Jón var rekinn heim

Jón Bjarnason er mögulega alversti ráðherra í sögu lýðveldisins. Fyrir utan einstaklega lítinn kjörþokka þá varð hann oftar en ekki til athlægis vegna véfrétta-svara við einföldum spurningum fjölmiðla. Enda einangraðist hann fljótt í sínu ráðuneyti og naut lítils álits meðal þingmanna almennt og jafnvel innan eigin þingflokks. Þótt Jón Bjarnason hafi ætlað sér stóra hluti þá varð reyndin önnur. Frumvarpið hans til fiskveiðilaga, sem lagt var fram 2010 komst aðeins til fyrstu umræðu en þá var það svæft. En það skrýtna er að Jón stjórnaði samt eins og frumvarpið hans hefði orðið að lögum.  Á sínum tíma gerði ég úttekt á þessu frumvarpi og taldi hve oft orðið ráðherra kæmi fyrir. Þau tilfelli reyndust 58!  Farsælir ráðherrar forðast að gera nokkuð sem ekki á sér stoð í lögum. En það eru til undantekningar frá þeirri stjórnsýslureglu. Samanber Sigríði Andersen og Svandísi Svavars. Kostnaður ríkisins vegna þeirra tveggja er þó mögulega lítilræði miðað við mögulega skaðabótaábyrgð vegna Jóns Bjarnasonar.

 

Frumvarp til laga um stjórn fiskveiða.

(Lagt fyrir Alþingi á 139. löggjafarþingi 2010–2011.)

1. Sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra fer með forsjá, vörslu og ráðstöfunarrétt auðlindarinnar
2. Ráðherra skal, að fengnum tillögum Hafrannsóknastofnunarinnar, ákveða með reglugerð þann heildarafla sem veiða má á ákveðnu tímabili eða vertíð úr þeim einstökum nytjastofnum við Ísland sem nauðsynlegt er talið að takmarka veiðar á til að tryggja að veiðar fari fram með sjálfbærum og ábyrgum hætti
3. Ráðherra getur gripið til annarra jafngildra ráðstafana til að veiðar séu stundaðar með sjálfbærum og ábyrgum hætti.
4. Ráðherra er heimilt innan fiskveiðiársins að auka eða minnka leyfðan heildarafla einstakra botnfisktegunda.
5. ráðherra heimilt að auka hann eða minnka á meðan vertíð eða veiðitímabil varir
6. ráðherra heimilt að skipta úthlutuðum heildarafla í einstaka flokka og hluta sem hér segir:
       1.      Flokkur 1: Samningar um nýtingarleyfi á aflaheimildum.
       2.      Flokkur 2: Aflamagn sem úthlutað er án nýtingarsamninga sem ráðherra ráðstafar árlega í eftirtalda hluta:
                   a.      Strandveiðihluta, sbr. 10. gr.
                   b.      Byggðahluta, sbr. 14. gr.
                   c.      Leiguhluta, sbr. þessa grein.
                   d.      Línuívilnunarhluta, sbr. 15 gr.
                   e.      Bótahluta, sbr. 14. gr.
7. Ráðherra er heimilt að ákveða skiptingu úthlutaðs afla milli flokka 1 og 2 sem og hluta í flokki 2.
8. Ráðherra ákveður í reglugerð skiptingu magns af hverri fisktegund sem boðið er upp hverju sinni, hámarksmagn sem hver aðili getur boðið í og skiptingu milli tímabila, landsvæða og útgerðarflokka. Tekjur af leiguhluta skulu ráðstafast með sama hætti og tekjur af veiðigjaldi skv. 28. gr.
9. Ráðherra er heimilt að ráðstafa tilteknu magni úr leiguhluta til nýrra nýtingarsamninga, sbr. ákvæði til bráðabirgða VI.  
10. Ráðherra setur nánari reglur um framkvæmd þessarar greinar.
11. Ráðherra er heimilt að setja nánari reglur um skilyrði fyrir gerð þjónustusamninga og reglur er lúta að framkvæmd flutnings aflahlutdeilda og greiðslu gjalds.
12. Ráðherra er heimilt að ákveða að tilteknu magni skv. c-lið í flokki 2, leiguhluta, verði ráðstafað til opinberra stangveiðimóta enda komi leigugjald fyrir er taki mið af meðalleiguverði sl. sex mánuði fyrir viðkomandi tegund.
        
