hjá ráðherranum að niðurlægja opinberlega þá sem undir hann heyra.  Fyrst Hafrannsóknarforstjórann og núna forstjóra Fiskistofu. Til hvers erum við með opinberar stofnanir ef ráðherra tekur fram fyrir hendur forstjóra þeirra í hverju málinu á fætur öðru? Hvenær fá alþingismenn nóg af þessu gerræði?  Það er í valdi þingsins að setja ráðherra af.  Nú er fullt tilefni til.

Kleifaberg heldur aftur til veiða