Samherja senditíkin geltir

Hvað hefur breytzt síðan Vilhjálmur Egilsson krafðist hins sama? Jú Samherji hefur haldið fund og hótað öllu illu. Ekki vegna umhyggju fyrir verkalýð eða sjómönnum, heldur er hér um að ræða baráttuna um Ísland og lítilmennin láta nota sig.  Það er ekki hlutverk SA eða ASÍ eða einstakra verkalýðsfélaga að tala máli útgerðarinnar. Birnir og Villar og Kristjánar landsins, geta talað í eigin nafni og gagnrýnt að vild en ekki í nafni félaga sem þeir eru í forsvari fyrir. Til þess hafa þeir einfaldlega ekkert umboð. Hins vegar get ég alveg tekið undir, að þessi leynd, sem ríkir yfir því hvað verið er að gera í ráðuneyti Jóns Bjarnasonar er óþolandi. Honum ber að upplýsa þingið og sjávarútvegsnefnd þess um stöðu mála. Fiskveiðistjórnunin er langmikilvægasta mál Íslands og þetta pukur er ólíðandi. Og þetta sjónarspil LÍÚ er líka óþolandi. Þeir vita alveg, að þeir munu áfram gera út og veiða, Og þeir vita nokkurn veginn hve mikið. Allur þessi áróður um óvissu kemur ákvörðunum stjórnvalda lítið við. Sjávarútvegur hefur alltaf verið óviss atvinnugrein. Og allt þangað til menn ákváðu að taka upp skömmtunarkerfi í fiskveiðum þá vissu menn aldrei hvernig myndi aflast frá degi til dags eða mánuði til mánuðar. Þannig er bara umhverfið ef allt er eðlilegt. Hvað ætli Þorsteinn Már myndi segja ef kerfið væri lagt niður og hann fengi ekki lengur að gera út flakafrystitogara innan 200 mílna? Hann ætti að hafa áhyggjur af því en ekki hvort hann þarf að borga einhverjar krónur í leigu til ríkisins. Nei ótti útgerðarmanna snýr að því að missa einokunarstöðuna til að gera út og þeir þola ekki að nú skuli vera hér stjórn sem er ekki jafn hlýðin og fyrri stjórnir hafa verið. Þessir menn hafa fengið að ráðskast með fjöregg þjóðarinnar frá upphafi landnáms og um það snýzt málið. Þeir vilja sjálfir ákveða hver fær að veiða og hver ekki. Fyrir daga kvótakerfisins þá hét kúgunartækið Fiskveiðasjóður. Og það voru ekki allir sem fengu lán hjá þeim mönnum sem þar réðu ríkjum. Á Íslandi hefur alltaf ríkt spilling og það mun ekkert breytast. Hún hefur bara skipt um kennitölu og sett upp húfu í stað hatts

„Það er óskiljanlegt að óvissunni skuli ekki vera eytt“

Icesave kemur mér ekki við

Mikill hávaði er nú í stuttbuxnadeildinni í Sjálfstæðisflokknum. Þeir eru ekki ánægðir með það sem þeir kalla undanlátssemi við fyrri stefnu þingflokksins sem þó fólst nú ekki í þjóðræknari afstöðu en að greiða ekki atkvæði. En það hefur einmitt verið stefna Sjálfstæðisflokksins undir forystu Bjarna Ben að taka ekki afstöðu, sitja hjá og skipa ekki menn í samráðsnefndir. Ótal dæmi get ég tínt til. Nægir samt að nefna samráðsnefnd ríkisstjórnar um skuldavanda heimilanna og núna síðast nefnd um stjórnarskrárbreytingar. En núna er SUS ekki skemmt. Núna eru horfur á að þingmenn flokksins ætli loksins að axla ábyrgð á glæp flokksins, þegar hann einkavinavæddi Landsbankann og gerði Kjartan Gunnarsson að fjárhirði flokksins hjá Landsbankanum fyrir utan svona smotterí eins og að ráða æskuvin Guðlaugs Þórðarsonar alþingismanns sfl, sem bankastjóra. Þessi sami æskuvinur, Sigurjón Árnason, hefur nú stöðu grunaðs manns hjá þjóðinni. Sjálfstæðisflokkurinn ber höfuðábyrgð á glæpaverkum Landsbankans og þar með icesave reikningunum.

