Skítug borg og rusl á Austurvelli

Það er ekki eitt heldur allt sem plagar íbúa höfuðborgarinnar. Til viðbótar við mygluð skólahús, svifryk og skít á öllum götum þá er ekki lengur hægt að njóta útiveru á Austurvelli fyrir rusli!  Ég ætlaði að láta mótmælastöðu No Border krakkanna afskiptalaus en þegar menn verða vitni að óvirðingu hælisleitenda gagnvart íslenzka fánanum þá verður ekki lengur þagað.  Þetta rusl verður að fjarlægja strax!  

Þetta fólk er óvelkomið og það er útilokað að veita því viðtöku eftir það sem á undan hefur gengið. No Border er ein hliðin á þjóðernisöfgunum, þjóðfylkingin er hin. Hvorugur aðilinn ætti að fá leyfi til að efna til múgæsinga á Austurvelli.  Þessi skrílslæti í boði borgarstjórnar eru enn einn naglinn í pólitíska líkkistu Dags B. borgarstjóra.

Segir kröfur hælisleitenda fáránlegar

Hverjum er Kristján Þór nú að hygla?

Hættulegasti maður Íslands gengur laus. Og ekki nóg með að kvikindið gangi laust heldur er hann ráðherra í boði kvótagreifanna. Allt sem hann gerir er gert fyrir hagsmunaaðila, sem stjórna öllu hans lífi. Skiptir ekki máli hvern þú spyrð, allir segja að spilltari maður hafi aldrei verið kosinn á þing fyrir Sjallamafíuna. Og er þá verið að vísa til flagrant sérhagsmunagæslu.

Og nú þarf að hygla 2 innmúruðum sem vantar verkefni fyrir 2 kvótalausa báta. Sæbjúgnafrumkvöðlar eru uggandi um sinn hag.  Enda eru tugir starfa í hættu hér í Þorlákshöfn fari allt á versta veg. 

Hvað segir Elliði Vignisson nú?  Þarf hann ekki að hringja eins og eitt símtal í formann flokksins og stöðva þessi áform.  Þessi inngrip ráðuneytisins eru vond stjórnsýsla.  Ef menn vilja fjölga veiðiskipum þá verður að fylgja því stærri sameiginlegur kvóti en ekki minni.

„Lifibrauð 50 til 60 manna í húfi“

Ekkert útboð og Sigfús fær vinnu!

Sigfús smiður rekur fyrirtæki um sjálfan sig, sem heitir Smiðurinn Þinn slf. Þetta fyrirtæki kom við sögu í Braggamálinu illræmda.

Nú ætlar borgin að endurtaka leikinn.  Ekki tími til að afla tilboða heldur skal handvelja vini og klíkufélaga til að vinna verkið.  Nú verður aukakostnaður ekki talinn í tugum milljóna, heldur hundruðum!

Glæsilegt hjá spillingarstjórn Dags B.

„Ekki ódýrara að rífa skólann“

Gjaldþrota glæpafélag kallar eftir þöggun

Fyrirsögnin á þessum pistli segir í raun allt. Glitnir Holdco getur ekki skýlt sér bakvið lög um bankavernd. Í hruninu og nokkur næstu ár á undan áttu sér stað fragrant (svívirðileg) auðgunarbrot stjórnenda bankans jafnt sem almennra starfsmanna í þágu valinna hluthafa og þau brot bitnuðu á almennum hluthöfum og viðskiptamönnum, sem ekki nutu sömu fyrirgreiðslu eins og lýst er í skjölunum sem lekið var. Lögmaður glæpafélagsins er nú að biðla til hæstaréttar að staðfesta lögbann á birtinguna sem sett var af sýslumanni FLokkksins fyrir bráðum 2 árum.  Glæpafélagið Glitnir var sett í þrot af leppi Jóns Ásgeirs og viðskiptafélaga hans , þar með töldum Milestone bræðrunum og Engeyjarbræðrunum Einari og Benedikt, föður Bjarna Benediktssonar.  Og það er þrotabú þessa banka, Glitnir Holdco, sem styrinn stendur um. Ef tekst að staðfesta lögbannið á birtingu frétta, sem byggja á þessum gögnum þá er endanlega búið að fela alla misgerninga frá því fyrir hrun.  Hrunmálum verður þá lokið og skammtímaminni Íslendinga sér um, að sakir fyrnist hraðar en ella, ef eðlileg fréttamennska væri ekki trufluð af spilltu valdi. 