    Ráðherra setur frekari reglur um þessi atriði í reglugerð. 
    Ráðherra er heimilt að ákveða að tiltekið magn skv. c-lið í flokki 2, leiguhluta, fari til frístundaveiða samkvæmt þessum tölulið enda komi leigugjald fyrir er taki mið af meðalleiguverði sl. sex mánuði fyrir viðkomandi tegund
13. Ráðherra setur frekari reglur um þessi atriði í reglugerð.
14. Ráðherra setur í reglugerð frekari skilyrði og reglur um frístundaveiðar, þ.m.t. um skil á skýrslum vegna veiða frístundaveiðibáta og á sjóstangaveiðimótum.
      
    Á hverju fiskveiðiári skal ráðherra ráðstafa þeim aflaheimildum sem tiltekið er í 5. mgr. 3. gr., a-lið í flokki 2, strandveiðihluta, til veiða með handfæri á tímabilinu frá 1. maí til 31. ágúst samkvæmt sérstökum leyfum Fiskistofu
15. Ráðherra setur nánari reglur um framkvæmd þessa
16. Ráðherra skal með reglugerð kveða nánar á um skiptingu landsvæða og aflaheimilda á tímabili og landsvæði. Þá skal ráðherra með reglugerð stöðva strandveiðar frá hverju landsvæði þegar sýnt er að leyfilegum heildarafla hvers tímabils verði náð.
17. Ráðherra er heimilt með reglugerð að banna strandveiðar á almennum frídögum. 
    Tilkynna skal Fiskistofu um sjósókn fiskiskipsins í samræmi við reglur sem ráðherra setur
18. Ráðherra setur nánari reglur um framkvæmd strandveiða
19. Ráðherra skal þó setja reglur um leyfðan meðafla
    Þó er ráðherra heimilt að veita krókaaflamarksbátum leyfi til að stunda veiðar á botndýrum með þeim veiðarfærum sem til þarf, svo sem plógum og gildrum
20. Ráðherra setur nánari reglur um framkvæmd þessa
21. Ráðherra heimilt að ákveða skiptingu heildaraflaheimilda á milli flokka 1 og 2, sem og hluta í flokki 2. Jafnframt er ráðherra heimilt að úthluta aflahlutdeild á grundvelli aflareynslu síðustu þriggja veiðitímabila. Getur hann einnig við þá ákvörðun m.a. tekið mið af stærð eða gerð skips, veiðiaðferð, búnaði, svæðum, heimahöfn skips og útbreiðslu stofna
22. ráðherra heimilt að ákveða skiptingu heildaraflaheimilda á milli flokka 1 og 2, sem og hluta í flokki 2.
23. Jafnframt er ráðherra heimilt að ákveða aflahlutdeild einstakra skipa. Getur hann við þá ákvörðun m.a. tekið mið af fyrri veiðum, veiðiaðferð, stærð eða gerð skips, svæðum, heimahöfn skips og útbreiðslu stofna. Getur ráðherra bundið úthlutun samkvæmt þessari málsgrein því skilyrði að skip afsali sér heimildum til veiða á öðrum tegundum og að útgerð viðkomandi skips hafi gert samning við stjórnvöld um nýtingarleyfi á aflaheimildum.
24. Ráðherra er einnig heimilt að nota aðrar aðferðir við fiskveiðistjórn tímabundið á tegundum sem ekki eru bundnar ákvæðum um leyfðan heildarafla, enda liggi fyrir ákvörðun um að aflahlutdeildum verði ekki úthlutað.
      
