Ástæðan fyrir því hvernig íslenska hagkerfið blés út voru aðallega 2. Bankarnir fóru að lána kvótakóngum peninga gegn veði í kvótanum og að teknar voru upp reikningsskilareglur sem leyfðu fyrirtækjum og lögaðilum að færa óefnisleg gæði til eignar, svokallaða viðskiptavild. Afleiðingarnar eru þekktar. En hefur verið dreginn einhver lærdómur af þessu? Ekki er svo að sjá. Ennþá eru menn að veðsetja kvóta og ennþá eru bæjarfélög að falsa eigin efnahagsreikninga með því að færa óbyggt byggingarland sem eignir í bókhaldið. Er ekki kominn tími til að breyta reiknings skilareglum og ákæra helstu endurskoðendur fyrir hlutdeild í efnahagsbrotum? Sú málamyndaendurreisn sem hér hefur verið unnið að er eins og að gefa magnyl við magasári eða setja plástur á fótbrot. En hvers er svo sem að vænta þegar alger fáviti er látinn bera ábyrgð á þessum málum í ríkisstjórninni.
Fyrrverandi áhugamaður um frjálst þjóðfélag. Núverandi áhugamaður um spillingu Og vegna þess að ég er öllum óháður, þá óska ég ekki eftir að komast í bloggvina sambönd. Öllum vinabeiðnum verður því hafnað. Vinsamlega ekki taka það persónulega. Þeim sem vilja hafa samband er bent á póstfangið, jlaxdal@internet.is
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.