Hér er líknardráp hið eina rétta

Selir eru ekkert öðruvísi en önnur spendýr, (Maðurinn ekki undanskilinn)  Ef selnum (ekki selinum eins og blaðabarn MBL.is skrifaði!) Ef selnum hefur verið bjargað tvisvar þá sýnir það bara eitt og það er að greyið getur ekki bjargað sér í náttúrunni eða að hann er að reyna sjálfsmorð. Að fljúga með þetta grey til Íslands er hámark heimskunnar.  En viðbrögð dýraverndunarsinna eru sjaldan gáfuleg ef út í það er farið. Ég veit um einn mann sem myndi taka að sér að lina þjáningar dýrsins fyrir lítinn pening.  Það er Konráð Eggertsson, hrefnuveiðimaður frá Ísafirði.  Sendum hann til Englands til að skjóta selinn.  Það er bæði hreinlegra og ódýrara og mannúðlegra en að fljúga dýrinu hingað upp á von og óvon

Vilja fljúga með sel til Íslands

Ragnheiður Elín til óþurftar

Óskaplega sorglegt er nú að verða vitni að , dag eftir dag, og viku eftir viku, niðurlægingu Alþingis.  Það er eins og allt leggist á einn veg. Fundarsköpin, fundastórnin, forsetinn (Ásta Ragnheiður), þingmennirnir og þingmálin.  Það er löngu orðið brýnt að leysa þetta þing upp og skipta út 57 Alþingismönnum.  Þeir sem eru að standa sig eru ekki nema 6 og ég get alveg talið þá hér upp:

1. Margrét Tryggvadóttir 
2. Eygló Harðardóttir
3. Birgitta Jónsdóttir
4. Magnús Norðdahl
5. Sigurður Ingi
6. Lilja Móses

Enginn hinna á erindi á Alþingi Íslendinga.  Og ég verð að segja það að ég er sammála Margréti Tryggvadóttur, að við eigum að banna stjórnmálaflokkana í eitt skipti fyrir öll.  Inni í stjórnmálaflokkunum og þingflokkunum eru glæpirnir gegn þjóðinni skipulagðir.  Og þó þeir séu framdir útí samfélaginu samkvæmt uppskrift frá Alþingi, sbr, kvótalögin og fjármálalöggjöfina, þá er ábyrgðin hjá hvítflibbunum í æðstu valdastofnunum flokkanna.

 

Glæpasamtök verði bönnuð

Auðmennirnir í Samfylkingunni

Fyrir daga spillingarinnar var ég félagi í Samfylkingunni.  En þegar Ágúst Ólafur Ágústsson Einarssonar, lét kjósa sig varaformann þá fékk ég nóg og sagði skilið við þetta siðblinda lið sem fannst það allt í lagi að hafa erfingja milljarða kvótaauðæfa sem varaformann í stjórnmálaflokki sem kennir sig við jöfnuð og félagshyggju.  Síðan þá hafa fleiri auðmenn komist til áhrifa innan Samfylkingarinnar.  Sumir beint en aðrir óbeint.  Öll vitum við nú í dag hvernig Jón Ásgeir og Jón Ólafsson höfðu beinan aðgang að toppunum í Samfylkingunni þegar þurfti að toga í spotta og liðka fyrir málum hjá Reykjavíkurborg og síðan þegar svikagóðærið fór að verða sýnilegra þá urðu líka auðmennirnir sem áttu Samfylkinguna sýnilegri. Einn af þeim er fyrrum meðfjárfestir Björgólfs Thórs,  Vilhjálmur Þorsteinsson, sem nokkuð hefur verið í fréttum vegna samkrulls við einn spilltasta gróðapúng Framsóknarflokksins, Gunnlaug Sigmundsson.  En saman eiga þeir kumpánar eignarhaldsfélagið Títon, sem malar gull á  fjárfestingum tengdum sölu á ríkiseignum.  En það er svo sem ekkert athugavert við að auðmenn gangi í stjórnmálaflokka,  hitt er miklu alvarlegra þegar þeim eru falin trúnaðarstörf og embætti á vegum þessara stjórnmálaflokka.  Vilhjálmur Þorsteinsson hóf feril sinn sem ráðgjafi Katrínar Júlíusardóttur um að móta reglur um erlendar fjárfestingar.  Þetta nýtti Vilhjálmur sér síðan þegar Björgólfi var tryggð umtalsverð ívilnun í sambandi við stofnun gagnaversins á Miðnesheiði. Næst kusu samfylkingarmenn Vilhjálm sem fulltrúa á stjórnlagaþing og núna er þessi auðmaður orðinn gjaldkeri flokksins!  Og krötunum finnst þetta bara allt í lagi!!!!