    Á hverju fiskveiðiári skal ráðherra hafa til ráðstöfunar aflaheimildir sem nema allt að 12.000 lestum af óslægðum botnfiski
25. Í reglugerðum sem ráðherra setur skv. 3. og 4. mgr. skal kveðið á um hvaða botnfisktegundir komi til úthlutunar.
26. Ráðherra setur í reglugerð ákvæði um ráðstöfun aflaheimilda skv. 1. tölul. 1. mgr
27. Ráðherra setur í reglugerð almenn skilyrði fyrir úthlutun aflaheimilda skv. 2. tölul. 1. mgr. til fiskiskipa innan einstakra byggðarlaga
28. Einnig er ráðherra heimilt að setja reglur um að ekki sé heimilt að úthluta aflaheimildum til skipa sem fluttar hafa verið meiri aflaheimildir frá en þær heimildir sem fluttar hafa verið til skipanna á tilteknu fiskveiðiári.
29. Fiskiskipum er skylt að landa til vinnslu innan hlutaðeigandi byggðarlaga afla sem nemur í þorskígildum talið tvöföldu magni þeirra aflaheimilda sem þau fá úthlutað skv. 2. tölul. 1. mgr. og skal úthlutun til þeirra ekki fara fram nema að því leyti sem það skilyrði er uppfyllt samkvæmt nánari reglum sem ráðherra setur. Vinnsla telst í þessu tilfelli vera öll sú vinnsla fisks sem er umfram slægingu og ísun.
30. Heimilt er ráðherra að ráðstafa aflaheimildum skv. 2. tölul. 1. mgr. þannig að úthlutun aflaheimilda til byggðarlaga fari fram á sérstök byggðarlagsnúmer sem lúti sérstökum reglum
31.  Ráðherra skal setja reglugerð um framkvæmd þessarar greinar.
32. Ráðherra er heimilt í reglugerð að ákveða að takmörkun á heimild skv. 2. málsl. skuli í ákveðnum fisktegundum miðast við hærra hlutfall en 2% af heildaraflaverðmæti botnfiskaflamarks.
        
    Ráðherra getur að fenginni umsögn Hafrannsóknastofnunarinnar hækkað fyrrgreint hlutfall aflamarks í einstökum tegundum telji hann slíkt stuðla að betri nýtingu tegundarinnar.
33. Ráðherra getur ákveðið með reglugerð að fiskur undir tiltekinni stærð teljist aðeins að hluta með í aflamarki.
        
    Þá getur ráðherra ákveðið að afli á ákveðnum fisktegundum, sem fluttur er óunninn á erlendan markað, skuli reiknaður með álagi þegar metið er hversu miklu af aflamarki skips er náð hverju sinni. Skal álagið vera allt að 20% á þorsk og ýsu en allt að 15% á aðrar tegundir.
        