Og núna dirfist helmingur sjálfstæðismanna, með Davíð Oddson í fararbroddi að segja:

"Icesave kemur mér ekki við"

ogmundur.is

Ég skil ekki Ögmund Jónasson. Og ég skil ekki aðdáun vinstri manna á honum. Hann heldur úti litlu trúarsamfélagi á netinu, á slóðinni http://www.ogmundur.is.  Þar birtir hann sínar eigin hugleiðingar og varnarræður, finnist honum á sér brotið. Ögmundur hefur átt sæti á Alþingi í tæp 16 ár og hann hefur ekkert afrekað. Eftir 14 ár var hann loksins dubbaður upp í starf ráðherra heilbrigðismála. Hann átti þar ekki langa setu og ekkert stóð eftir hann. Helst að hann hafi þvælst fyrir í málefnum St. Jósefsspítala í Hafnarfirði og áformum Róberts Wessmans á Miðnesheiði, en sú fyrirstaða var til lítils, nú hafa eftirmenn hans hrundið í framkvæmd öllum málum sem Ögmundur þvældist mest fyrir í. Hann og krákan sem hann ber á vinstri öxl, Halla Gunnarsdóttir, hljóta að finna til vanmáttar. Og núna er Ögmundur að reyna sig í öðrum ráðherrastól. Innanríkisráðherrann Ögmundur Jónasson, birtist okkur á haustmánuðum og gaf félögum sínum í ríkisstjórninni nýtt og glansandi hreint pólitískt sakavottorð.  Ögmundur situr ekki í ráðherrastól, hann situr á friðarstól, Hann mun engu breyta á sínum ferli. Hann mun engan pólitískan minnisvarða reisa. Þegar hann lokar svo síðunni ogmundur.is, mun enginn framar muna eftir þessum manni

En veit hann hvaða lög gilda?

Kristján Gunnarsson, fyrrum formaður stjórnar Sparisjóðs Keflavíkur, var gestur í Kastljósinu í kvöld þar sem hann ítrekaði að hafa ekki gerst brotlegur við lög. Þá sagðist hann ekki ætla að segja starfi sínu lausu.

Þetta er nú meiri helvítis steypan sem vellur upp úr þessum voluðu mönnum. Hann las kannski aldrei skýrslu FME?  En kannski er búið að tryggja að engin sakarannsókn fari fram?  Eigum við sem þjóð að líða svona vinnubrögð? Ég segi nei. Þennan sparisjóð verður að gera gjaldþrota svo allt sukkið og svínaríið komið upp á yfirborðið. Öðru vísi verður engin endurreisn né sátt.

Klaufaskapur að skrifa undir

Minnisvarði um heimsku

Vitstola hér vildu byggja
varða minnis fyrir arð
úr tómum sjóðum skyldi tryggja
tífalt meir en seinna varð

Stjórnar formenn flatir liggja
fyrir skildi er nú skarð
af því þjóðin á að þiggja
Þjófahöll við Ingólfsgarð

Samherji og samherjarnir

Tíðindi berast nú suður yfir heiðar af því, sem gerðist á peppfundi Samherja í menningarhúsinu Hofi í gærkvöldi. Ekki eru það fagrar lýsingar á vanstillingu forstjórans, Þorsteins Más Baldvinssonar. Þetta kemur mér ekki á óvart. Ég meira að segja spáði nákvæmlega fyrir um hvernig samfélagið fyrir norðan myndi bregðast við. Þetta gékk allt eftir. Hræðslan ber þetta samfélag uppi. Hótanir um lokanir frystihúsa eða uppsagnir sjómanna hafa alltaf verið sterkasta vopn Samherjamanna. Þorsteinn Már er enginn bústólpi, og Samherji er enginn landstólpi. Samherji er einfaldlega löngu orðinn alltof stór fyrir hið litla hagkerfi á Norðurlandi og jafnvel Íslands. En þora stjórnmálamenn að leggjast til atlögu við risann? Það efast ég um. Ég þykist sjá mörg merki um að samfylking um réttlæti í kvótakerfinu sé að riðlast. Og Ólína, sem harðast hefur barist fyrir umbótum mun komast að raun um, að óvinurinn er ekki Samherji með stórum staf, heldur hennar eigin samherjar innan stjórnarflokkanna. Mark my words

Ró og friður

Leikur að (h)ljóði

Iður kreppast hviðum í
hvergi heyrist kliður
Niður gengur gorinn því
góður nú gefst friður

Friður gefst nú góður.því
gorinn gengur niður
Kliður heyrist hvergi. í
hviðum kreppast iður

*sléttubandavísa, hér áður var hv-framburður ekki óalgengur í Skaftafells sýslu austur

Rafrænar kosningar takk.