Kastljósið í kvöld

Gögn Kastljóss á RÚV tengd umfjöllun um útflutning sjávarafurða varð til þess að Seðlabankinn með aðstoð Embættis sérstaks saksóknara og tollstjóraembættisisins gerði húsleit á skrifstofum Samherja í Reykjavík og Akureyri í morgun. Grunur leikur á að fyrirtækið hafi gerst brotlegt gegn ákvæðum laga um gjaldeyrisviðskipti.

Þetta er inntak greinar sem birtist á vef Viðskiptablaðsins í morgun.  Að gjaldeyriseftirlit Seðlabankans sé svona arfaslakt kemur ekkert á óvart.  Að það þurfi fyrirspurn utan úr bæ til að menn ranki við sér og muni til hvers þeir voru ráðnir í vinnu er hins vegar grafalvarlegt.  Ég er örugglega ekki sá eini sem hef talað um augljós svik í gjaldeyrisskilum sem bara blasa við og undrast athafnaleysi gjaldeyriseftirlitsins.  Ég meira að segja skrifaði pistil um þetta 14. mars.  Þar sem ég velti upp mögulegum aðgerðum. Í pistlinum sagði ég orðrétt:

Í dag er víða pottur brotinn og menn stinga því í eigin vasa sem geta.  Ég efast ekki um að flóðgáttir uppljóstrara myndu gefa sig fram ef yfirvöld borguðu mönnum fyrir að upplýsa um svona svik.  Þar þarf helst að kanna þá sem starfa í greinum, sem höndla með gjaldeyri beint.  En það eru helst ferðaþjónustan/veitingabransinn og sjávarútvegsfyrirtækin.  Skýrslur sýna að þrátt fyrir mikla aukningu túrista þá aukast tekjurnar ekkert.  Menn eru að fabúlera í því sambandi að líkleg skýring sé að hver túristi eyði minna en ég ætla að fullyrða að skýringin er sú að atvinnurekendurnir eru bara ekkert að skila þessum gjaldeyri til Seðlabankans.  En eins og allir vita þá eru 2 gjaldskrár víðast í gangi,  ein fyrir Íslendinga og önnur fyrir útlendinga.  Velkomin til Kúbu norðursins!  En svo eru það öllu stórtækari gjaldeyrissvik sem fiskseljendur stunda.  Þau eru stunduð með ýmsu móti.  Gámafiski er skotið undan.  Útgerðir eiga sölufyrirtækin erlendis og gefa ekki upp rétt verð og svo eru það þessir stóru sem eiga móðurfélög erlendis eða dótturfélög og sem engin leið er að fylgjast með.  Samherji,  Sjólaskip , Grandi og hvað þau heita öll, sem eru með starfsemi erlendis og hér heima.  Fyrst Seðlabankinn gat ekki afstýrt gjaldeyrisbraski strákgutta úr boltanum þá er varla hægt að ætlast til að hann sjái við alþjóðlegum auðhringum með her skattasniðgöngulögfræðinga og endurskoðenda á sinni launaskrá.  Hlutur sjávarútvegs er miklu meiri í útflutningstekjunum heldur en hagtölur gefa til kynna, hann bara skilar sér ekki hingað heim.  Að yfirvöld skuli ekki fylgjast betur með er vítavert.