Spurningin er ekki hvort fjölmiðlar verði ósnertanlegir heldur hvort auðmenn verði snertanlegir!

„Fjölmiðlar verði ósnertanlegir“

Lög á lög ofan!

Einn úr Djúpríkinu hefur talað! Málið er einfalt.  Bara setja ný lög í óðagoti til að laga klúður sem aldrei þurfti að koma til ef vandað hefði verið til lagasetningar Dómstólalaganna á sínum tíma.

Sigríður Andersen þóttist ætla að laga 3.kafla dómstólalaganna, sem fjallar um skipun dómara, en hún gerði það ekki.  Það sem Sigríður hins vegar gerði, var að breyta lögum um uppreisn æru svo nú geta barnaníðingar vel orðið dómarar, sérstaklega þegar þess er gætt að heimildir ráðherra til að skipa dómara í andstöðu við mat lögskipaðrar hæfnisnefndar, hafa ekki verið teknar út úr lögunum.

Það sem þarf að gera er að fella þessa málsgrein 12. greinar, út.

"....................Frá þessu má þó víkja ef Alþingi samþykkir tillögu ráðherra um heimild til að skipa í embættið annan nafngreindan umsækjanda sem fullnægir að mati dómnefndar öllum skilyrðum til að hljóta skipun í embættið. Ráðherra skal þá leggja slíka tillögu fyrir Alþingi innan tveggja vikna frá því að umsögn dómnefndar er afhent honum eða innan þess tíma frá því að Alþingi kemur næst saman eftir að umsögn er fengin og verður tillaga að vera samþykkt innan mánaðar frá því að hún er lögð fram, ella er ráðherra bundinn af umsögn dómnefndar." 

Það er þessi málsgrein, sem konan með langa nafnið og löngu titlana, þarf að fella út og fá til þess flýtiafgreiðslu hjá forseta Alþingis (LoL! djók. Auðvitað stýrir ríkisstjórnin dagskrá þingsins en ekki Steingrímur Vaðlaheiðarstingur)  Alþingi hefur reynsluna af flýtiafgreiðslu samanber breytingu Kristjáns Þórs, á lögum vegna niðurfellingar á starfsleyfum til fiskeldis í Arnarfirði.

Ég hef fulla trú á konunni með langa nafnið. Hún er engin puntudúkka eða handbendi fyrir Icehot1. Hún er þvert á móti manneskja sem tekur yfirvegaðar ákvarðanir í samræmi við eigin sannfæringu. Þannig eiga stjórnmálamenn að vera.  Við þurfum ekkert að vera sammála þeim í öllu en við eigum að geta borið virðingu fyrir þeim og treyst að þeir séu að vinna í allra þágu.

Sérlög til lausnar Landsréttarmálsins

Fljótabáturinn Herjólfur kemst ekki heim

Fljótabáturinn, sem nú er búið að smíða samkvæmt fyrirmælum einvaldsins í Landeyjarhöfn, kemst ekki yfir hafið og heim, því nú er hávetur. Yfirleitt keppast allar útgerðir við að koma svona nýsmíðum í gagnið hið fyrsta, en ekki Vegagerðin. Vegagerðin fer sér hægt og er með alls konar undanbrögð, til að kaupa tíma. Því skipið er ekki ætlað til siglinga á úthafinu.  Kannski eftir hálfan mánuð að þeir fái undanþágu, annars verða þeir að senda það heim í fragt.  Skipið sem fór með sementsskipið frá Hafnarfirði gæti hentað og verið á lausu!