Nú er komin tækni til að þróa rafrænt kosningakerfi, byggt á nýjum rafrænum skilríkjum. Nú getum við hent þessu rándýra og úrelta kosninga fyrirkomulagi sem hér hefur verið við lýði alltof lengi. Allt mælir með rafrænum kosningum. Handvirkt kerfi býður upp á mistök. Tölvur gera ekki mistök. Hagræðið af að kjósa heima í stofu er augljóst.  Nú er bara að taka ákvörðun um rafrænar kosningar og semja nýtt frumvarp og síðan getum við kosið eftir 2 mánuði. Og til að benda á það sem betur mátti fara í síðustu lögum endurbirti ég hér með tillögur í 10 liðum, fyrir þá sem ekki lásu upprunalegu færsluna:

1. Fyrri lög alþingis voru meingölluð eins og óþarft er að hamra á. Auðvelt ætti að vera að bæta úr þeim formgöllum sem hæstiréttur benti á en það er ekki nóg.
2. Alþingi má ekki skerða sjálfstæði stjórnlagaþings með beinum fyrirmælum og öðrum afskiptum af skipulagi starfsins. Fulltrúarnir eiga að ráða sinni vinnu sjálfir.  
3. Ekki má takmarka starfstíma stjórnlagaþingsins, það verður að fá þann tíma sem það þarf
4. Kosnir verði 63 fulltrúar á stjórnlagaþing og taki kjörgengi mið af reglum um forseta lýðveldisins ( reynslulaust fólk og krakkar undir tvítugu eiga ekkert erindi inná svona þing)
5. Stjórnlagaþingið fari fram í húsakynnum Alþingis og nýti alla aðstöðu þess. Óþarft er að leggja útí tvöfaldan kostnað. Útlit er fyrir að Alþingi verði komið í sumarfrí þegar stjórnlagaþing getur hafið störf og dragist starf þess langt fram á haust eða lengur þá er hægt að samræma þingfundi Alþingis og Stjórnlagaþings þannig að ekki rekist á hvort annað (þegar Alþingi tekur sér frí vegna starfsdaga og kjördæmavikna og hvað allt það heitir þá taki Stjórnlagaþingið yfir fundarsali og aðra aðstöðu)
6. Stjórnlagaþingsvinna verði þegnskylduvinna.  Þeir sem nái kjöri missi ekki í neinu þau laun og réttindi sem þeir hafa hjá sínum vinnuveitendum og óheimilt verði að segja þeim upp starfi. Ef kjörinn fulltrúi er án atvinnu skal honum tryggð laun úr ríkissjóði samkvæmt framfærsluviðmiði.
7. Kosning til Stjórnlagaþings verði rafræn og þeir sem ekki geti eða vilji kjósa rafrænt fái að taka með sér aðstoðarmann ef þeir þurfa við utankjörfundar atkvæðagreiðslu
8. Stjórnlagaþing skili af sér heildstæðri stjórnarskrá sem borin verði upp í þjóðaratkvæðagreiðslu. Hver grein verði þannig borin undir þjóðina til samþykktar eða synjunar.
9. Alþingi hafi aðeins heimildir til að fjalla um þær greinar stjórnarskrárinnar sem þjóðin samþykkir ekki
10. Hin nýja stjórnarskrá svo samþykkt af Alþingi verði að lögum án þjóðaratkvæðagreiðslu

 

Rætt um aðra kosningu

Framkvæmdir á vegum ríkisins

Alltaf verð ég naumhyggjumaðurinn jafn rasandi á öllum kostnaðartölum sem birtast í sambandi við kaup ríkisins á vinnu og annarri þjónustu. Ég er sannfærður um að í þessum lið má spara umtalsverðar fjárhæðir, Nýjasta dæmið birtist okkur í frétt á visir.is um endurbætur á húsnæði fatlaðra í Kópavogi fyrir 27 milljónir! Endurbætur fyrir 27 milljónir. Ég treysti mér til að byggja nýtt fyrir 27 milljónir. Og hver gerir svona kostnaðarmat? Og hvaða verktakar eru áskrifendur að svona verkum? Ég geri að tillögu minni að teknar verði upp nýjar verklagsreglur í sambandi við svona framkvæmdir og þær boðnar út á meðal atvinnulausra iðnaðarmanna. Og skora hér með á Guðbjart Hannesson að endurskoða þetta samkomulag. Þessar fréttir sem berast okkur daglega af gegndarlausum fjáraustri ríkisstjórnarinnar í hin og þessi verk og sérfræðiráðgjöf er með slíkum eindæmum að halda mætti að hér hefði ekkert hrun orðið. Og af hverju þarf að kaupa alla þessa ráðgjöf? Eru ekki 1200 manns á launaskrá í ráðuneytunum? Eru það allt fífl sem ekki er hægt að leita ráða hjá?  Gamlir uppgjafa skipstjórar eða bóksalar?

Jóhanna mun ekki kvika

Bjarni Ben og sjálfstæðisflokkurinn eru einfaldlega ótrúverðugir. Þeir munu ekki starfa af heilindum í að endurskoða stjórnarskrána að kröfu þjóðarinnar. Ef þeim væri alvara, af hverju leggja þeir þá ekki fram frumvarp að breytingum sem þeir vilja gera?  Aðeins það gæti verið þess virði að ræða. Ekki bakka þeir frá sínu eigin frumvarpi eða hvað?

Skýrist fljótlega