    Þá getur ráðherra ákveðið hámark á heildarmagn ýsu og steinbíts til línuívilnunar og jafnframt ákveðið að ýsu- og steinbítsafli skuli reiknast að fullu til aflamarks þegar því er náð. Ráðherra setur nánari reglur um framkvæmd þessa ákvæðis.
34. Ráðherra getur ákveðið skiptingu afla samkvæmt þessari heimild á tímabil. Heimild þessi er háð eftirfarandi skilyrðum:
        1.      Að aflanum sé haldið aðskildum frá öðrum afla skipsins og hann veginn sérstaklega og skráður.
        2.      Að aflinn sé seldur á viðurkenndum uppboðsmarkaði fyrir sjávarafurðir og andvirði hans renni til sjóðs, sbr. 3. mgr. 1. gr. laga nr. 37/1992, um sérstakt gjald vegna ólögmæts sjávarafla, með síðari breytingum.
35. Ráðherra getur í reglugerð ákveðið að skylt sé að vinna einstakar tegundir uppsjávarfisks til manneldis
36. Því aflamarki viðkomandi skips, sem eftir stendur þegar heimildir samkvæmt grein þessari og 19. gr. hafa verið nýttar og ekki hefur verið veitt á fiskveiðiárinu, er ráðherra heimilt að ráðstafa í flokk 2, skv. c-lið, leiguhluta, á næsta fiskveiðiári. Þetta skal gert að fenginni umsögn Hafrannsóknastofnunarinnar.
37. Skal ráðherra við upphaf fiskveiðiárs tilgreina í reglugerð þær tegundir sem um er að ræða. Við mat á heildarverðmæti aflamarks skal annars vegar miða við verðmætahlutföll einstakra tegunda á viðkomandi fiskveiðiári eða veiðitímabili, sbr. 23. gr., og hins vegar úthlutað aflamark einstakra tegunda á tímabilinu
38. Ráðherra skal með reglugerð ákveða í hvaða formi tilkynningar til Fiskistofu um flutning aflamarks skuli vera
39. Ráðherra er heimilt að setja nánari reglur um skilyrði fyrir gerð þjónustusamninga og víkja frá ákvæðum 1.–3. mgr. að því leyti sem þau lúta að framkvæmd flutnings aflamarks og greiðslu gjalds vegna hans.
40. Heimilt er Fiskistofu að víkja frá þessari takmörkun á heimild til flutnings á aflamarki vegna varanlegra breytinga á skipakosti útgerða eða þegar skip hverfur úr rekstri um lengri tíma vegna alvarlegra bilana eða sjótjóns, samkvæmt nánari reglum sem ráðherra setur.
41. Ráðherra er heimilt að setja nánari reglur um skilyrði fyrir gerð þjónustusamninga og víkja frá ákvæðum 1.–3. mgr. að því leyti sem þau lúta að framkvæmd flutnings aflamarks og greiðslu gjalds vegna hans.
42. Ráðherra er heimilt að setja reglugerð varðandi framkvæmd þessarar greinar.(19. gr)
43. Ráðherra getur sett nánari reglur varðandi framkvæmd laga þessara.
44. Útgerðarmönnum, skipstjórnarmönnum og kaupendum afla, svo og umboðsmönnum, útflytjendum, flutningsaðilum, bönkum, lánastofnunum og opinberum stofnunum, er skylt að láta ráðuneytinu eða Fiskistofu ókeypis í té og í því formi, sem ráðherra ákveður, allar þær upplýsingar sem unnt er að láta í té og nauðsynlegar eru taldar vegna eftirlits með framkvæmd laga þessara.
45. Ráðherra getur í reglugerð kveðið nánar á um framkvæmd tilkynningarskyldu
46. Ráðherra getur með reglugerð ákveðið að settur skuli, á kostnað útgerða, sjálfvirkur eftirlitsbúnaður til fjareftirlits um borð í fiskiskip.
47. Ráðherra er heimilt að mæla nánar fyrir um útreikning, álagningu og innheimtu veiðigjalds á grundvelli þessa kafla.
48. Ráðherra skal ákvarða veiðigjald komandi fiskveiðiárs samkvæmt þessari grein fyrir 15.
    júlí ár hvert.
49. Ráðherra er heimilt að taka tillit til mismunandi framlegðar útgerðarflokka við ákvörðun
    veiðigjalds, sbr. rekstraryfirlit fiskveiða sem Hagstofa Íslands reiknar og birtir.
                             
50. Á fiskveiðiárunum 2011/2012 til og með 2014/2015 hefur ráðherra til sérstakrar ráðstöfunar aflaheimildir sem nema 500 lestum af óslægðum þorski
51. Ráðherra setur frekari reglur um skilyrði fyrir úthlutun aflaheimilda samkvæmt þessu ákvæði.
     Þrátt fyrir ákvæði 7. gr. er á fiskveiðiárunum 2011/2012 til og með 2026/2027 heimild til framsals aflahlutdeildar háð samþykki ráðherra
52. Ráðherra skal fyrir hönd ríkissjóðs eiga forleigurétt á þeim réttindum sem eru andlag framsals
53. Ákveði ráðherra að nýta forleigurétt skal greiðsla fyrir réttindin miðast við annað tveggja, samningsverð eða viðmiðunarverð, samkvæmt reglugerð sem ráðherra setur í upphafi hvers fiskveiðiárs, hvort sem lægra reynist. Kostnaður ríkisins vegna forleiguréttar skal fjármagnaður af tekjum þess af veiðigjaldi.
54. Falli ráðherra frá forleigurétti skal það sveitarfélag þar sem framseljandi hefur lögheimili eiga forleigurétt á þeim réttindum sem eru andlag framsals. Ákveði sveitarfélag að nýta forleigurétt skal greiðsla fyrir réttindin ákvarðast á sama hátt og kveðið er á um í a-lið þessa ákvæðis.
55. Falli ráðherra, sem og sveitarfélag, frá forleigurétti skulu framseljandi og framsalshafi senda Fiskistofu beiðni um staðfestingu á heimild til framsals réttinda samkvæmt samningi um nýtingarleyfi
    Ráðherra getur ákveðið hvort hann ráðstafi forleigðri aflahlutdeild með nýjum nýtingarsamningi eða ráðstafi aflamarki í leiguhluta skv. 3. gr
56. Ráðherra skal setja á fót óháða nefnd sem úrskurða skal í ágreiningsmálum um verð í viðskiptum með aflaheimildir kjósi ráðherra eða sveitarstjórnir að beita forleigurétti sínum. Ráðherra setur reglugerð um framkvæmd þessa.
57. Ráðherra skal setja á fót óháða nefnd sem úrskurða skal í ágreiningsmálum um verð í viðskiptum með aflaheimildir kjósi ráðherra eða sveitarstjórnir að beita forleigurétti sínum. Ráðherra setur reglugerð um framkvæmd þessa.
58. Ráðherra skal skipa nefnd sem athuga skal mögulegar aðgerðir til að stuðla að frekari fullvinnslu sjávarafla hér á landi. Nefndin skal skila áliti sínu til ráðherra fyrir 1. desember 2011.

