Fyrningafrestur skattaundanskots 6 ár

Nú er Bjarni Ben búinn að tefja nógu lengi að kaupa gögnin um þessa 400 aðila sem skattrannsóknarstjóri vildi rannsaka. Fyrningarfrestur er liðinn miðað við að undanskotin hafi átt sér stað fram yfir hrun. Eins og flestir vita voru 6 ár frá blessun Íslands í október síðastliðnum.  Ef rétt er að málið sé búið að tefjast í meðförum Fjármálaráðherra þá sjá allir að um ásetning er að ræða hjá ráðherranum enda vinir hans og flokksfélagar hjá lögmannsstofunni LEX ábyrgir fyrir skattaundanskotunum með stofnun aflandsfélaga og skattaráðgjöf um hvernig hægt var að sniðganga skattalögin hér.

En núna þegar brotin eru fyrnd, þá á allt í einu að eyða skattfé fólksins í að kaupa ónýta pappíra. Nú þarf Bryndís að hysja upp um sig brækurnar og kæra vegna stórfelldra undanskota.  En þar er lengri fyrningarfrestur.  Svo á náttúrulega að stefna lögmannstofunni fyrir að hvetja til lögbrota og aðstoða við það.

Ráðuneytið tilbúið að borga fyrir gögnin

Friðrik Pálsson vill selja upp á fjallkonuna

Við eigum fallegt land.  Ef þið viljið skoða þá verðið þið að borga.  Er þetta ekki viðskiptamódelið hjá eigendum nektardansstaða?  Og vita ekki allir að nektardansmeyjar stunda flestar líka vændi.....

Klaufalega orðað hjá einkavininum.

Burt með Steinþór, stjórn bankans og Bjarna

Það er verið að hola Landsbankann að innan með sölu á dótturfélögum til handvalinna kaupenda. Þetta gengur ekki upp. Nú þarf almenningur að taka í taumana. Ekki gerir stjórn landsbankans neitt og Bjarni Ben virðist samþykkur þessari sundurlimun. Ef verðmætustu hlutar bankans eru einkavæddir hvert er þá virði lánasafnsins sem eftir stendur? Eða eru menn að skjóta undan eignum áður en bankinn fellur?

Viðskiptablaðið segir frá

Bóksalar hjálpa til við jólabókavalið

Nú vitum við hvað bóksalarnir vilja selja okkur um þessi jól. Áður var bókmenntarýnir Rásar 1 búinn að vara okkur við nokkrum "lélegum" bókum.

Ég hins vegar mun kaupa bókina hennar Guðrúnar Evu Mínervudóttur, þótt hún hafi á hvorugan listann komist. Því ég gef skít í snobb og snakk.  Það hlýtur að vara hægt að standa betur að bókakynningum án þess að hefja einn rithöfund á stall með því að rýra annan.  Með því að flokka bækur í fagur bókmenntir og þá ljótar bókmenntir.

Í stað íslenzku bóksalaverðlaunanna ættu bóksalar að lækka verð á öllum bókum. Það er óþolandi að hafa keypt jólabók á 5 þúsund í desember og rekast síðan á sömu bók á 2 þúsund á bókamarkaði í febrúar. Það er móðgun við lesendur en einkum við höfundana.

Í ár ætla ég að fresta öllum jólaútgjöldum fram á næsta ár. Þá fær maður hlutina á réttu verði

Misnotuð góðsemi

Án þess að gera lítið úr starfi björgunarsveita í gegnum tíðina þá hljótum við að þurfa að endurskoða þetta hlutverk sveitanna. Þær eiga ekki að vera okkar þjóðvarðliðar til að spara ríkinu fé. Þær eiga ekki að sinna útköllum til að hemja lausa muni og ekki sinna löggæslu við stórbruna. En ef á þarf að halda sérhæfðri aðstoð eins og snjóflóðaleit, rústabjörgun eða hamfarabjörgun á sjó eða landi þá er gott að eiga þessar björgunarsveitir tiltækar........óþreyttar.

Lausir munir stoppa alltaf einhvers staðar. Sjaldgæft er að það verði mikið tjón af slíkum hlutum. Og fyrst alltaf er hægt að stóla á aðra þá verður ekki viðhorfsbreyting hjá slóðunum. Látum fljúgandi trampólín drepa mann og ákærum eiganda þess fyrir morð. það er það eina sem dugar.

Mannslíf minna virði en húshlutar?

Betra en Hraðfréttir

Islenzki raunveruleikinn er oftast fyndnari en fíflagangurinn í íslenzkum grínurum.  Aula rudda húmorinn í fólkinu í Hraðfréttum veldur mér klígju en kveikir ekki bros. Sama má segja um Steinda Jr. Það vantar virðuleika í uppistandið hjá okkur. Meira að segja Ari Eldjárn er orðinn slappur. Þjóð sem getur ekki gert grín að sér lengur er í tilvistarkreppu.

Einar: „Takk fyrir þetta Einar, en Einar, íþróttirnar, hvað er helst?“

Hráskinnsleikur Sigurðar Inga

Hlutverkaleikur er þekkt form þegar þarf að búa til ádeilu. Ágústa Eva fullkomnaði það form í hlutverki Silvíu Nætur. En Sigurður Ingi er enginn Silvía Nótt. Hann er bara subbulegur neftóbakskall sem fer í hlutverkaleik til að komast hjá að axla ábyrgð, sem ráðherra. Það er ekki hlutverkaleikur.  Það er hráskinnsleikur og er illa þokkað af öllum.