Ætli einhver hafi lesið þennan pistil og tekið til sinna ráða?

Þjóðina vantar háseta á bát!

Þeir sem andskotast út í útgerðarmenn og vilja taka af þeim allan rétt til að gera út og veiða fiskinn okkar,  þjóðarinnar hljóta að krefjast þess að þjóðin fari þá sjálf að gera út. Þegar það gerist megum við væntanlega eiga von á að heyra svona auglýsingar í útvarpinu aftur

En auðvitað sjá allir skynsamir menn heimskuna í þessum málflutningi.  Útgerðarmenn og sjómenn vita að fiskveiðar eru sérhæfð atvinna sem krefst sérhæfðra skipa, mikillar tæknikunnáttu við veiðar og síðast en ekki dugnaðar og þekkingar sjómanna á vinnslu og meðferð á aflanum.  Þess vegna verða útgerðarmenn að hunskast til að skipta út þeim talsmönnum sem tala niður til stjórnmálamanna og almennings. Fiskveiðar eru undirstöðuatvinnugrein þjóðarinnar sem við byggjum tilverurétt okkar á. Útgerð og fiskvinnsla er ekkert einkamál Binna í Vinnslustöðinni eða Þorsteins Más hjá Samherja. Þeir þurfa að átta sig á að þeir þurfa að greiða fyrir aðgang að veiðum.  Hráefnið í vinnsluna fæst ekki lengur ókeypis.  Og ef útgerðarmönnum finnst allt í lagi að leigja til sín makrílkvóta eða þorskkvóta frá útlöndum á 30 krónur eða meir, þá eiga menn að fagna hinu hógværa veiðigjaldi sem felst í frumvarpi Steingríms. 8 krónur er skítur á priki.  Ófriðurinn sem hefur staðið um útgerðina hefur ekki síst magnast vegna frekju og yfirgangs talsmanna LÍÚ.  Það væri sterkur leikur hjá þeim sem þar ráða að reka Friðrik J. Arngrímsson og ráða í staðinn hógværan og skynsaman mann sem tæki Hörð Arnarson sér til fyrirmyndar en ekki Kristján Ragnarsson. Adolf Guðmundsson veit að Friðrik J er slæmur talsmaður en hann áttar sig ekki á að hann er ekkert betri sjálfur

„Nánast tíföldun á veiðigjaldinu“

Bændasamtökin álykta gegn sjálfu sér

Með því að leggjast gegn samþykkt á breytingum búvöru og tollalaga eru Bændasamtökin að stuðla beint að því að fleiri snúist á sveif með aðild að ESB en ella hefði verið.  Fólk kýs alltaf með fjárhagslegum hagsmunum sínum. Og það er þrennt sem mun skipta sköpum ef þessir aðildarsamningar verða einhvern tíma bornir undir þjóðina.  Og það eru gengi krónunnar, vextirnir og verðbæturnar og matarverðið. Stjórnmálamennirnir hafa tvennt í hendi sér og Bændasamtökin hið þriðja. Með því að leggjast gegn tollalækkunum og innflutningi eru Bændasamtökin á rangri leið.  Og það eru engin rök í málinu hjá þeim að benda á að íslenskir bændur hafi leitast við að auka hagkvæmni framleiðslu sinnar um árabil þannig að í sumum búgreinum sé jafnvel aðeins einn framleiðandi eða einn dreifingaraðili á tilteknum vörum. Ef framleiðslurétturinn hefur færst á eina hendi þá er ekki um virka verðmyndun á markaði að ræða.  Þá er hér komin einokun sem nauðsynlegt er að brjóta upp með öllum ráðum.  Ég styð bændur og kaupi íslenskt en ég held að landbúnaðarstefnan sé röng.  Bændur eiga sjálfir að vinna að því að gera landbúnaðinn samkeppnishæfan við búvöruverð á meginlandi Evrópu til þess að sporna gegn þeim röddum sem gefist hafa upp á íslenskum stjórnmálamönnum og íslenskum landbúnaði.