Vöruðu ráðherra við skaðabótaskyldu

Tökum Gunnar Braga á þetta, segir Kata

Á Íslandi ríkir andúð á hælisleitendum sem þurfa fjárhagsaðstoð frá ríkinu. Þessi andúð fer vaxandi með aukningu fjárútláta. Sykurhúðaðar yfirlýsingar breyta engu. Þegar farið er í aðgerðir endar það alltaf með því að útlendingum er fórnað.  Gildir þá einu hvert tilefnið er.  Munum eftir hávaðanum sem varð útaf vinnumansalsumfjöllun Kveiks.  Hverju skilaði hún?  Jú, einum útlendingi var vísað útaf vinnustað vegna þess að hann hafði ekki íslenzka kennitölu!  Svona virka gerðirnar algerlega úr takti við orðin og fagurgalann í forsætis og velferðarráðuneytinu. Útlendingarnir eru farnir að sjá í gegnum hræsnina og við erum einskis virði í augum umheimsins. Svipað og smokkurinn hans Friðriks Ómars í augum Gunnars Braga, sendiherraefnis Guðlaugs Þórs, þar til Klaustursuppnámið batt endir á þann blauta draum bensíntittsins úr Skagafirði.

Ísland aðili að samþykkt SÞ um farendur

þingmaðurinn áminntur um heiðarleika

Það fer ekki vel á, að þingmenn sem staðnir hafa verið að því að svíkja tugi milljóna út úr ríkissjóði í formi akstursgreiðslna, að þeir séu að setja út á klæðaburð samstarfsmanna og vísa til virðingar! Virðingin felst ekki í jakkafötum og þaðan af síður í hvítflibba. Það eru önnur gildi sem við metum meir.  Svo sem heiðarleiki, kurteisi og almenn siðsemi. Dyggðir sem flesta stjórnmálamenn skortir í dag.  Það er ástæðan fyrir virðingarleysinu Ási minn.  Svo nú er bara að hysja upp um sig gallabuxurnar og gera reikningsskil í lífi þínu samanber 4.spor AA samtakanna.

Gallabuxur fyrir neðan virðingu Alþingis

Sannur sósialisti

Sanna Magdalena meinar það sem hún segir og segir það sem hún meinar. Borgarstjórnarmeirihlutinn ætti að læra af hennar fordæmi og taka meira tillit til þess sem hún hefur fram að færa þegar stefnumótandi ákvarðanir eru teknar. Með því byggja þeir betri borg en ekki með innihaldslausu orðagjálfri eins og vellur út úr þeim sem nú verma æðstu stöðurnar.

Gefur hluta launa sinna í styrktarsjóð

Uppljóstrarar njóta verndar á meðan nafnleynd er virt!

Lexía fyrir uppljóstrara, að koma aldrei fram undir nafni. Almenningur á ekki séns gegn auðmönnum sem hóta málsóknum.  Uppljóstranir missa einskis í trúverðugleika þótt nafnleynd sé viðhöfð. Trúverðugleikinn er kominn undir ritstjórnum þeirra fjölmiðla sem birta uppljóstranirnar.

Bára fer fyrir héraðsdóm á mánudag

Makríldómurinn per se kostar ríkissjóð ekkert

Hæstiréttur dæmir eftir lögum sem allskonar vitleysingar á Alþingi samþykkja!  Þess vegna sitjum við uppi með ráðherra sem brjóta eigin lög eins og í tilfelli Jóns Bjarnasonar.