Þegar Jón Gunnarsson ræddi um flutning virkjunarkosta úr bið í nýtingu við Sigurð Inga, þá var hann að tala við Sigurð Inga atvinnuvegaráðherra en ekki Sigurð Inga umhverfisráðherra. Umhverfisráðherrann kom því af fjöllum þegar hann var spurður út í málið. Ekki einu sinni fyndið

Sama leik leikur hann núna gagnvart starfsmönnum Fiskistofu. Á meðan fólk bíður eftir viðtali við sjávarútvegsráðherrann Sigurð Inga, mun hann verða önnum kafinn í umhverfisráðuneytinu. Honum koma ákvarðanir Sigurðar Inga, sjávarútvegsráðherra ekkert við. Þess vegna á maðurinn að segja af sér.  Svona valdakalla viljum við ekki í ríkisstjórn. Kalla sem gefa skít í fólkið

Fólkið getur ekki beðið

Forystukreppa í Sjálfstæðisflokknum

Ef einhver hefur haldið að Sjálfstæðisflokkurinn hafi náð vopnum sínum eftir hrun, er það alger misskilningur.  Hann er enn með allt niður um sig vegna þess að forystan er ekki traustsins verð. Varaformaðurinn á þar stóra sök en formaðurinn ekki síðri. Og þingmannahópurinn hagar sér eins og fársjúk börn alkóhólista. Þetta er óviðunandi ástand hjá stærsta stjórnmálaflokki landsins.  Bjarni Benediktsson hefði betur stigið til hliðar fyrir síðustu kosningar. Hann hefur aldrei hreinsað sig af ásökunum um að hafa hagnýtt sér innherjavitneskju til að bjarga sér og sínum í aðdraganda bankahrunsins. Og hvernig hann hefur notað völd sín sem ráðherra til að skipa í pólitísk embætti, stjórnir og ráð vekja aftur upp umræðuna um viðskiptin með Sjóvárbréfin og Glitni.

Salan á Borgun minnir óþægilega mikið á söluna á VÍS út úr ríkisbankanum á sínum tíma. Þegar Bjarni hættir í pólitík, verður hann þá næsti forstjóri Borgunar?

Það verður spennandi að fylgjast með viðbrögðum grasrótarinnar á næstu vikum. Svona staða eins og nú hefur myndast varðandi báða formenn flokksins, er fordæmalaus og menn þurfa tíma til að vinna úr henni. Næsti landsfundur Sjálfstæðismanna verður spennandi.  Ég spái miklum innanflokksátökum í stuttbuxnadeildinni í vetur.  Útspil Jóns Gunnarssonar verður að skoðast eins og þjófstart í þeirri keppni.

Tækifæri fyrir tækninörd

Það er fátt meira pirrandi en bíða eftir strætisvagni sem kemur aldrei.  Ég hef lent í því oftar en einu sinni og oftar en tvisvar. Þess vegna hlýtur að vera hægt að auka gæði þjónustu með betri upplýsingagjöf. Þau skref sem hafa verið stigin með strætóappinu og rauntímakortinu á netinu eru góð skref en ekki nóg. Það eru svo margir sem ekki geta hagnýtt sér smarttæknina í snjallsímunum. Hins vegar væri hægt að nettengja sjálf biðskýlin og upplýsingatöflur vagnanna. Þá væri hægt að hugsa sér ljósastýringar með tölvustýrðum perum sem segðu til um ferðir vagnanna.

Rautt myndi þá þýða ekki í akstri. (Til dæmis margar ferðir um helgar og svo vegna bilana eða veðurs) Gult gæti merkt seinkun og grænt á áætlun.

Tæknin er til.  Vantar bara snjalla ódýra útfærslu. Og vilja hjá stjórn Strætó BS.

Farþegar ósáttir við ákvörðun Strætó

Samfélagsmiðlar ýta undir pólitízka rétthugsun

Það er mín tilfinning að Fésbókarsamfélagið öðrum hópum fremur láti stjórnast af pólitískri rétthugsun. það er því ekki Egill Helgason sem stjórnar því hvað má tala um og hvað ekki. Hann eins og aðrir lætur frekar stjórnast af kennivaldi pólitískra rétthugsunarsinna til að komast hjá leiðindum.  Því ef við köfum dýpra sjáum við að upptökin eru hjá fámennum hópi feminista innan háskólasamfélagsins.  Þessi hópur hefur eignað sér umræðuna á samfélagsmiðlunum og stýrir henni ljóst og leynt. Það vill enginn lenda í þeirri mannorðseyðingarmaskínu sem þær beita. Þar eru kallar eins og Gylfi Ægisson hiklaust teknir af lífi í nafni pólitískrar rétthugsunar. það má jafnvel ganga svo langt að líkja þessum öfgaskoðunum við galdrabrennuofsóknir miðalda.

Þetta ógnar persónufrelsi manna og sérstaklega unglinga og barna sem verða fyrir vikið auðveld bráð þeirra, sem vilja koma á fasísku stjórnarfari með dassi af forræðishyggju.

Og þótt ég verði seint sakaður um pólitízka rétthugsun þá veit ég af reynzlunni að það eru sum mál tabú.  Um þau fjalla ég helst ekki.  Þetta er ekki gott ástand. þetta er dulin skoðanakúgun.