Einnig passar Vegagerðin sig á að sanddæling ú Landeyjarhöfn er skammt á veg komin svo þeir geta líka notað þá afsökun. En eftir stendur hvernig á að tryggja öryggi ferju og farþega í vondum veðrum?  Við sáum nýlega myndband af Herjólfi að sigla fyrir Klettsnefið á leið til hafnar í Eyjum. Þar þurfti að fara með gát svo skipinu slægi ekki flötu. Halda menn að litli fljótabáturinn sé virkilega nothæfur til að halda uppi öruggum áætlunum til Eyja? Eða verður þetta enn eitt klúðrið og óskhyggjan úr Sigurði Grétarssyni, sem nú hefur loksins verið settur af hjá siglingasviði Vegagerðarinnar. 

Vörum okkur á verkfræðingunum. Þeir eru ekki óskeikulir frekar en stjórnmálamenn en þeir virðast samt njóta sömu friðhelgi og forsetinn, það er að verða ekki dregnir til ábyrgðar vegna starfa sinna.  Það er dálítið merkilegt.

Með réttu hefði Landeyjarhöfn aldrei átt að komast lengra en vera líkan í tilraunaskyni. En Kristján Möller tók þessa ákvörðun illu heilli og í einhverju samkrulli við heimamenn. Fyrir það erum við búin að borga 40 milljarða varlega áætlað og verkefnið langt frá því að hafa heppnast.

Herjólfur tilbúinn og bíður afhendingar

Flagrant fréttamennska RÚV

Ég hlustaði á hádegisfréttir RÚV í gær. Þar var útvarpað viðtali, sem Milla Ósk Magnúsdóttir tók við Sigríði Andersen fráfarandi dómsmálaráðherra í beinni útsendingu. Í viðtalinu var fréttakonunni snyrtilega pakkað inn og ýmsar staðhæfingar hennar og rangtúlkanir á staðreyndum kurteislega leiðréttar. Þetta viðtal var svo dónalegt að það var ekki hæft til endurbirtingar. Í öllum seinni fréttatímum á RÚV þennan daginn, var búið að klippa það til og gera hlut fréttakonunnar ásættanlegri.  Svona vinnubrögð eru flagrant að mínu áliti og ekki til þess fallin að auka traust á ríkismiðlinum. Ef menn skilja ekki hvað orðið flagrant merkir þá er það útskýrt nákvæmlega í öllum enskum orðabókum. Þar er líka sérstaklega útskýrt hvað hugtakið merkir í lögfræði.

Setur fordæmi fyrir Bjarna Ben.

Sigríður Andersen sagði á blaðamannafundinum að hún skynjaði að persóna hennar gæti þvælst fyrir við úrvinnslu þeirrar stöðu sem kom upp í sambandi við pólitíska dóminn í Strassburg og þess vegna sé það hennar ákvörðun að stíga tímabundið til hliðar. Þetta er örugglega hárrétt mat og konan þekkir greinilega refilstigu stjórnmálanna af veru sinni í 2 síðustu ríkisstjórnum og populískri umræðuhefð á Alþingi.

Nú á Bjarni Ben leik.  Hans persóna hefur truflað framgang kjaraviðræðna og í ljósi þess að kjaramálin eru margfalt alvarlegri heldur en afskipti Mannréttindadómstólsins af dómaframkvæmdum á íslandi þá hlýtur Bjarni Benediktsson að taka ákvörðun Sigríðar Andersen um afögn, til fyrirmyndar og stíga sjálfur til hliðar.

Dómsmálaráðherra stígur til hliðar

Ríkisstjórn eða ráðhússtjórn?

Það ríkir stjórnmálakreppa á Íslandi. Að setja fram svona fullyrðingu er náttúrulega ákveðin þversögn því það ríkir ekkert áþreifanlegt upplausnarástand í landinu. Ríkisstjórnin situr í svikalogni og stjórnarandstaðan virkar ósannfærandi og ótrúverðug í gagnrýni sinni á stefnuleysi ríkisstjórnarinnar.