Jón Bjarnason stóð ekki rétt að úthlutun kvóta á makríl að mati Hæstaréttar, Um það snýst dómurinn.
Hæstiréttur dæmdi útgerðunum engar bætur!

Ef útgerðirnar vilja bætur þá á bara að láta þær sækja þær fyrir dómstólum. Það á alls ekki að semja við smákónga, þótt þeir eigi ítök í Alþingi og ríkisstjórn.

Það er hægt að skapa þrýsting á stjórnvöld um að semja ekki.  Málflutningur Loga er heimskulegur í þessu máli.

Líklega milljarðatjón fyrir þjóðina

Útgerðin vill borga veiðigjöld

Eigendur stórútgerðanna stjórna Íslandi í gegnum stjórnmálaflokkana, í gegnum stjórnsýsluna og í gegnum dómstólana. Stórútgerðin er ánægð með kvótasetninguna, kvótaúthlutunina, og fiskveiðiráðgjöfina. Eigendur stórútgerðarinnar eru sérstaklega ánægðir með sjávarútvegsráðherrann sinn og formann atvinnuveganenfdar. Stórútgerðin væri í hátíðarskapi alla daga ef ekki væri fyrir afskipti seðlabankans af gjaldeyristilfærslum á haftatímabilinu. 

Já stórútgerðin malar líka gull fyrir eigendur sína sem aldrei fyrr. Þar munar miklu að hafa starfsfólk sem er til friðs. Starfsfólk sem ekki getur kvartað til stéttarfélaga útaf fiskverðum. Því stórútgerðin ræður sjálf fiskverðunum.  Og það er einmitt stærsta hagsmunamálið.  Fiskverðið sem ætti að vera stofn til útreiknings veiðigjalda er í dag alltof lágt því aðeins hluti aflans er seldur á markaði. Stærstur hlutinn er seldur í innbyrðisviðskiptum skyldra, tengdra og sömu aðila. Enda Verðlagsstofa Skiptaverðs bara brandari.

Auðlindarentan og veiðigjöldin eru útgerðunum hagfelld. Þessir smáaurar sem þau hafa borgað dugar rétt fyrir kostnaði ríkisisins við kerfið sjálft.  Hafrannsóknir sitja algerlega á hakanum nema þegar þarf að leita að loðnu! En hvað getum við sagt?  Útgerðin ræður og svona á þetta að vera segir Þorsteinn Már og Binni í Vinnslustöðinni. Og í eina skiptið sem vesæll ráðherra reyndi að gera breytingar á fiskveiðistjórnuninni og kvótaúthlutuninni þá segir nú Hæstaréttur að það hafi ráðherra ekki mátt. Ráðherrann ræður sem sagt bara ef hann situr í boði Samherja!  Eins og Kristján Þór Júlíusson gerir. 

Veiðigjaldafrumvarpið samþykkt

Hnignun siðmenningar.

Á sama hátt og loftslagsbreytingar ógna siðmenningunni á heimsvísu þá ógnar Samfylkingin siðmenningunni í borg óttans. Þegar maður hélt að ekki væri hægt að leggjast lægra í þjónkun við verktaka og lóðabraskara þá leyfa menn rask á fyrrum helgum reit. Því hvað svo sem menn segja um forna afhelgun þessa parts af miðborginni þá er um fornan greftrunarstað að ræða, sem aldrei stóð til að yrði grafinn upp seinna meir til að þjóna þar Mammoni. Að gera garðinn að lystigarði var ekki afhelgun í sjálfu sér. En skaðinn er skeður. það er búið að moka beinum í uppfyllingar hjá borginni og þótt hægt hafi verið að kaupa sérfræðiálit fornleifafræðingsins sem haft hefur það hlutverk eitt að gefa verkefninu siðferðisvottorð, þá verður engin grafarró á þessum stað framar. Ég trúi á Karma kenninguna og að mönnum hefnist fyrir misgjörðir sínar í þessu lífi. Kannski að Dagur B. geti vitnað um það í næsta fjölmiðlaviðtali þegar hann segir okkur hvað hann og Samfylkingin séu æðisleg!

