9 ára eyðimerkurgöngu lokið

Í haust bárust fréttir vestan úr Djúpi að þorskur og ýsa væru á undanhaldi og rækjustofninn á uppleið. Þessvegna kemur þessi ákvörðun ráðherra um að leyfa veiðar á innfjarðarækju í Ísafjarðardjúpi ekki á óvart.  Hitt sem kemur meir á óvart er þetta nákvæma magn sem talið er óhætt að veiða.  Af hverju ekki 900 t eða 1225?  Hvaða vísindi liggja hér að baki? Fiskiguðinn hlýtur að hafa vitrast Hafró fræðingunum svo þeir gátu klappað akkúrat þessa tölu í stein fyrir ráðherrann...

Rækjan er dálítið merkilegt krabbadýr að því leyti að erfitt er að giska á aldur hennar. Samkvæmt Unni Skúladóttur, sem mest hefur rannsakað rækjuna, þá má ætla að meðalaldur veiðistofns innfarðarækju sé í kringum 3-4 ár en mest getur rækjan náð 5-6 ára aldri. Þar af leiðir þá er engin ástæða til að ætla að friðunin eigi nokkurn þátt í því magni sem nú er leyft að veiða. Heldur má áætla með miklum líkum að friðunin hafi eingöngu þjónað sem æti fyrir þorskinn og ýsuna.  Því hér var veiðistopp í 9 ár!  hvorki meira né minna. Ef svona friðun byggir upp stofninn, þá hefði auðvitað átt að sjást magnaukning strax eftir 1 ár sem gerðist ekki því það gleymdist að láta smáþorskinn vita að verið væri að friða rækjuna svo mennirnir gætu veitt meira síðar.

Ég veit að það er til of mikils mælst að fá einhverjar vitrænar umræður um friðunarstefnu íslensku fiskateljaranna eða andsvör frá þeim sjálfum, en ég geri kröfu til stjórnmálamanna að þeir spyrji gagnrýnna spurninga þegar jafn miklir hagsmunir eru í húfi. Það er mín bjargfasta sannfæring að ísfirskir rækjusjómenn hafi verið hlunnfarnir um réttmætar veiðar í þessi 9 ár á fölskum forsendum. Þótt veiðin hefði kannski ekki verið mikil þá hefði samt munað um þann afla og hann hefði ekki lent í maga þorskins.  

Rækja veidd á ný í Ísafjarðardjúpi