Óljós ákvæði og áásættanleg

Blaðamannafundurinn

Ég horfði á útsendingu frá blaðamannafundi Steingríms og Jóhönnu á Vísi.  Veit ekki hvort fleiri miðlar sáu ástæðu til að senda út beint.  En það sem vakti athygli mína var að aðeins 2 fjölmiðlamenn komu undirbúnir til þessa fundar og spurðu spurninga.  Aðrir sátu bara og hlustuðu eins og nemendur að hlusta á kennara eða söfnuður að hlusta á spámann.  Er nema von að almenningur sé illa upplýstur fyrst fjölmiðlamenn eru svona illa upplýstir eða áhugalausir um helsta ágreiningsmál í íslenskri pólitík undanfarin 25-30 ár.  Ég spái því að þetta mál muni ekki fá mikið rými í fréttum ríkisfjölmiðilsins.  Og ég spái því líka að frumvarpið muni ná fram að ganga án teljandi andstöðu á Alþingi.  Hvað svo sem Steingrímur heldur fram þá klúðraði hann málinu algerlega. Kvótagreifarnir fá áfram að braska með kvótann næstu 20 árin og margir munu nota tækifærið og selja sig út úr greininni.  Og þeir sem munu kaupa fá þá að draga kaupverðið frá stofni hins sérstaka veiðigjalds svo útkoman verður harla rýr fyrir ríkissjóð.  Enda er kerfið orðið svo flókið að aðeins færustu endurskoðendur munu kunna  að fóta sig í því. 

Hagsmunaárekstrarnir

Hingað til hafa samtök sjómanna í Vestmannaeyjum staðið þétt að baki útgerðarmönnum enda hagsmunir þeirra hinir sömu. Nú þegar líkur eru á að gerðar verði grundvallarbreytingar á kerfinu þá vakna þeir upp við vondan draum og væla undan vonsku útgerðarmannanna sem munu láta þá bera allan kostnað af kerfisbreytingunum.  En er þetta trúverðugt hjá Bergi Kristinssyni?  Gleymdi ekki blaðamaðurinn að spyrja út í tengsl formanns skipstjóra og stýrimanna við útgerðarelítuna? Er Bergur ekki náskildur Magnúsi Kristins, stórútgerðarmanni? Og gæti verið að helmingur sjómanna væri tengdur inn í útgerðirnar á einn eða anna hátt og þannig meðeigendur aflaheimildanna og hefðu hagsmuni af óbreyttu kerfi báðum megin borðsins?  Mér hefur oft gramist þessi afstaða sjómannanna en ég skil líka að þeir eru bara að verja sína hagsmuni. Hagsmuni sem þeir héldu að væru til langs tíma en eru nú að átta sig á að voru bara skammtímahagsmunir og ef þeir hefðu staðið að baki þeim sem töluðu fyrir afnámi kvótans þá væru núna allir betur settir.

Býr til gettó á landsbyggðinni

Ég varaði við

Árið 2010 skrifaði ég 5 pistla um hugmyndir mínar að nauðsynlegum breytingum á stjórnarskránni. Núna þegar ég les þá aftur vekur það athygli mína hversu sannspár ég var um þær hættur sem ógnuðu helst starfi þess stjórnlagaþings sem þá átti eftir að kjósa.  En ég sagði í lok pistlaskrifanna:

Lokaorð
Nú er lokið þessum skrifum um Stjórnlagaþingið og stjórnarskrár uppkastið að sinni. Öllum frambjóðendum er frjálst að nýta sér þær hugmyndir sem ég hef reyfað, að hluta eða í heild. En ég legg á það þunga áherslu að Stjórnarskrárdrögin verði afdráttarlaus yfirlýsing um sáttmála þjóðarinnar um hvernig hún vill lifa saman í þessu landi. Þetta er algjört grundvallaratriði. það munu koma fram óskir um að fella allskonar áhugamál (umhverfis og friðarsinnar) og hjartans mál (femínistar)og þjóðþrifamál(eignarrétt á auðlindum) inní stjórnarskrána , jafnvel réttlætismál (réttindi homma og lesbía)en þá kemur til kasta þingsins að standa á bremsunni og missa ekki sjónar á takmarkinu. Stjórnarskráin má ekki vekja deilur. Stjórnarskráin er sáttmáli um grundvallarréttindi og skyldur. Ekkert annað