Friðun á borði ráðherra

Er Samfylkingin að verða eins og kirkjan?

Meðferðin á máli Ágústs Ólafs innan Samfylkingarinnar staðfestir að flokkarnir eru í reynd orðnir að stofnunum en ekki félögum fólks um sömu lífsviðhorf.  Af frásögn Ágústs sjálfs er erfitt að dæma um hvort hann gerðist sekur um tilraun til nauðgunar eða hvort áreitnin var eingöngu í orði. Stöðu hans vegna er hvort tveggja óviðeigandi en fyrra brotið ætti að heyra undir lögreglu en ekki til úrskurðar af siðanefnd stjórnmálastofnunar sama hversu siðavönd hún er í orði. Svona afgreiðsla er vond fyrir alla. Fyrir brotaþola, fyrir geranda og fyrir þessa stofnun sem virðist taka sér bæði lögreglu og dómsvald.

Nú verður brotaþoli Ágústs að stíga fram og segja sína sögu a la #metoo. Að öðrum kosti mun þingmaðurinn liggja undir grun um alvarlegri verknað en hann lýsir. Menn leita sér ekki hjálpar þó menn reiðist vegna höfnunar. Viðbrögðin hafa verið sterkari og konan hefði ekki farið svona langt með málið ef hún hefði ekki upplifað neitt ofbeldi.

Persónulegar vammir eru persónulegar. Skiptir engu hvaða stjórnmálaskoðanir fólk hefur. Við gerum held ég flest kröfur um að þingmenn séu með óflekkað mannorð. Það ætti að vera lágmarks krafa. Þess vegna og í ljósi alls sem gengið hefur á held ég að menn hljóti nú að sjá, að það er ekki seinna vænna að Alþingi hunskist til að klára stjórnarskrárfrumvarpið til samþykktar á þessu þingi. Og þá er ég að tala um Stjórnarskrá fólksins.

Allt sem viðkemur Alþingi og starfsemi stjórnmálaflokkanna þarfnast endurskoðunar. Sjálftakan og sjálfhverfan er svo yfirgengileg að gjána er ekki hægt að brúa lengur.  Klausturmálið var bara punkturinn yfir i-ið. 10% þingmanna eru ómerkilegir ruddar og hin 90% skinhelgir hræsnarar sem hugsa flest um flokkana sína en ekki almannahag. Slembiúrtak úr þjóðskrá myndi ekki skila verra úrtaki en þetta lið sem nú vermir þingsæti græðgi og sjálftöku.

Óviss hvort málið eigi erindi við siðanefnd

Siðblindi dagskrárstjórinn

Alveg er ég kominn með upp í kok hvernig fjölmiðlar hampa Sigmundi Davíð og gera sér mat úr öllu sem þessi hættulegi maður segir og gerir. Þrátt fyrir að allir ættu að vera búnir að átta sig á hvern mann þessi fyrrum forsætisráðherra og prókúruhafi Tortólafélagsins Wintris, hefur að geyma.  Það er enginn vafi í mínum huga að drengurinn er haldinn siðblindu á háu stigi og þess vegna getum við ekki ætlast til að hann hagi sér eins og sæmilegt fólk. Sigmundur lætur allt snúast um sig eins og þessi dæmalausa endursögn MBL af fésbókarfærslu þingdólgsins sýnir.  Lilja Alfreðsdóttir fór fínt í það þegar hún biðlaði til fjölmiðla og almennings að veita Klausturdónunum ekki dagskrárvald. Með því átti hún við, að útséð væri um að hægt væri að koma vitinu fyrir þetta fólk sem enga iðrun kynni og brygðist við umvöndunum eins og árásum. Með því að flytja fréttir eins og þessa er Mbl.is að veita Sigmundi Davíð dagskrárvald yfir umræðunni þvert á varnaðarorð eins af þolendum kynferðisofbeldismanna Miðflokksins.

Ef þingið ræður ekki yfir tækjum til að taka á eigin stjórnmálamenningu þá eigum við ekki að þurfa að þola þessa farsakenndu umræðu á vegum fjölmiðlanna.

Almenningur á rétt á að gleyma...Sigmundi Davíð

Segir ekkert hafa sært sig eins mikið