...En almenningur er hundóánægður og traust á stofnunum samfélagsins er í frostmarki. En nú sér samt fólk enga lausn í borgaralegri óhlýðni. Fáir nenna skipulögðum mótmælum á Austurvelli. En við fylgjumst með átökum á vinnumarkaði og gleðjumst yfir sannfæringu Sólveigar Önnu og fyrir þeirri pólitísku vakningu sem hún stendur fyrir en vitum að Sósialistar eru ekki lausnin á samfélagsgliðnuninni sem hér er orðin. 

Og stjórnarslit og nýjar kosningar munu engu skila. Við vitum nákvæmlega hvernig pólitíkin er. Við þurfum bara að bera saman þá kosti sem eru í stöðunni og þeir eru bara 2.

Vill fólk að núverandi flokkar fari áfram með forsjá ríkisins eða vill fólk fá Ráðhússtjórnarmynstrið í stjórnarráðið?

Af tvennu illu held ég að fleiri velji núverandi stjórnarflokka heldur en taka áhættuna af að óráðssíuflokkarnir í borgarstjórn Reykjavíkur myndi hér meirihluta um óstjórn landsins.

QED. Hér ríkir stjórnmálakreppa!  Og lausnin er ný stjórnarskrá, sett af fólkinu sjálfu án afskipta stjórnmálaflokkanna.

Pólitískur dómur í Strassburg

Eftir því sem umræðan um dóm MDE í máli fyllibyttu og dópista gegn Íslenzka ríkinu, sem rekið var úti í Strassborg af athyglissjúkum lögfræðingsbjálfa, hefur þroskast, kemur alltaf betur og betur í ljós hversu málatilbúnaðurinn og dómurinn er galinn.  Því þetta hefur ekkert með mannréttindi að gera. Það var alger tilviljun að einmitt þetta mál var gert að prófmáli.  Vilhjálmur H. Vilhjálmsson var ósáttur við pólitíkina í sambandi við skipan 4 af 15 dómurum í Landsrétt og hann var búinn að lýsa því yfir að hann myndi kæra dómaniðurstöðu Arnfríðar og hinna þriggja ólöglegu dómaranna ,strax og einhver þeirra dæmdi í máli sem hann kæmi að í þessum áfríunardómstól. Engu skipti hvort dómurinn væri einfaldur og óumdeildur eða flókinn og varðaði mannréttindi brotamannsins. Enda er ekki deilt um að dómurinn sem Arnfríður dæmdi var í sjálfu sér óumdeildur og í honum voru engin réttindi brotin á fyllibyttunni og dópistanum.  Og ákvörðun Vilhjálms að skjóta þessum dómi til Mannréttindadómstólsins eftir að Hæstiréttur hafði staðfest dóm Landsréttar hafði ekkert með niðurstöðu dómsins að gera heldur var þetta pólitísk atlaga að íslenskum stjórnvöldum.  Og það er áfellisdómur yfir MDE, að hann skuli hafa látið plata sig í þessar pólitísku nornaveiðar ófyrirleitins lögmanns, sem þekktur er fyrir að halda uppi vörnum fyrir mestu skíthæla í stétt lögbrjóta á Íslandi.

Allt er málið stormur í vatnsglasi því það sem er að, er ekki tæknilegir feilar dómsmálaráðherra eða populísk upphlaup stjórnarandstöðunnar. Undirrótin að öllum þessum ágreiningi, hatri, illindum og særindum liggur í svikum Alþingis gagnvart endurskoðun á stjórnarskránni. Stjórnarskráin er í molum og það ber enginn virðingu fyrir lagasetningu Alþingis vegna þess að hún byggir ekki á sáttmála þjóðar sem stjórnarskránni er ætlað að vera.

Einu mannréttindabrotin sem við ættum að vera að tala um eru mannréttindabrot Alþingis að halda stjórnarskrárumbótum í gíslingu.

Dæma engin mál í vikunni