 Núna hefur Stjórnlagaráðið löngu lokið störfum og sent tillögur sínar til Alþingis. Þessar tillögur stendur til að leggja í dóm þjóðarinna.  En það er nú að koma í ljós sem ég varaði sérstaklega við, að um þessar tillögur ríkir alls engin sátt.  Þeir sem gagnrýna finna því helst til foráttu að hér hafi 25 manna hópur tekið sér það vald að skrifa nýja stjórnarskrá fyrir þjóðina án þess að hafa til þess umboð.  Allt tal um að vilji þjóðarinnar hafi komið fram á 1000 manna þjóðfundum er sögufölsun í versta lagi. Staðreyndin er nefnilega sú að meirihluti þjóðarinnar hefur ekkert velt þessum málum fyrir sér enda engin kynning farið fram. Og fyrir það sinnuleysi verður að refsa núverandi stjórnarflokkum.  Ríkisstjórnin hafði tækifæri til að gera svo marga góða hluti en tókst að glutra flestu niður vegna innbyrðis ósamlyndis og flokkadrátta.  En þó að starf stjórnlagaráðs hafi ekki skilað plaggi sem sátt verður um þá er umræðan farin af stað.  Sífellt fleiri leggja nú orð í belg og þótt það taki nokkur ár þá munum við á endanum gera nauðsynlegar breytingar sem meirihlutinn er sáttur við.  En sá tími er einfaldlega ekki kominn.

Fyrir þá sem vilja og hafa áhuga bendi ég á að lesa pístlana mína og samantektina hér.
pistlaskrifin er svo hægt að lesa hér . Þetta eru 5 samhliða pistlar.

Gettu betur og útvarp allra starfsmanna

Ég sé að menn eru að hnýta í dómarana í Gettu betur, spurningakeppni framhaldsskólanna á RÚV.  Ég held að það sé ekki við dómarana að sakast.  Ástæðan fyrir hnignandi gengi þessa fyrrum vinsæla skemmtiefnis hófst á síðasta vetri  þegar Edda Hermanndóttir var ráðin sem andlit þáttarins.  Það er ekki nóg að eiga vinsælan útvarpsmann fyrir föður ef viðkomandi einstakling skortir hæfileikann til að stjórna svona þætti.   Edda hefur ekkert til að bera nema að vera sæt.  Og það er ekki nóg.  En það sem er verst, er að hún býr hvorki yfir þeim raddstyrk né hnyttni í tilsvörum sem nauðsynlegt er til að svona þáttur verði áheyrilegt sjónvarpsefni. Það sem spyrilinn skortir er dómaraparið nauðbeygt að bæta upp og þess vegna er ósanngjarnt að ásaka þau um að trana sér fram.  Stjórnandi þáttarins, spyrillinn Edda Hermannsdóttir er bara ekki rétta manneskjan í þetta starf.  Næst væri kannski ráð fyrir Páll Magnússon að leita út fyrir raðir starfsmanna útvarpsins, núverandi og fyrrverandi, þegar ráðið er í stöður hjá stofnuninni. Hvenær var til dæmis auglýst í stöðu dagskrárgerðarmanna eins og Samúels Jóns eða Helga Péturs?  Það virðist skipta mestu að vera vel tengdur þegar raðað er á jötuna hjá þessu spillta ríkisbákni.  Þess vegna bíð ég spenntur eftir að Sigurveig Káradóttir birtist með matreiðsluþátt.  Það virðist liggja beint við...